Het jonge natuurtalent loopt onzeker het podium op. Ze is een duistere verschijning. Donkere kleding, donkere stem en donkere songs. Met haar bescheiden vertoning en oprechte teksten heeft ze direct de aandacht van het (nog karige) publiek. Mensen bewegen zich naar het podium, de eerste bouncepasjes worden ingezet en de microfoonstandaard gaat weg. De lyrics zijn emotioneel beladen, maar S10 weet ze luchtig te brengen. Uiteindelijk swingt het publiek er op los. Ze communiceert verlegen met de mensen in de zaal: “Ik ben een fucking mysterie”. Groot gelijk. Een mysterie waar we graag meer van willen terugzien.
S10 heeft het publiek lekker opgewarmd, iedereen is klaar voor Ares. Twee meisjes in de zaal vangen een glimp op van de rapper wanneer de backstagedeur even opengaat en beginnen hysterisch te gillen. Wordt het zo’n avond?.. Nog voor Ares op het podium staat, is de zaal tot de nok toe gevuld met tienerjongens en –meisjes. Hier en daar een enkele student.