Het industriële gebied van de voormalige NDSM-scheepswerf in Amsterdam-Noord is een culturele hotspot, waar vele kunstenaars zich hebben gevestigd. Laura Nygren heeft hier een studio in de broedplaats van de Treehouse. Het is een plek waar verschillende internationale kunstenaars een studio hebben in voormalige zeecontainers en bouwketens. Bij binnenkomst in de studio springt de enorme contrabas die staat opgesteld meteen in het oog.
De in Amsterdam wonende Amerikaanse contrabassiste Laura Nygren heeft afgelopen jaar niet stilgezeten. Hoewel een tour door Europa met Damon Albarn’s nieuwe project 'The Nearer the Fountain, More Pure the Stream Flows' door de corona-maatregelen niet door kon gaan, werkte Nygren afgelopen jaar hard door in de studio aan haar nieuwe project Show Pony. De debuutsingle ‘Unsaid’ verscheen op 22 januari jl., waarop haar passie voor klassieke-, pop- en elektronische muziek duidelijk naar voren komt. We spraken af voor een interview in haar studio op de NDSM-werf in Amsterdam.
Een creatieve omgeving als inspiratie
Hoe belangrijk is een creatieve plek als de Treehouse voor jou?
“Door de corona-maatregelen moest ik gewoon even het huis ontsnappen om aan muziek te kunnen werken. Het is belangrijk voor mij om inspirerende mensen om mij heen te hebben. Samen met pianist Marko Ivic heb ik een studio in de Treehouse gebouwd. Scheiding van mijn werk en thuis is belangrijk voor mij. Ik kan in de studio rommelig zijn, zonder dat mijn huisgenoten er last van hebben. Een sfeervolle creatieve omgeving vind ik belangrijk. Er lopen hier veel bijzondere artiesten rond, waarmee ik graag wil samenwerken.”
Passie en liefde voor de contrabas
Waar komt je passie voor de contrabas vandaan?
“Ik kom uit Guilford, een klein dorp in Connecticut aan de oostkust van de Verenigde Staten. Als kind deed ik veel aan sport en muziek. Ik ben op mijn vijfde begonnen op de cello, maar dat was het niet. Daarna ben ik op mijn zevende viool gaan spelen wat fantastisch was. Ik oefende niet zoveel, maar ben dit blijven doen omdat het gezellig was om met vrienden in orkesten te spelen en ik hou ervan tussen al die strijkinstrumenten te zitten.
Op een gegeven moment wilde ik heel graag in een bigband spelen, maar viool was niet het beste instrument daarvoor. Toen ben ik de contrabas gaan leren, zodat ik met ze kon spelen. Orkesten wilden mij altijd graag hebben omdat er een tekort aan contrabasspelers was. Uiteindelijk is dit mijn hoofdinstrument geworden. Ik denk dat het ook heel goed bij mij past. Ik hou van grote bewegingen maken en het instrument vraagt veel energie van je. Het is een groot instrument, waar ik achter kan verdwijnen.”
Hoe ben je in Nederland terecht gekomen?
“Ik ben auditie gaan doen via Skype voor het Conservatorium van Utrecht. Ik had toen ook een Nederlandse vriend. Ik koos voor de richting klassieke muziek omdat het mijn droom was om met de contrabas in een orkest te spelen en dan met name in het Berliner Philharmoniker.
Met klassieke muziek wilde ik altijd al nieuwe muziek uitvoeren en meewerken met componisten. Tijdens de opleiding had ik een productiecursus en vond dit helemaal te gek. Hierna ben ik me meer met produceren bezig gaan houden en kwam ik terecht bij de Master Live Electronics in Amsterdam.”
Art-residentie in IJsland
Wanneer ben je aan je nieuwe soloproject Show Pony begonnen?
“Show Pony is als kleine ambitie begonnen. In de zomer van 2019 ben ik voor 30 dagen naar IJsland vertrokken voor een art-residentie in de Fish Factory. Deze voormalige visfabriek is getransformeerd tot creatief centrum voor kunstenaars en ligt in het afgelegen dorp Stöðvarfjörður. De omgeving is omringd door prachtige natuurlandschappen.
Na het afronden van mijn masters en twee jaar keihard werken was ik best wel uitgebrand. Ik wilde mezelf graag opsluiten en veel muziek schrijven. In IJsland heb ik bijna alles van de EP bedacht. Er waren veel demo’s, maar het was nog lang niet af. Voor ik het wist was de maand voorbij en moest ik terug naar Amsterdam om weer aan het werk te gaan.
Ik ging twee dagen na terugkomst uit IJsland meteen op tour met Stargaze, een ensemble waar ik soms voor inval. Hiermee zijn we samen op tour geweest met de zangeressen Anna Calvi, Laetitia Sadier (Stereolab) en Anja Plaschg (Soap&Skin). Het was superleuk maar ik had pas weer tijd om aan mijn EP te denken in december 2019.
In januari 2020 ben ik intensief met Show Pony aan de slag gegaan. Ik heb me toen ingeschreven voor de Popronde 2020, waarvoor ik werd geselecteerd. Met de Australische producer Allison Wright (No Compliments) ben ik gaan samenwerken voor de EP. De bedoeling was dat de EP in augustus af zou zijn. Door onder meer corona is dat niet gelukt. Hierdoor kon ik wel veel schrijven en nadenken over het verder ontwikkelen van Show Pony.”
Debuutsingle 'Unsaid'
De debuutsingle ‘Unsaid’ kwam op 22 januari jl. uit, waarop we invloeden uit de klassieke muziek, pop en elektronica goed kunnen horen. Vertel hier eens wat meer over?
