Tweede voorronde Rob Acda Award kent invloed van verschillende muziekstijlen Tweede voorronde Rob Acda Award kent invloed van verschillende muziekstijlen

L’Asset verandert als ze het podium op moet. Er zijn soms avonden dat ze zelf in het Patronaat tijdens avonden als deze onopvallend aan het werk is, maar als ze het podium op moet ondergaat L’Asset een ware metamorfose. Het is een onderdeel van haar optreden, omdat ze het visuele element net zo belangrijk vindt als de muziek die ze maakt. Daar is op deze avond behoorlijk wat van terug te zien en te horen. Wie de muziek hoort en even de ogen dicht doet, kan zich soms in het verre oosten wanen. Inhoudelijk laat  L’Asset met haar nog te verschijnen song Self-Love dat je in deze maatschappij ook om jezelf moet denken, want hoe wil je je anders staande houden. Bij Slowmotion komen de zaklampen van de mobiele telefoons tevoorschijn. Op Woven verlaat L’Asset het podium om midden in de zaal te gaan staan. Muziek moet je beleven, maar de song zelf kent metaforisch dat element ook. Het is belangrijk om een patroon te kunnen doorbreken omdat je anders teveel verweven blijft in bestaande situaties. Ontvlechten is dan het woord en symbolischer kan het niet als je je begeeft midden in het publiek. L’Asset is een podiumkunstenares. De jury is dus danig overtuigd dat zij L’Asset terug willen zien tijdens de finale van de Rob Acda Award op 12 maart.

DINA kent met haar band een korte voorbereidingstijd voor de tweede voorronde, omdat Dutch Coast een andere muzikale verplichting heeft op de avond van het optreden in het Patronaat Haarlem. Daar is op het podium vrij weinig van te merken. Zoals DINA het zelf omschrijft, is haar muziek iets wat je op een rustige zondagochtend moet beluisteren met een kop koffie, een stuk rustige muziek op de achtergrond, met een croissantje erbij. Podiumpresentator PePe Fischer voegt het gebakken eitje er eigenlijk aan toe en zo is het ook. De donderdagavond verandert van een popzaal in een ontbijtzaal en is ineens een zondagmorgen. DINA speelt zelfs eigen materiaal waarbij Astrud Gilberto’s The Girl From Ipanema in doorklinkt. Bossanova De snelheid van het leven, raakt ook jonge mensen en daar heeft DINA een song over geschreven die daar aan voldoet. In de korte tijd van vier dagen die DINA krijgt, laat ze met de band zien, waar toe het in staat is.

Daisy Bellis maakt werk waarin ze moderne muziek verwerkt met klassieke elementen. Barok in een moderne jas. Ze heeft daarom twee zangeressen bij haar op het podium staan. Een van de twee is Joan de Bruyn Kops die eerder nog actief is geweest met Panthause en daar haar vocale hand niet voor om draait. Bijna elke song is het close harmony met de stemmen van de drie dames op het podium. Op een van de laatste songs Organs begint Daisy heel ingetogen, waarbij slechts heel subtiel de piano te horen is. Juist op dat nummer is het specifieke klassieke element terug te horen. Goddelijk wordt de afsluiting met Goddes Love. De piano en de gedempte drums zorgen voor de hartslag van deze song. Hier is de meerstemmige kant van de beide zangeressen die het nummer de nodige vaart geven. Daisy Bellis is de uiteindelijke winnaar van de publieksprijs en maakt ook nog eens kans om als beste runner-up nog in de finale van 12 maart te komen.

Culi maakt indy maar wel met een behoorlijke dance en soul invloed. Daar heeft hij weinig voor nodig, want alleen hij op de elektrische gitaar en zij drummer zijn de twee die op het podium staan. Verder heeft Culi visuals op het podium die hij laat meelopen tijdens zijn optreden. Culi probeert tijdens zijn avond muzikaal een nieuw nummer uit met als titel Lemonade Ferrari. Het stevige gitaarrifje met de het snelle ritme van de drums, zorgen dat het een beweeglijk nummer is. De song is een contrastrijke song en daar zijn die twee kanten weer duidelijk in te terug te horen. De soundsamples geven Lemonade Ferrari precies dat beeld wat je hebt in de wereld van het materialistisch rijk zijn, maar niet weten hoe het aan de andere kant kan zijn. Culi speelt na het nieuwe nummer zijn song Acid Tears. Die song heeft twee miljoen streams gehaald op Spotify. Hoewel Acid Tears alweer drie jaar oud is, weet hij dat heel goed over te brengen bij het aanwezige publiek. Het is de afsluiting van een avond waar Culi een motto bij heeft: ‘Everyone Feels Lost. Let’s Be Lost, Together’.