Interview: Miro en Jong Louis over ‘luxe leven’ en hun aankomende plaat ‘De Luxe’ editie. Interview: Miro en Jong Louis over ‘luxe leven’ en hun aankomende plaat ‘De Luxe’ editie.

Voor dit interview zijn we neergedaald in het Amsterdamse Cultureel Centrum LTS. In deze creatieve broedplaats houden verschillende makers atelier én er is ruimte voor muzikanten. Zo ook voor producer Miro en rapper Jong Louis. We spreken ze in hun studio.

Jong Louis, vanaf het moment dat ik jouw artiestennaam tegenkwam zit ik met een vraag, dus die stel ik graag meteen. Waarom niet ‘Yung’ Louis?
Louis: “Het is Jong Louis, ten eerste heet ik gewoon Louis. Ik ben gewoon een super Nederlandse kaaskop. Dus waarom moet het dan ‘yung’ zijn en niet gewoon ‘jong’? Als in ‘jonge’ kaas, ‘jong’ Louis!”

Waar kom je vandaan dan?
Louis: “Amsterdam. Wij kaaskoppen zitten in heel Nederland. Ik vind het gewoon hard om het in het Nederlands te doen en ook om het zo droog te houden, daarom werd het jong Louis.”

Is jouw muziek ook droog?
Louis: “Niet per se droog, maar wel altijd met een knipoog. Dat is die naam ook, het is een soort play op alle Yung’s en alle Lil’s op de wereld alleen dan op mijn manier, met een vleugje humor. Dat is wat mijn muziek ook is, het is een ‘take on’ wat er is met mijn zelfspot en humor erbij.”

Maar je mag naast Jong Louis ook Jong Vloei zeggen.
Louis: “Je mag ook Jong Vloei zeggen, zeker weten. Dat wordt misschien wel vaker gezegd dan Jong Louis. Dat is een uit de hand gelopen ‘joke’ eigenlijk, want als je heel snel Louis zegt en je hebt een paar biertjes te veel op, dan wordt het ‘vloei’. Er zijn ook wel heel veel vloeitjes altijd ter plaatsen, zoals je ziet, ‘so we stick with it’. Als echte intimi kan je zelfs ‘Vloeiski’ zeggen. Het is helemaal uit de hand gelopen!”

Hoe is de samenwerking tussen jou en Miro eigenlijk tot stand gekomen?
Mick: “Via Roger! Louis was voor Roger aan het produceren.” [Roger, a.k.a. MC Lost van SoulTrash, kan je kennen van onder ander een eerder interview op dit platform]
Louis: “Ik heb de eerste EP van Roger geproduceerd, gemixt en gemasterd. Tijdens één van de sessies zei Roger tegen mij dat er een gitarist langskomt om een beetje saus toe te voegen. Toen kwam ineens deze man langs! Zo gingen we samen produceren voor Roger. Later is het helemaal uit de hand gelopen en zijn we dat ook voor andere mensen gaan doen. We hebben veel sessies samen gedaan, dat ik beats maakte en Mick de keys en gitaar uitspeelde. Op gegeven moment was dat natuurlijk veel te gezellig, toen bleven we hangen in samen muziek maken en niet meer per se voor anderen. Toen moesten we dus wel een eigen tape maken. Dat ging zo makkelijk, en zo snel. Één borrel sessie, waar je normaal gesproken veel lult en een half liedje hebt, terwijl wij soms echt sessies hebben gehad dat ondanks dat we genoeg bier op hadden we ook genoeg opzetjes hadden. Dat smaakte naar meer.”

