Achter de schermen: Sleazefest Achter de schermen: Sleazefest

Hoe ben je in de muziekindustrie terecht gekomen? 
“Vroeger speelde ik in een paar punkbandjes. Toen kwam ik in een bandje, zZz, dat bleef wel hangen. Daar konden we echt mee op pad. Met de tijd leer je allemaal mensen uit de muziek- en festivalscene kennen.”

Hoe ben je op het idee gekomen om Sleazefest te organiseren? 
“Voordat ik Sleaze ging doen, woonde ik op boerderij de Rijkstee onder de rook van Schiphol. Dat was een woongroep met een paar jongens van de TU Enschede die veel bier dronken en aan auto’s sleutelden. Ze hadden daar een kelder waarin ik een Lesly versterker,  basgitaar, drumstel, enzovoort, die ik tijdens mijn studie vergaard had, neer kon zetten. zZz bestond toen nog niet, wel woonde ik samen met mede-bandlid Daan. Ik speelde in twee andere punkbandjes; Hernia en Humus. Tijdens een repetitie met Hernia vertelde ik dat ik een barbecue wilde organiseren. Een van die jongens zei: ‘hé dan kunnen we eigenlijk ook wel spelen, je hebt toch een hele backline in de kelder staan’. Dat vond ik een leuk idee, een beetje muzikale opluistering van het aangebrande vlees. Op vrijdagavond ging ik met  Humus repeteren in Tilburg. Die wilden ook wel spelen, aangezien we speelden over dezelfde backline. Na de repetitie ging ik naar café De Diepte, de rode draad in dit hele Sleazefest gebeuren. Dat was hét ultieme rocknroll café van Amsterdam, misschien zelfs van Nederland. Het ging 24 uur per dag door in de weekenden, alle garagerock- en punkbandjes die ik een warm hart toe droeg speelden daar. In De Diepte kwam ik Bone tegen en vertelde hem over de barbecue en dat ik met Hernia en Humus ging spelen. Bone kende nog wel een paar vette bands, onder andere Low Paint Drains uit Hellevoetsluis. Ik kende uit mijn studietijd Los Dansing Queenc uit Maastricht en zo ontstond het festival. Het is echt een uit de hand gelopen barbecue."

Neem me terug mee in de tijd, hoe zag de eerste editie van Sleazefest eruit?
“Wat origineel de bedoeling was een barbecue te zijn, was totaal geen barbecue meer. Er was alleen een grote bak knoflooksaus, Turks brood en bier in de badkuip dat verkocht werd voor één gulden. Daan, toen nog alleen huisgenoot, vroeg zich af of we geen DJ nodig hadden. Dus regelden we een DJ-set in de woonkamer met wat bewegend licht. Er was geen podium, alles een beetje houtje touwtje. Ik denk dat er honderd, misschien honderdtwintig man was, maar echt een gekkenhuis. Fantastisch. De laatste mensen kropen om 4 uur ‘s middags over het gazon naar huis. Toen dacht ik ‘ja, dit is wel echt gaaf, dit moet ik blijven doen’. Het tweede jaar was ook nog op de boerderij, min of meer op dezelfde manier. De volgende locatie was Rijkshemelvaart in Amsterdam bij Nieuwe Meer, daar moest je anders gaan produceren. Er was geen badkuip meer om bier te koelen, dus had ik ijs gehaald bij de visafslag en dit over de bierkratten gedrapeerd. Met als gevolg dat de biertjes een zweempje vis hadden, dat is echt wel Sleaze. Het podium was gemaakt van kratten met wat platen en tapijtjes erop. Daarna hebben we edities georganiseerd bij de Haspelbar op een gekraakt landje achter het Westergasterrein, de ADM, Timboektoe in Wijk aan Zee, enzovoort.”

Hoe spelen jullie in op een locatie?
“Je moet je wel aanpassen aan de plek natuurlijk. Rijkshemelvaart was vrij makkelijk. Haspelbar het jaar daarna, in 2003, daar was niks. Alleen een bar gebouwd van pallets, voor de rest was het een open veld zonder stroom. Dan moet je dus een aggregaat en een tent regelen, dit ging via-via. Een vriend, Franse Jan, zette voor een habbekrats een circustent op. Je moet dan een beetje improviseren om het te maken zoals jij het wilt. Het is heel erg afhankelijk van de plek wat je zelf nog moet regelen en hoe gek je het wilt maken natuurlijk. Er hangt ook, niet aan alles gelukkig, een kostenplaatje. Gelukkig krijg je van mensen die je welgezind zijn of die het festival helemaal te gek vinden een hoop geregeld. Dan zeggen ze: 'ah weet je wel ik zet die tent wel voor jou neer. Ik heb toch die dag vrij. Als jij dan voor het vervoer zorgt, krijg je die tent voor niks.' Zo krijg je een heleboel dingen voor elkaar.”

