Ooit is Zea begonnen met vier personen, maar na de start in 1995 alweer is er wel het nodige veranderd. Van die vier is nu alleen Arnold de Boer nog over die Zea vanaf 2008 als een soloproject uitvoert.
Arnold komt met zijn nieuwste materiaal met een volgende omschrijving. Volgens hem is het zout van de zee, het zout van de diamant; als je de blues in een 'spice', smaak of mineraal moet kunnen vangen, dan kan het zout zijn. Het tekent het verdriet en de kracht in de tekst van Zea's lied Burial Salt. Als Arnold in een trein onderweg naar een optreden in Frankrijk gaat, ontvangt hij het droevige bericht uit Ghana kreeg over een overleden vriend en zijn zoon. Op dat moment kan hij niet anders dan schrijven. De tekst van de email, die begint met ‘A tragedy has struck us, Arnold, but we need to keep strong’, vormt een melodie in zijn hoofd en de rest van de liedtekst komt er als vanzelf achteraan.
De plek waar hij het nummer verder vormgeeft is wel bijzonder, want dat gebeurt in het toilet van het treinstel waar hij zachtjes zingend de eerste rudimentaire versie van het lied opneemt. Eenmaal weer thuis belt hij drumster Ineke Duivenvoorde en technicus Floyd Atema op, om het nummer mee op te nemen in Duivenvoorde's Katzwijm Studio. Arnold speelt het lied voor terwijl Atema de microfoons opstelt. Duivenvoorde vindt haar partij en niet veel later staat Burial Salt in een take op een digitale audiotrack.
Het is alsof het zichzelf heft geschreven en de muzikanten enkel woord en klank geven aan de droevige gebeurtenis die zich in Ghana heeft afgespeeld. Zo komen 'de diamanten' een klein beetje terug onder hen die hen liefhadden: ‘Who can bring back our diamonds from the darkest of nights’.