Dus Louis en jij kwamen in aanraking met elkaar met Louis als producer. Nu ben jij de producer Mick. Hoe is dat geswitcht?
Mick: “Dat kwam voornamelijk vanuit de ambitie om meer te gaan doen los van de gitaar. De afgelopen paar jaar heb ik veel gedaan als gitarist bij verschillende artiesten en zo heb ik mezelf ook geprofileerd. Ik doe alleen ook veel met andere instrumenten, en toen ik in bandjes zat was ik ook al erg geïnteresseerd in productie. Zodoende ben ik Ableton gaan benaderen als nieuw instrument. Het ging heel organisch eigenlijk, want Louis wilde zich meer focussen op songs. Het is sowieso een collaborative effort hoor.” 
Louis: “Die switch-up is gekomen nadat ik vorig jaar twee tapes heb uitgebracht waar ik zelf alles gemaakt op had: de beats, het schrijven, opnemen, mixen & masteren. ‘Jong Vloei 1’ en ‘Bourgondische Flex’. Ik ben blij met die tapes, maar achteraf gezien was het ook een beetje een ego-ding dat ik alles zelf wilde doen. Op gegeven moment besefte ik me; hoe meer taken je op jezelf neemt in de studio, hoe langer alles duurt en je gaat ergens op inleveren. Als je én gaat mixen én de beat maken, alles at the same time, dan ga je niet alles kunnen doen wat je wil. Omdat je te veel wilt doen. Dan gaat het mis. Op gegeven moment kom je erachter dat andere mensen sommige dingen beter kunnen. Daar wordt het totaal uiteindelijk beter van. Je ego moet gewoon weg zijn. Je maakt betere muziek als je jouw hele ego aan de kant kan zetten. Dat is waar die switch kwam. Ik vind Mick een leipe producer en sowieso een super muzikale guy. Toen dacht ik dat als ik hem meer op het beat-maken zet en me er zelf minder mee bemoei maar me focus op ‘hoe schrijf ik een goed liedje’, ‘hoe kan ik mijn stem het beste gebruiken’, en ‘hoe houd ik het interesting’, dan wordt dat beter en dan worden de beats beter. Uiteindelijk hebben we ook nog de mix and master met iemand anders samen gedaan. Zodat dat ook beter werd!”

Jullie nieuwste album ‘What’s My Name’ is de eerste die jullie samen hebben gedaan?
Mick: “Ja. Ik heb wel eerder gitaar gespeeld op twee tunes, maar dat was op de ‘Slimme Jongen, Domme Pokoes’ EP uit 2018. Muzikaal gezien is het wij twee. Geen A&R’s die erbij komen kijken ofzo, al de composities zitten bij ons. Daar ben ik wel heel trots op, dat we het hebben laten lukken van begin tot eind. We hebben het ook niet echt gedaan met het idee van ‘we willen zoveel streams halen’, weet je. Het is een moment om jezelf te kunnen tonen aan de buitenwereld en voor mij is het mijn eerste tape als producer.”

Wat wilde je laten zien aan de buitenwereld met die tape?
Mick: “Dat ik ook beats maak. Dat is het gewoon. Out there zijn, en dan naar het volgende. Mensen gaan het vanzelf wel ‘catchen’. Ik denk dat als je heel veel verwachtingen zet bij je eerste release, dat je automatisch jezelf teleurstelt als het niet lukt. Zo moet je niet terugkijken naar een project. Je doet het voor de lol en omdat je erin gelooft. We hebben de muziek dus voor de lol gemaakt, maar we nemen het wel echt heel erg serieus.”
Louis: “Ik denk ook dat wat wij willen doen en anderen aan willen sporen om te doen is dat je doet wat je leuk vind. Dat gevoel laten leiden ook. In principe is het slimste wat je kan doen als independent artiest alleen maar singles uitbrengen. Daarmee kom je het snelst in playlists, op Spotify en in alle streamingdiensten. Dan pak je de meeste ‘shine’ en de meeste streams. Het domste wat je kan doen is eigenlijk een hele tape uitbrengen in één lijst. Je komt veel minder snel in playlists, en het is veel moeilijker voor mensen om jou te ontdekken. Omdat het een hele grote hap is. We hebben er serieus over nagedacht het alleen met singles te doen, maar dat willen we gewoon niet. We hadden gewoon schijt. We voelen het als een tape, en zo gaan we het ook uitbrengen.”

