Voormalig Birth of Joy gitarist én zanger Kevin Stunnenberg introduceert een persoonlijke muzikale kant met een soloproject onder zijn eigen naam. Waarschijnlijk klinkt Birth of Joy je nog wel bekend in de oren. De meer dan elf jaar actieve psychedelische rockband zette er na meerdere tours en internationaal succes met een uitverkochte show in de grote zaal van Paradiso begin 2019 een punt achter. Kevin werkt al een tijdje toe naar het muzikale project waarin hij met zijn akoestische gitaar het persoonlijke opzoekt. Sinds vandaag is hij ermee naar buiten. Wij zochten Kevin op om wat meer achtergrondinformatie te geven over deze nieuwe stap in zijn muzikale carrière.

Hoe was het voor jou om na meer dan elf jaar te stoppen met Birth of Joy?

“Het was eigenlijk alsof het leven opnieuw begint. Ik heb zoveel getoerd met Birth of Joy, daar was ik natuurlijk zo aan gewend. Ik moest mezelf dan ook opnieuw uitvinden en uitvogelen waar mijn interesses lagen. Het sprak voor zich dat ik in ieder geval door zou gaan met het maken van muziek. Muziek is immers mijn leven en dat zal altijd zo blijven.”

Waar ben je je hierna op gaan focussen?

“Eerst was het allemaal heel apart om geen band meer te hebben en te ontdekken wat je nu verder wil. Maar na een tijdje was het toch wel heel fijn om even geen band te hebben. Begrijp me niet verkeerd, ik heb het heel leuk gehad bij Birth of Joy, maar toen had ik de ruimte me aan andere dingen te wagen. Zo had ik al wat synthesizers thuis staan en ben ik daar mee gaan experimenteren. Draaien aan verschillende knopjes, de meest bombastische klanken creëren en gewoon doen wat lekker klinkt. Hieruit ontstonden wat synthesizerprojecten, maar waar ik ook mijn draai in vond is mijn baan als muziekcoach bij het Leger des Heils. Hier ben ik begonnen met gitaar en zang te combineren in lessen. Met deze vorm van muziek maken kwam ik weer tot de basis van de muziek: niet streven naar het perfecte en je helemaal verliezen in de muziek terwijl je speelt. Vaak als ik naar de radio luister hoor ik liedjes die over geproduceerd zijn en waarin alles maar perfect moet zijn. Ik vind het daarentegen gewoon heel fijn om maar te spelen en het gevoel dat dit in mij opbrengt te delen met de luisteraars. Het hoeft allemaal niet zo perfect, het gaat om het moment en het gevoel, niet of die ene noot nou perfect is afgemixt.”

Hou zou je de sound van je soloproject omschrijven?

“Met dit project wil ik terug naar de basis, voor mij is dat solo met een akoestische gitaar. Na twee bands waar ik vooral in rockte en explosieve muziek maakte, voelt het heel fijn om gewoon terug te gaan naar lekker tokkelen met je gitaar. Het hoeft allemaal niet meer zo hard, de kracht zit juist in het kleine. Ook zoek ik met mijn nieuwe muziek de poëtische kant op. Zo stel ik me met mijn nieuwe muziek gevoelig op en geef ik mijn stem de ruimte zacht te zingen. Ook heb ik mijn plectrum opzij gelegd en ben ik aan de slag gegaan met de kunst van het tokkelen.”

“Zelf ben ik groot fan van blueslegende Robert Johnson. Hij is voor mij een van de grootste inspiratiebronnen voor de muziek die ik nu maak. Het is blues die je meetrekt in het moment en waar het, zoals ik al eerder zei, niet gaat om het perfect afmixen van elke toon. Deze elementen probeer ik mee te nemen in mijn eigen muziek. Ook zitten er wat nummers tussen die iets weghebben van pop. Maar wat ik voornamelijk doe is gewoon spelen wat ik zelf leuk vind en genieten van het moment.”

Waarom heb je ervoor gekozen nu ook in het Nederlands te zingen?

“Ik denk en voel in het Nederlands en door te zingen in mijn moedertaal brengt het voor mij veel meer gevoel op. Daarbij vind ik Nederlands poëtisch gezien heel mooi. Zo is er veel speelruimte met de taal, omdat dit vaak toch wel makkelijker gaat in de taal waarmee je bent opgegroeid.” 

“Overigens is het niet zo dat álles van het nieuwe project in het Nederlands is. Ook mijn buitenlandse fans hoeven dus niet te vrezen dat ze niets van mijn nieuwe muziek verstaan. Engels en Nederlands zijn beide heel mooie talen waarop ik mijn teksten de vrije loop kan laten.” 

Voelt het niet vreemd om nu zo’n persoonlijke kant van jezelf naar buiten te brengen?

“Jawel, je laat ineens een kant zien die mensen misschien niet van je verwachten. Ineens stel je je heel erg open en bloot op aan de buitenwereld. Het voelt gek, maar tegelijkertijd word ik op dit moment zo ontzettend blij van de liedjes die ik maak en uitbreng. Ik hou van het moment en kan mezelf helemaal verliezen in de muziek terwijl ik speel. Ik zie wel hoe het loopt, maar voor nu ben ik nu echt op mijn plek.”

Heb je hierna nog plannen en zie je jezelf nog terugkeren naar de rockmuziek?

“Rocken kan zeker altijd nog, maar voor nu ligt mijn hart toch echt bij de akoestische muziek en wil ik mezelf hierin meer ontwikkelen. Er komt vast nog wel een moment dat er een andere rockband komt, maar op dit moment is dit waar ik me het meest thuis bij voel. Ik ben in ieder geval nog lang niet klaar met het maken van muziek!”

 

Mocht je interesse hebben in de muziek van Kevin Stunnenberg, dan kun je hem de komende tijd op de volgende plekken live aanschouwen: 

- zaterdag 21 maart, Lokaal Haarlem (lanceringsevent, support door Een Kasper)

- zaterdag 28 maart, Patronaat Haarlem (support Jim White)

- woensdag 1 april, Stathe Utrecht (met Een Kasper)