Fee Reynaert zorgt voor muisstille momenten middenin de hoofdstad Fee Reynaert zorgt voor muisstille momenten middenin de hoofdstad

Omdat Fee haar pre-release party in de middag had gepland, kan die gewoon plaatsvinden middenin de 5 tot 5-lockdown. Uiteraard met zitplaatsen, anderhalve meter en mondkapjes, maar dat mag de pret niet drukken. De show vindt plaats in de Amsterdamse Oosterkerk en gaat gepaard met een luisterexpositie, waarin Fee je met haar stem langs foto’s leidt die de weg naar voltooiing van de EP symboliseren. We zien foto’s van haar muzikanten en de studio waarin ze aan het werk gingen, maar ook van Fees moeder. Diens overlijden enkele jaren terug vormt namelijk een belangrijke inspiratiebron.

De eerste single, die al eerder verscheen, is daar meteen een voorbeeld van. ‘Vanaf hier’ verhaalt over het verliezen van een geliefde en het hervinden van je eigen kracht. De rest van de EP is pas vanaf 18 februari 2022 te beluisteren - dan komt het hele werk uit. Als het optreden in de Oosterkerk één ding aantoont is dat haar debuut het lange wachten - de opnames vonden anderhalf jaar geleden plaats - waard is.

Dat komt voor een belangrijk deel door Fees stem; die is simpelweg prachtig. Ze wisselt hoge noten en lagere klanken moeiteloos af, en dat alles loepzuiver. Door de geweldige akoestiek in de Oosterkerk galmt haar stem op magnifieke wijze door het gebouw. Wanneer ze het lied ‘Alleen voor mij’ a capella vertolkt, is het verder muisstil - toch een uniek moment middenin de hoofdstad, al lijkt één scooter buiten iedereen er voor een paar tellen aan te willen herinneren waar we zijn.

Er vallen meer van dat soort stiltes, bijvoorbeeld wanneer een nummer aan het eind langzaam uitgalmt. Ze zijn veelzeggend, die stiltes; ze tonen de kwetsbaarheid van de liedjes en hoezeer iedereen aan Fees lippen hangt.

Toch is niet alles zo klein. Fee heeft namelijk een kwartet strijkers meegenomen. Het is voor het eerst dat ze live met hen optreedt en het resultaat is prachtig - in ‘Vanaf hier’ komen ze bijvoorbeeld geweldig tot hun recht. Daarnaast heeft Fee, naast twee gitaristen, ook nog een percussionist die met verschillende bijzondere percussie-instrumenten een belangrijke bijdrage levert. Zelf speelt ze ook gitaar en neemt ze zo nu en dan plaats achter de piano. Bij het lied ‘Vlieg’ begeleidt ze zichzelf bovendien door in haar handen te klappen. Daarmee krijgt het nummer een hoog flamenco-gehalte.

Het is niet het enige uptempo-moment tijdens het concert. Op een gegeven moment gaat Fees zang zelfs over in een soort rap - en ook dat gaat haar goed af. Zo wisselt ze moeiteloos af tussen melancholie en emotie aan de ene kant en luchtigheid en verrassing aan de andere. De onverwachte wendingen in liedjes komen door dat soort spoken word-momenten, maar ook genoemde percussie-instrumenten en invloeden uit andere landen zoals het Spaanse element in ‘Vlieg’.

Fee verrast ook door twee regels uit Adeles ‘Skyfall’ te zingen. Dat doet ze niet zomaar, maar omdat ze naar eigen zeggen heel graag de soundtrack voor een James Bond-soundtrack zou verzorgen en ze vindt dat de melodielijn van een van haar eigen liedjes wel wat van ‘Skyfall’ weg heeft. Het is komisch bedoeld, maar smaakt haast naar meer. Aan het einde van de show vertolkt ze wederom werk van iemand anders; dat nummer is geschreven op basis van een gedicht door iemand anders, maar je gelooft elk woord alsof ze het zelf op papier heeft gezet.

Uit haar eigen oeuvre neemt ze ‘Alles wat ik had verwacht’ als laatste lied. Dat is niet lukraak gekozen; ze besloot met dit nummer te eindigen nadat iemand haar adviseerde dat haar eigen favoriet van haar EP de hekkensluiter zou moeten zijn. ‘Alles wat ik had verwacht’ staat garant voor een prachtige afsluiter waarbij zang, percussie, strijkers en gitaren op weergaloze wijze samenkomen. Dat erna een staande ovatie volgt, is niet meer dan logisch.

De Oosterkerk, vertelt Fee ons in de luisterexpositie, voelt voor haar als thuis. Het is bij haar om de hoek en in de buurt van waar ze opgroeide. Tijdens het optreden voelt het ook daadwerkelijk alsof we bij Fee thuis te gast zijn. Als een huiskamerconcert waarbij ze ons heeft uitgenodigd om te luisteren naar haar persoonlijkste, kwetsbaarste verhalen. Een huiskamer met een bijzonder goede akoestiek, dat wel.