Waar gaat de tape over in het algeheel?
Louis: “Het is één grote soundtrack voor levensgenieters. Dat kan op heel veel verschillende manieren zijn van achterin de bus tot ergens in de duinen of ergens op een berg met een mooi uitzicht. De conclusie is altijd ‘de bourgondische life’, gewoon genieten van het leven. Dat is de message en dat is wel gelukt denk ik. In die zin heeft het dus wel een diepere meaning. We doen letterlijk waar we zin in hebben ongeacht of dat het slimste is of niet en we proberen daar zoveel mogelijk van de genieten. Dat is ook hoe de muziek klinkt en ik denk dat dat de ‘main mission’ is.”
Mick: “Ik voel je wel daarin. Ik vind het ook heel interessant omdat ik muziek maken best wel serieus neem en ook in andere genres zit. Wat ik doe met S10 is heel anders dan wat ik doe met Louis. In die zin is het interessant om muziek te maken die niet serieus hoort te worden, maar daar wel heel serieus mee om te gaan. Ik weet niet of dat sense maakt.”
Louis: “Ik snap wat je bedoelt! De muziek is niet per se serieus maar de ambacht van het muziek maken is dat wel. Het gevoel van ‘ik wil dit luisteren als ik in de moshpit sta’ en het is niet ‘ik ga zitten en luisteren’ muziek. En als je dat zou willen dan kan je het alsnog doen want productioneel zit er wel veel in. Er gebeurt van alles. Ik vind het altijd heel moeilijk om mezelf uit te leggen als het gaat om muziek, ik laat liever de muziek spreken. Ik heb niet per se een concept ofzo als ik een plaat in ga.”
Mick: “Nee, het is niet per se een conceptplaat. Fun hebben is uiteindelijk het concept geworden.”

Jullie zeiden voor het interview dat de plaat ergens anders heen is gegaan dan toen jullie begonnen?
Louis: “Nou, niet per se. We produceren veel voor andere mensen en dan is het meer in opdracht, en nu is het voor onszelf. Dus we laten het roer los en kijken waar het schip strand. Toen kwamen we gewoon in zo een ‘enjoy life’-achtige vibe. Het was niet gepland.”
Mick: “In die zin is het heel organisch gegaan. Het zou eerst een single worden en toen bleven we gewoon ‘tunes’ maken. Het werd een EP en nu is het iets meer dan een EP. Zelfs nu zeggen we dat die drie tunes erbij moeten en daarom is het nu ‘De Luxe Editie’ en is het ‘basically’ een album. Je kan het benaderen als album, maar je kan het ook benaderen als playlist. Als je twee tunes hard vind dan kan je die eruit halen en onderdeel maken van je eigen playlist.”

En nu wordt binnenkort De Luxe Editie van jullie plaat ‘What’s My Name’ uitgebracht? Drie extra tunes!
Louis: “De Luxe editie! Heel veel zin in. Vanaf het begin dat ik muziek maakte wilde ik een ‘De Luxe’ editie doen. Niet te verwarren met ‘Deluxe’ editie. Omdat, ja, luxe. We brengen onze muziek uit via ‘Luxe Flex’. Luxe Flex begon als collectief met andere artiesten en rappers waarmee we samen muziek maakten. Ik denk dat iedereen verder wel luxe wilt en dat kan je manifesteren door het te benoemen.”
Mick: “Een strijdkreet…” 
Louis: “...én een slogan. Toen dachten we als luxe en die lifestyle onze brand is, dan moeten we ook een luxe editie uitbrengen. Wederom hadden we kunnen kiezen om die drie tunes als singles te doen en dat was marketingtechnisch misschien slimmer geweest. Weer hebben we er schijt aan want we willen het uitbrengen zoals het in ons hoofd werkt!”

Voelt het meer als een rond verhaal als je het op één plaat zet?
Mick: “Zeker weten en ik vind het veel harder als iemand komt met een body of work vanuit een album cultuur. Het is gewoon heel vet als iemand zegt dat die een ‘tape’ heeft en daarop samenwerkingen met Firoza, MC Lost, Ray Fuego. Dat iemand alles op één plaat heeft gefixt, dat is veel meer impressive dan twee maanden singles uitbrengen. Dan heb ik het idee dat je iemand benaderd, een tune maakt, die uitbrengt en dan denkt van oké en nu naar de volgende.”
Louis: “Terwijl heel veel mensen op zich ook qua luistergedrag in die single-mode zitten via playlists. Dat mensen in een playlist een tune vinden, die vet vinden en opslaan. Wijzelf zitten echter qua luistergedrag ook meer op de albums en tapes. Het is misschien meer van de oudere school, maar daarom willen we het ook zo brengen. Omdat we het zelf meer waarderen.”
Mick: “In die zin kan je het luisteren als album, maar je kan ook tunes eruit pakken.”

