In het Haarlemse Theater De Liefde laat Ruud Houweling op maandagavond 25 september zijn songs van het nieuwe album ‘Accidental Pictures’ horen. Ooit opgegroeid in Alphen aan de Rijn en nu wonend in Zandvoort is het een muzikaal reisverslag van een man die in zijn songs vertelt over zijn vader, over zichzelf en over de verschijnselen van moeder natuur en wat dat met iemand kan doen als je het grote plaatje wil zien. Het zijn niet alleen die nummers die Ruud laat horen, maar ook een aantal eerdere nummers die op zijn vorige album ‘Erasing Mountains’ staan, speelt hij met een achtkoppige band, die daarbij gebruik maken van klassieke muziekinstrumenten.

Het verhaal achter de titel van het album

Het verhaal van een bijzondere foto

Unieke uitvoering van ‘Night Falls On The Town’

Het zijn juist die instrumenten die de kracht zijn van het album Accidental Pictures. Ruud weet deze klassiek klinkende muziekinstrumenten zo te gebruiken dat het allemaal hedendaags klinkt en dat is kunst met een grote ‘k’. De titel Accidental Pictures gebruikt Ruud bij de introductie van de avond waar hij zijn songs laat horen, omdat hij een foto tegenkomt die een afwijkende eigenschap heeft een rechthoekige foto waar het beeld schuin op staat. Een toevallige foto die evengoed kunstzinnig prima is gelukt. Naast het materiaal van het nieuwe album speelt Ruud het titelnummer van zijn vorige album Erasing Mountains uit 2017 en voor hem een dierbaar nummer Night Falls On The Town over de tragedie van iemand die ooit in een mui terecht is gekomen en waarbij de hulpdiensten machteloos hebben gestaan. Juist het spelen van dit nummer is uniek, omdat het niet is voorgekomen at Ruud met een complete band dit heeft uitgevoerd.

Vrijheid door stromend water

Het wegstromen van een vastzittende gedachte

Tijdens de avond vertelt Ruud verhalen over zijn vader, die lange tijd vasthoudt aan het geloof, maar op een dag als Ruud met zijn vader op de kop van de haven in IJmuiden is, laat zijn vader het ineens los. De vader van Ruud ervaart op dat moment dezelfde vrijheid als zijn zoon die nooit gelovig is geweest, juist omdat Ruud de schade ziet bij zijn vader en wat het geloof bij Ruuds vader heeft aangericht. Bij de intro maakt Ruud gebruik van een metafoor bij de song On A Clear Day waarmee hij min of meer het verhaal wat zijn vader heeft meegemaakt. Het stromende water bij de Julianabrug in Alphen aan de Rijn is daarvoor exemplarisch met het gevoel van vrijheid krijgen, omdat de vastzittende gedachte wegstroomt met het water onder de brug door. In het verlengde van deze song ligt ook I’ll Always Believe In You dat de liefde voor muziek die Ruud maakt er altijd is en waar hij op terug kan vallen. Hoopgevend is de zong juist ook, in deze toch onzekere tijden, want je kunt van de regen zoals Ruud dat doet op Heavy Rain. David Vos draagt het gedicht voor van Ronald M. Offerman die beiden persoonlijk hebben gekend.

Filosofie in de muziek

Zonder dalen geen pieken

Nog meer doorkijkjes zijn te horen op The Same Mistake. Het is een filosofisch nummer dat eigenlijk best logisch in elkaar steekt, omdat het voor iedereen herkenbaar is. Om weer tot iets moois te komen en het beste weer uit je zelf te halen en dan heb je de dalen nodig. Dat mag misschien een cliché zijn, maar filosofisch gezien klopt het bij de meesten wel die de nodige levensbagage in de rugzak hebben zitten. Van fouten leer je en dat maakt je wijzer. Het is zoiets alsof je leven over wilt doen en de fouten die je eerder hebt gemaakt niet meer wil maken. Toch is het even tekenend dat nadat het nummer is ingezet, Ruud toch even de band laat stoppen omdat hij vier maten achter hen aan zit. ,,Een vormfout”, zegt Ruud. Het is gauw vergeten als het opnieuw wordt ingezet en daarna klinkt zoals het moet klinken. Met Apricity en twee toegiften sluit Ruud de avond in Theater De Liefde af.