Dus de kosten verschillen heel erg per locatie?
“Ja, best wel. Ik doe het altijd wel een beetje op gevoel. Als ik de locatie te gek vind, probeer ik me voor te stellen hoe het er uit moet komen te zien en wat er allemaal geregeld moet worden. Tegenwoordig moet je vaak een gedeelte of de hele geluidsinstallatie huren. Zonder begin je gewoon niks. Zo moet ik er voor Timboektoe subs bij huren, maar in OCCII hoef je eigenlijk alleen wat aan de aankleding te doen. Vooral de zomeredities van Sleaze vallen wat duurder uit, omdat ze zich in 99% van de gevallen buiten afspelen. De plekken waar de winteredities zijn, daar is het meestal wel geregeld qua licht en geluid.” 

Wat komt er, naast locatie en materiaal, nog meer kijken bij de organisatie van Sleazefest? 
“Goede vrienden! Dat is echt het aller-aller belangrijkst. Je kunt wel een idee hebben, maar zonder vrienden die meehelpen met stage management, bouwen, licht en geluid of anderszins, kom je nergens. Ik vind het eigenlijk alleen maar leuk omdat ik dit met mijn vrienden doe. We hebben een groepje van een kleine tien man met mij inbegrepen, Daan zit er ook in. Pim en Rik doen vooral stage management, maar Rik is ook een one-man promotieteam. Die gaat ergens flyeren en dan zie je de voorverkoop omhoog schieten. Mike doet het licht, Taco en Nico doen het geluid. Richard is Sleaze-hoofd techniek en Martijn helpt mee met de decoratie. Samen met Bone bepaal ik altijd de line-up, de dj's. De programmering zeg maar.”

Regel je de line-up voornamelijk via-via of komen daar tussenpersonen bij kijken? 
“Bij sommige wel ja. De wat kleinere bands benader je gewoon direct, maar er zijn dit jaar bijvoorbeeld drie bandjes via de booker gegaan. Ik noem het geen hoofdacts, maar dat zijn wel de wat grotere bands als Quintron & Miss Pussycat of bijvoorbeeld Smudged.”

Je organiseert inmiddels twintig jaar Sleazefest, wat is er veranderd over tijd qua organisatie? 
“Eigenlijk niet zo heel veel om eerlijk te zijn, het is nog steeds een puinhoop. Nog steeds met dezelfde vrienden, al zijn er in de loop van de jaren wat mensen bij gekomen. De DIY-attitude is nog steeds hetzelfde. We vragen geen subsidie aan, het is allemaal uit eigen zak. Het is elke keer weer hopen dat we quitte spelen en het is leuk als er wat extra’s aan de strijkstok blijft hangen. Maar als ik de eerste editie vergelijk met waar we nu staan, is er op technisch gebied toch veel veranderd. De geluidsinstallatie en het licht is natuurlijk veel professioneler. Op de eerste editie was er alleen een zanginstallatie, erg charmant, maar nu hebben we Taco en Nico. Die doen ook het geluid op grote festivals en tegenwoordig huur ik steevast een backline die echt top notch is. In die zin zijn we wat professioneler geworden, ook qua promotie. Voor de eerste editie had ik honderd kopietjes gemaakt van een zwart-wit postertje en in de stad rond gehangen, dat was vooral mond-tot-mond reclame. Nu maken we meer gebruik van sociale media, dat bestond toen nog helemaal niet.”

Komen er daardoor ook meer bezoekers dan eerst?  
“Poeh, ik denk dat dat in principe wel mee valt. We hebben altijd een hele goede aanhang gehad. Bezoekers komen uit heel Nederland en zelfs het buitenland. Daar is sociale media wel een goede voor, om het vuurtje aan te wakkeren. Verder hebben we tegenwoordig een mailinglist waarmee ik mensen op de hoogte breng van de aanstaande Sleaze.”

Laten we afsluiten met de volgende editie, daarvoor zitten we hier eigenlijk, staat er iets speciaals op de planning om twintig jaar Sleazefest te vieren? 
“In principe is het gewoon een Sleaze zoals alle Sleazen. Het wordt geweldig, met lekker weer gaan we buiten staan. Met de ondergaande zon gaan we er een hele vette avond van maken. Ik ga wel wat extra sensatie in huis halen. Maar dat moet natuurlijk een verrassing blijven.”

Klik hier voor de line-up van de zomereditie van Sleazefest 2022.