Op de ‘Luxe Editie’ staan verschillende toffe samenwerkingen waaronder één met Ray Fuego. Niet zomaar een naam. Hoe hebben jullie dat gefixt?  
Mick: “Ik zag Ray voor het eerst optreden met SMIB bij Hoodstock in 2015, ik speelde daar toen met De Nachtdienst en SMIB moest na ons op. Het was een instant moshpit die een half uur duurde. Vanaf dat moment was ik fan en we kwamen elkaar veel tegen in random studiosessies en feestjes, maar we maakten nooit samen muziek. Ergens vorig jaar had ik wat gitaardingen ingespeeld voor zijn ‘Hemelschip’ album, en ik denk dat ik in februari met Louis de tape af zat te maken. Terwijl ik zat te bellen met Kleine Crack kreeg ik opeens een DM van Ray of ik ergens muziek zat te maken. Nu is het zo dat de Townhouse midden in het centrum zit, dus hij stond met 5 minuten voor de deur en toen hebben we die tune gemaakt! Classic avond." 
Louis: “We hebben best wel een netwerk gecreëerd, omdat we alle twee al vrij lang muziek aan het maken zijn. Ik maakte mijn eerste beat 10 jaar geleden. Toen wij die tape maakten was het voor ons dus al normaal dat we met veel mensen zouden samenwerken. Het is altijd super gezellig om dat te doen en zo is het wederom super organisch gegaan.”
Mick: “Naast Louis is Kleine Crack ook de rapper waar ik het meest naar luister, daarom zei ik op gegeven moment van; ‘we moeten echt Kleine Crack checken’. Wanneer je dan ‘outreached’ en weet hoe je moet ‘moven’ in zo een situatie dan kan het heel snel gaan.” 
Louis: “Ondanks dat je muziek maakt kan je nog steeds fan zijn van heel veel mensen en dan is het logisch hen te betrekken in jouw werk.” 

Dat werkt voor je inspiratie?
Mick: “We hebben de tunes in eerste zin zelf gemaakt en daarna nagedacht over wat voor vets kunnen we hier nog mee doen. Wat kunnen we hieraan toevoegen?”
Louis: “En die wereld is kleiner dan je denkt. Kleine Crack hadden we gesproken via Mick.”
Mick: “Ik was hem legit aan het stalken, ik vind hem vet. Elke post die hij postte. Dat is hoe ik ben begonnen, hiphopartiesten die ik hard vind benaderen en dan belandde ik in schrijfsessies en live optredens. Dat is nog steeds wat ik doe, net als met S10 en Sor. Zo is het ontstaan. Ik heb hem gecheckt en gezegd dat ik ook bezig ben met een plaat. Of hij zin heeft om langs te komen.”

Zo heb je een soort cv’tje op je album.
Mick: “In die zin is het een cv en het is ook gewoon hard om die rappers in jouw wereld te laten.”  
Louis: “En ook zoveel verschillende mensen. We hebben Kleine Crack uit Antwerpen, maar we hebben ook Spacekees wat voor mij echt een soort legend was. Ik luisterde tien jaar geleden al naar hem dus het was voor mij heel logisch om hem te checken. Maar ook een zanger als Owen die wij beiden al heel lang kenden toevallig. Het is leuk om die werelden tussen Kleine Crack, Spacekees en iemand als Owen samen te trekken.”

Wat voegen de drie nieuwe tracks toe aan het geheel?
Louis: “Ik ben specifiek heel blij dat de track ‘Jongens Huilen Wel’ erbij zit, want die track voegt voor mij iets toe aan het hele ding. De plaat is dusver namelijk heel erg van het levensgenieten. Erg blij en ‘enjoy life’, terwijl dat natuurlijk niet het echte leven is. Zelf vind ik het lastig als rappers alleen maar rappen over hoe leuk het is om dronken te zijn maar zelden over hoe kut het is om een kater te hebben. Die twee kanten van de turn up en de Luxe lifestyle moeten wel belicht worden, en dat was nog niet zo.” 
Mick: “Het is nu meer om serieus genomen te worden.”
Louis: “Dus de track ‘Jongens Huilen Wel’ voegt specifiek toe dat we ook huilen, en het soms wat minder gaat. Die andere twee zijn niet per se op emotioneel vlak een toevoeging maar de track met Brunzyn voegt een nieuwe wereld toe. We dippen in elkaars wereld waardoor je een nieuwe saus aan de tape toevoegt. Hetzelfde geldt voor de track met MC Lost, hij heeft ook een stijl die nog niet in de tape zat. Het voegt dus toe dat we ook huilen, we zijn ook emotioneel en we hebben ook die kant van het leven en aan de andere kant laat het meer diversiteit in stijlen zien. We maken allemaal muziek en creëren samen.” 
Mick: “Het is alleen maar shit doen die we vet vinden.”