“Op ‘Unsaid’ wilde ik de sfeer vastleggen van tijdens de residentie in IJsland. Een sfeer van een avondzon die nooit helemaal verdwijnt. Je krijgt dan een bijzondere schemering, waarbij je je afvraagt waar de nacht en dag eigenlijk beginnen. Het is een liedje over zelfreflectie en om je eigen instinct volgen.
Als ik schrijf, begint het nummer meestal met een groove op de contrabas of melodie op de piano. In het verdere proces past dit vervolgens niet meer en laat ik de contrabas weg. Hieromheen ga ik improviseren en dan kan het gebeuren dat de contrabas later weer wordt ingevoegd, zoals bij ‘Unsaid’. Op de single zijn wel een paar lagen contrabas te horen.”
EP Release en live optredens
Wat kunnen we van de aankomende EP verwachten?
“De verwachting is dat de EP op 2 april a.s. gaat uitkomen. Het is indie elektropop met een sprankje experimentele geluiden. Het is een erg gevarieerde EP geworden. Er zijn veel synths, strijkers, zang, en bas (natuurlijk). No Compliments en ik zijn super trots op wat we hebben gedaan en hebben veel zin om de EP uit te brengen.
Er wordt een bijzondere release show op Rewire gepland. In een 3D-omgeving, ontworpen door The Rodina, gaat de EP online worden uitgebeeld. Via Rewire kan het publiek binnenkomen, chatten en elke avond een première in de vorm van een videoclip zien. Ik werk hiervoor samen met visuele artiesten en filmmakers, onder meer met Giulia Principe, Moa Holgersson, Victoria Nygren, Matt Stanton en Paul Simon Heyduck. Op Rewire komt ook een interview met de videomakers en producers te staan. Ik kijk hier heel erg naar uit!”
Zijn er plannen voor live optredens met Show Pony?
“Live shows liggen nu een beetje stil, maar ik ben bezig om wat te boeken voor de toekomst, live of online. Rewire staat natuurlijk op de planning, maar dat is online. Als de festivals door kunnen gaan deze zomer dan zal Show Pony op het Hempiness festival in Italië staan. Vooralsnog staan er geen andere optredens gepland. Als ik weer live ga spelen, is het de bedoeling dat producer No Compliments ook meedoet op de synthesizer.”
Andere projecten en samenwerkingen
Met wie zou je graag nog eens willen samenwerken?
“Ik zou nog heel graag met grotere acts willen werken. Ook vind ik de visuals van Tarik Barri (o.a. Thom Yorke, Atoms for Peace) erg vet en wil ik met hem ooit een keer samenwerken. Met Show Pony wil ik meer met mixed media gaan doen en video-installaties. Björk vind ik fantastisch en ik zou graag in haar orkest willen spelen. Datzelfde geldt voor Sevdaliza en Radiohead.”
Wat doe je verder nog naast Show Pony en werken als freelance bassiste?
“T R O M P O is een klassiek muziekensemble dat ik samen heb opgericht met Carlos Áñez (fluit) en Marthe Lasthuis (viool). We vragen componisten om muziek te schrijven die wij vervolgens uitvoeren. Marthe Lasthuis, ook wel bekend van Honingbeer, ken ik al sinds het conservatorium. Grappig is dat zij toen geen Engels kon en ik geen Nederlands. We zijn toen gaan theedrinken en konden elkaar totaal niet verstaan, maar gelukkig hadden we wel de muziek.”
"Daarnaast ben ik muziekdocent bij Hallo Wereld in de wijk Poelenburg in Zaanstad. Als aanvullend onderwijs krijgen kinderen op de basisschool les op een creatieve manier en komen ze in aanraking met kunst en cultuur.
Op projectbasis ben ik ook creatief producent bij Codarts in Rotterdam. En ja, zo tussendoor slaap ik ook nog!”
Damon Albarn's 'The Nearer the Fountain, More Pure the Stream Flows'
Als er geen corona was, zou je vorig jaar op tour zijn geweest met Damon Albarn (o.a. Blur, Gorillaz en The Good, the Bad & the Queen). Hoe is deze bijzondere samenwerking tot stand gekomen?
“In april en mei vorig jaar stond er met Stargaze een tour door Europa gepland met Damon Albarn’s nieuwe klassieke project 'The Nearer the Fountain, More Pure the Stream Flows'. In IJsland ben ik bij hem thuis geweest voor een workshop met het Stargaze ensemble. Wij maakten deel uit van zijn orkest, waarvoor wij samen met hem waren begonnen om de muziek uit te werken. Het project is geïnspireerd door het landschap van IJsland.
Er is op dit moment nog niks van 'The Nearer the Fountain, More Pure the Stream Flows' uitgebracht. Wel is er in quarantaine een Boiler Room sessie gedaan, waarvoor er tijdens de workshops veel videomateriaal is gemaakt. Het is een heel interessant project en hopelijk gaan we hier nog een keer mee op tour.”
Plannen voor 2021
Op dit moment is er nog veel onzeker wat betreft het doorgaan van optredens en evenementen. Wat zijn je plannen voor 2021?
“Ik hoop dat ik dit jaar veel kan gaan spelen met Show Pony. Hopelijk gaat deze zomer ook het Hempiness festival in Italië door, waar Show Pony voor geboekt is.
Ook ben ik van plan om met vakantie terug te gaan naar de Verenigde Staten om familie te bezoeken die ik al een lange tijd niet heb gezien.
En als de optredens voorlopig niet kunnen doorgaan, ga ik gewoon verder met componeren en produceren. Dan begin ik met schrijven voor de tweede EP van Show Pony. Dat zou mij ook erg blij maken.”