Aan belangstelling gen gebrek voor Francis Alban Blake. Het cultuurplatform enClave vertelt uitvoerig over de man achter de filosofische muzikale poëet. Allemaal nog voordat de releaseshow echt van start gaat. Voor het optreden begint, ontvangt elke bezoeker aan de releaseshow van Passages een belletje die de aanwezigen dienen te gebruiken bij een rituele dans om de vrijwillig verdwenen Francis Alban Blake te laten verschijnen. Jacob D. Edward heeft dat al eerder gedaan tijdens een liveoptreden in Alternative FM bij ZFM Zandvoort, omdat hij de song More Is Not The Answer op zijn eigen wijze heeft uitgevoerd. Ondanks de uitleg van choreografe Julia van Enk en daarbij het ritueel ook voordoet. Het enige wat iedereen hoort, is de stem van Frans de Blaak en meer niet.
Het mysterie blijft hangen rondom de filosofische muzikale poëet Francis Alban Blake. Het is de naam waaronder Frans de Blaak zijn muziek heeft gemaakt vlak voordat hij vrijwillig verdwijnt. Volgens Frank Bond en Ferry Jonk van AlascA die meerdere malen met hem te maken hebben gehad, omdat Frans moeite heeft met de tijd en wat later is versterkt na het overlijden van zijn vrouw. Zoekt en gij zult nog steeds niet vinden, lijkt De Blaak daarmee te zeggen. Hij is weg en blijft weg, ondanks dat zijn broer Sam op het podium van de PX Volendam dankwoorden spreekt in de richting van de bezoekers bij de voltooiing van zijn broers album 'Passages' die met toestemming van de familie door Frank Bond is afgemaakt.
Foto's: Bob Doets
Fysieke verschijning blijft uit
Kosten nog moeite gespaard met rituele dans
Start kent bijna informeel begin
Band wandelt al spelend door zaal bij openingsnummer
De start kent een ongewoon en eigenlijk een informeel begin. Al spelend met slaginstrumenten (trom) komen Frank Bond, Ferry Jonk, Martin en Wouter Tol de zaal binnenlopen. Wie oplet, weet dat dit de complete en huidige samenstelling is van AlascA. Allemaal tussen het publiek dat de vier heren kan aanraken als het kan. De uitvoering van Storm Behind A Window krijgt bijna een kopie die Frank en Ferry op een kille najaarsmorgen bij de onthulling van het beeld 'Veenus' van kunstenaar Rob Cerneus al eerder hebben gedaan. Als de instrumenten op het podium zijn weggedaan, begint het echt. De band speelt het complete album live.
Handelsmerk
Ontstemde instrumentarium klinkt harmonieus
Voordat het album Passages het levenslicht ziet, gaat er een crowdfundingcamapgne aan vooraf. Regelmatig plaatst Frank Bond een aantal filmpjes over de mysterieuze Francis Alban Blake en laat hij wat fragmentarische stukken horen van de vrijwillige verdwenen filosofische poetische muzikant uit Warder. Opvallend zijn de onstemde instrumenten die Frank en Martin gebruiken tijdens de live performance. Het komt helemaal tot zijn recht. Ontstemd en toch in harmonie. Het handelsmerk van Frans de Blaak die Frank door laat klinken in de PX Volendam. ,,Als iets kapot is, mag het ook kapot klinken". Het is een uitpsraak die Frans doet bij More Is Not The Answer en waar de song gaat over hoe de natuur tegen de mens aankijkt. De song zegt al iets over hoe Francis Alban Blake kijkt naar de huidige tijd.
Kijk op de maatschappij
Zielenroerselen geopenbaard
Nu is More Is Not The Answer één van de songs hoe Francis Alban Blake zich afzet tegen de huidige consumptiemaatschappij. De Amelander Dirk Metz heeft ooit de term: 'Consuminderen' gebruikt, maar die kan zo maar door Frans de Blaak zijn omarmd. Niet alleen deze song denkt je tot nadenken, maar als je bijvoorbeeld en nummer als Maybe I've Been Lying hoort, dan merk je eigenlijk hoeveel moeite iemand kan hebben in de tijd waarin we leven. Heeft een ritueel om Francis Alban Blake weer te laten verschijnen dan wel zin? Het is bijna vragen naar de bekende weg. Je hoort er alles in terug. Van verraad tot leugens. De zwakte bij misschien wel iedereen. 'Volg mij niet' is wat Francis Alban Blake achterlaat bij de bezoekers aan de releasehow.
Opmerkelijke overeenkomsten
Geluk is schaars
Datzelfde geldt voor de single On Darkness die trouwens in zijn geheel met gitaren en drums wordt uitgevoerd en anders klinkt als de studioversie. De Blaak beschrijft misschien wel de donkere kant die bijna elk mens heeft. Inclusief hijzelf, ondanks dat hij wegblijft. Nog een mooie diamant is Sunshine Stay waarbij Frank ook nog het verband legt met Alain Fournier. Een aantal jaren terug heeft Frank Bond dat album Myths uitgebracht. Opmerkelijke overeenkomsten zijn er met dat album, want het kritische zit eveneens in Passages. Sunshine Stay is dromerig en laat zien dat je min of meer het moment moet pakken. Geluk is schaars en het gelukzalige gevoel is misschien nog wel spaarzamer.