Mick, ga jij je nu verder focussen op het producerschap als Miro of blijft het bij dit project?
Mick: “Sowieso! Afgelopen maand kwam er een tune uit van GIAN, twee sicke guys ui Rotterdam. Die heb ik geproduceerd, ook met Ray op de feature. Ondertussen liggen er een hoop losse singles klaar met verschillende artiesten, maar ik zou je niet eens kunnen vertellen wat er wanneer uitkomt. Ik maak gewoon heel veel, soms krijg ik bericht dat er iets uitkomt en dan denk ik: ‘Oké, let’s go!’. Ik kan lekker creatief zijn, mijn rekeningen worden daarvan betaald en ik kan ook nog kiezen om alleen te werken met mensen die ik zelf hard vind. Ik ga niet met iemand in de studio zitten omdat ik zie dat die een grote following heeft. Dat is gewoon de missie en dat zoveel mogelijk blijven voortzetten. Verder heb ik met Louis nieuwe shit.”

[Mick verontschuldigd zich, pakt snel zijn spullen en verlaat gehaast de studio als hij zich realiseert dat hij nu toch echt moet sprinten om op tijd te zijn voor de metro, op weg naar een concert met S10.]

Ik voelde zijn stress
Louis: “Ja echt he. Muzikanten zijn heel creatief maar planning is lastiger. Ik ben er ook dramatisch slecht in. Het is één van de twee, of je bent heel georganiseerd of je bent heel creatief en minder georganiseerd. Maar oké, toekomstplannen. Mick is een super allround muzikaal genius dus hij wordt in super veel projecten erin gefietst. Dat vertelde hij net al en dat is super vet. We hebben samen ook meer muziek en ik probeer hem te betrekken bij mijn volgende dingen. Ik ben nu hard bezig om een plaat af te ronden met Bas Bron. Daar heb ik Mick ook bij betrokken om de werelden weer bij elkaar te brengen. De Deluxe versie is nu uit en ik ben heel trots op het eindresultaat dat we 10 super vette nummers hebben gemaakt. Maar we zijn ook wel bezig met de volgende shit, hopelijk een plaat met Bas Bron.” 

Optredens?
Louis: “Is lastig met alle wisselende regels. Toen corona net begon had ik het voorprogramma van Yung Internet gedaan en ik mocht dat de hele tour doen. In Simplon hadden we toen een uitverkochte show, wat voor mij een eerste keer volle zaal was. Daarna naar Nijmegen en uiteindelijk de Melkweg. Dat ging super goed, dus ik dacht nu komt de liveshow lifestyle ook voor mij, maar toen kwam corona. Dat was super kut voor mijn momentum. Ik heb zelf nog net een releaseparty kunnen doen in de Kopstootbar wat helemaal vol was, dat was September vorig jaar toen nog net iets kon maar iedereen moest zitten. Dus ja, ik zat er helemaal in en toen kwam de Rona dat even opfocken. Nu moet ik dat opnieuw uitvinden.” 

Wat is de luxe lifestyle die je uiteindelijk ambieert?
Louis: “Levensgenieten, sowieso! Wat er ook gebeurt, in de zuurste situaties altijd proberen om het meest positieve eruit te halen. Ook beseffen dat wanneer alles kut gaat, luister naar de track ‘Jongens Huilen Wel’, dat het ook altijd tijd is voor luxe. Dus als het kut gaat moet je dat gewoon beseffen zodat er uiteindelijk weer iets moois aankomt.”

Luxe is eigenlijk alles wat mooi is?
Louis: “Luxe is een glas halfvol ten alle tijde. Ook al gaat het kut, corona dus geen optredens, ik blijf luxe schreeuwen. Laat je niet uit het veld slaan, dat is luxe. Dus stay luxe!”

'De Luxe editie' van het album 'What's My Name' is vanaf 3 september te luisteren via de kanalen van Jong Louis en Miro. Met drie extra nummers krijgt deze luxe feestplaat een relativerende laag en toont het de verschillende flavours op de muzikale kaart van Jong Louis en producer Miro.