Op zaterdag 10 september waren er op drie podia in Haarlem een hoop nieuwe parels uit de muziekwereld te ontdekken. Van klassieke muziek in het Philharmonie tot experimentele elektronische muziek in het Patronaat, Haarlem heeft het allemaal.

Classic Jean

De eerste aanrader van de avond was Classic Jean. Een muzikant wiens specialiteit ligt in het samenvoegen van klassiek en rap. Samen met de andere twee finalisten van Triple Threat: Dice en Blvckforce, hebben ze een heel speciaal stuk voorbereid voor de grote zaal van het Philharmonie. Het speelde zich af in de Philharmonie grote zaal. Bij binnenkomst was er nog geen spoor van Jean of enige hiphop invloeden te bekennen. Er stond een kinderorkest klaar met daarachter een koor. Ik verwachtte dat de rapper uit de deur zou verschijnen maar in plaats daarvan stonden er meer koorleden op uit hun stoel om het koor te vergezellen (zingend) zoals de welbekende flashmob.

Klassieke werken

Nieuwsgierige bezoeker wachtte af

Het koor verdween na het eerste nummer en het kinderorkest speelde een aantal klassieke werken zoals Pirates Of The Caribbean en meer (Een impressie van deze klassieke werken is boven in dit artikel te vinden). Allen met mooie sterke solo's van de jonge muzikanten. Na het klassieke meesterwerk werd aangekondigd dat er nu een wat heftiger nummer kwam met rap. Bij het horen van dit woord verdwenen een hoop van de bezoekers maar de echte muziek nieuwsgierige bezoeker wachtte geïnteresseerd af. Jean nam plaats achter de piano en Dice achter de drum. Het orkest begon en rapper Blvckforce kwam het podium op en af tussen de stukken tekst door. De doorlopende beat er onder bestond uit filmmuziek van James Bond. Een grote sensatie. Je zag het jonge kinderkoor rustig de aanwijzingen van de dirigent volgen terwijl de energie van het rap trio totaal op een ander niveau lag, een ontmoeting van twee totaal verschillende werelden. Het was vet om te zien hoe deze werelden elkaar konden ontmoeten.

Ayman Maas

Na binnenkomst in het Patronaat werd de aandacht gelijk getrokken door het geluid uit de kleine zaal. Op het podium stonden een drummer, bassist en twee dj’s. Het was een grote space, er leek geen einde aan te komen. Op de meest positieve manier mogelijk. Het publiek werd meegezogen in deze bijna buitenaardse wereld van elektronische muziek, hierdoor leken de luisteraars deel uit te maken van het compositieproces. Het voelde alsof je deel uitmaakte van het proces hoe zij de muziek maakten, wat het ook voor de bezoeker die onbekend is aan elektronische muziek heel amuserend maakten.

Froese & Noov

In de grote zaal van Patronaat was een totaal andere muziek belevenis te vinden. Op het podium stonden twee rappers, Froese & Noov, en een DJ. Door het podiumgebruik van Froese & Noov creëerden zij de beste energie van de avond. De nummers waren heel herkenbaar en inspirerend voor iedereen die wel is wat tegenslagen te maken heeft gehad. Het publiek had een opvallende verdeling: links stonden andere artiesten, familie en vrienden de rappers aan te moedigen, rechts stond jonger publiek dat keer op keer verdween in de moshpit. Eén van de rappers nam deel aan de moshpit en het jonge publiek sprong tot aan het laatste nummer de zaal door.

Totti Demeo

Dan weer terug naar de kleine zaal van Patronaat, die gevuld was met vrienden en familie van de band op het podium: Totti Demeo. Op het podium drie jongens in blauwe overalls. één achter keyboard, de andere keyboard en gitaar en de zanger Thomas. Thomas is een hele aanstekelijke artiest. Zijn heerlijke dramatische performance zorgde voor een lekker speelse sfeer in de zaal. Het deed me een beetje denken aan Faberyayo (in zijn eigen band: Lele) dat spelen met nederlandse worden op een simpele manier, waardoor alle nummers en deuntjes automatisch in je hoofd blijven zitten.

Speciale Serenade

Opgedragen nummer

Voor het eerste nummer moest er iemand uit de zaal worden gehaald voor een speciale serenade. Het liefst een ‘hele mooie blonde vrouw’ (die toevallig al vooraan stond). De volkomen ‘random’ gekozen vrouw Claire, kreeg een hele mooi nummer opgedragen. Met 'Claire je bent zo mooi het is niet fair' op verschillende tempo's en toonhoogtes wat het verrassend maakten. Na nog een paar vrolijke nummers zat het optreden er al bijna op. Naast me hoorde ik een jongen zeggen : ‘Nu al?’. Zelf had ik ook nog meer willen horen, maar het laatste nummer die eraan kwam maakte het allemaal goed. Het oranje voetbalshirt werd uit de mini wasmachine vooraan op het podium getoverd en hun grootste hit: Johan Cruijff, zette in om de show af te sluiten (zie videoclip).

The Void

De laatste tip van Open Podium Haarlem is The Void, elektronische funky pop. Beetje moeizaam met het geluid in het begin en helaas geen geluid uit de mooie Keytar, maar dat liet de energie niet bederven. De toetsenist speelde met zijn hele lichaam, wat alles driedubbel goed maakte. En ook de zangeres zette in met een steengoede stem. Na een paar popnummers veranderde de muziek in techno, onder het genot van een lichtshow bleek dit een geweldige afsluiter van het Open Podium.