Shining 'Parels uit de Bijlmer' in de Melkweg Shining 'Parels uit de Bijlmer' in de Melkweg

Hester wordt het podium opgevraagd en gelijk is het stil. Ze vertelt over haar boek: Er heerst nog steeds een stigma op de Bijlmer, die vaak slecht in het nieuws komt. Hester vindt echter dat de jongerencultuur in Zuidoost verspreid over het hele land de jongerencultuur beïnvloedt. Ze vertelt over hoe ze de Bijlmer in is gegaan om met mensen te praten en ze te leren kennen. Verschillende verhalen komen aan bod maar wat velen met elkaar gemeen hebben is creativiteit; zang, dans, poëzie, kleding, noem het maar op; de Bijlmer is een plek vol kunst en dat wil ze laten zien. Ook vertelt ze over drempels waar ze overheen moest gaan, niet iedereen zit te wachten op een oudere, witte vrouw die met ze wil praten. Maar zodra het blijkt dat Hester ook gek is op hiphop en ook naar Public Enemy luistert, is ze binnen. Dat ze ouder is werkt voor haar juist in haar voordeel, vertelt ze; het zorgt toch voor een enig respect. Wie we volgens Hester in de gaten moeten houden? Iedereen die vanavond optreedt. 

De eerste artiest die het spits mag afbijten is Dayo. Op d’r sokken komt ze het podium opgelopen en sust ze het geroezemoes in het publiek: “Kunnen we?” Ze maakt alternatieve popmuziek en begint rustig, maar nadat ze eenmaal op gang is gekomen komt ze helemaal los en wordt haar stem steeds harder. Ze zingt over haar leven en moeilijkheden met haar mentale gezondheid.

Marassa is de volgende. Ze betovert het publiek met haar uitstraling. Ze is een prachtige verschijning, gekleed in een spijkerrok, oranje en rode top, zwarte knielaarzen, zwarte trenchcoat en ze heeft een zonnebril op. Ze is niet te missen, het lijkt alsof ze geboren is om artiest te worden. Naast dat ze er fantastisch uitziet, is het vooral haar zelfverzekerdheid en energie die aansteekt. Ze begint met een spoken word, over schijn en oude trauma’s. Daarna stapt ze over op rap: “Liefde is pijn dus ik indulge graag, het is m’n lichaam die die trauma opslaat”. Ze voegt Sranantongo en Nederlands samen en rapt in beide talen. Het publiek, dat uit een groot deel bestaat uit Surinamers, is niet meer te houden en gaat los. Ze dansen met haar mee en juichen haar aan. Eenmaal aangekomen bij het laatste nummer, werkt de beat niet mee. Dat maakt niet uit, ze doet het gewoon a capella - en goed ook. Marassa is een naam waar de hiphopscene zeker nog meer van gaat horen.

Ray Fuego is een van de oprichters van het collectief SMIB. Hij bestaat samen met een paar andere jongens uit de harde kern en heeft ondertussen als soloartiest ook al een naam gemaakt. Buiten SMIB heeft hij ook succes met zijn punkband Ploegendienst. Hij is van alle markten thuis en vanavond laat hij wederom weer wat anders zien: poëzie. In een simpel wit T-shirt en zwarte spijkerbroek wandelt hij het podium op met z’n notitieboekje. Ietwat bescheiden bekent hij dat hij eigenlijk niks heeft voorbereid, dus hij leest gewoon wat voor. Gedichten over het gevoel van thuis, over zijn roots en over liefde maakt de zaal zwijgzaam. Hij vertelt over zijn vakantie op Curaçao, waar hij vandaan komt en waar hij een maand lang zichzelf kon terugvinden tijdens een moeilijke tijd waarin hij zich eenzaam voelde. Zijn notitieboek is een intieme blik in zijn hoofd en bewijst Ray Fuego’s status als echte kunstenaar, naast het zijn van reeds succesvolle artiest.

Loopey is ook bekend van SMIB, met bekende nummers als 20CM, GAAT GEK en HET IS EEN VIBE in zijn repertoire is hij een belangrijk onderdeel van het hiphopcollectief. Met door drill geïnspireerde beats weet hij een groot publiek te boeien, zo ook vanavond: zelfs de oudere witte dames in het publiek gaan helemaal los en weten van geen ophouden. Hij kondigt aan dat hij een van zijn bekendere nummers gaat rappen en Hester weet al hoe laat het is: vanuit het publiek schreeuwt ze “20CM!”, ze heeft gelijk en de beat van 20CM galmt door de speakers. Hij springt de zaal in en rapt tussen de mensen in, nog steeds heeft hij de oudere witte vrouwen in een trance en die dansen dolblij met hem mee. 

De één na laatste artiest is Reanny. Haar nummer ‘Tas’ is viraal gegaan op TikTok en heeft bijna een miljoen streams op Spotify. In een donkergroen mantelpak stelt ze zichzelf voor als Reanny van de 4, wat voor haar buurt staat. Ze opent haar set met desbetreffend nummer ‘Tas’, dat bij velen al bekend is. Net als Marassa zit ze vol energie en weet ze een publiek in te pakken. Ze rapt en treedt op alsof het dagelijkse kost is, en ook van Reanny ga je nog veel meer horen. 

Jordymone9 mag de avond afsluiten. Hij is al een bekende naam in de Nederlandse rapwereld met 250.000 maandelijkse luisteraars op Spotify, doorbrekend debuutalbum Echte Werkers en meerdere 101Barz sessies. Bijna elk nummer van Echte Werkers heeft meer dan een miljoen streams. Als rapper heeft hij het al gemaakt, maar hij is nu ook aan het acteren: in het laatste seizoen van Mocro Maffia heeft hij zichzelf als acteur bewezen met de rol van Lenny. Vanavond komt hij rappen, hij begint met een van zijn singles “Alleen in Films”, het gaat over liefde en waar hij vandaan komt. Tussen tracks door vertelt hij: “In dit leven krijg je niks voor niks”, als je iets wil, moet je hard werken en er voor gaan dus. 

In de veronderstelling dat de avond aan zijn einde is, worden we nog verrast met brassband Anderhalf Meter. Nog een laatste keer wordt er gefeest en gedanst en wordt er uiteindelijk toch een punt achter de avond gezet. Het is een uniek programma geweest bomvol met groot talent, gevoel van eenheid en vooral liefde voor de Bijlmer en de culturen van Zuidoost.