Stad Als Podium 2011: All Shall Be Well

All Shall Be Well past goed binnen de kaders van Horizonverticaal

Tekst en foto's: Ary-Jan de Witte ,

Dit weekend opent Haarlem haar cultureel seizoen met festival Stad Als Podium: unieke optredens op maar liefst 14 (bijzondere) locaties in de binnenstad. 3VOOR12/Noord-Holland doet uitgebreid verslag. In de expositieruimte van Horizonverticaal zien we All Shall Be Well en haar zoektocht naar harmonie.

All Shall Be Well past goed binnen de kaders van Horizonverticaal

Horizonverticaal presenteert zichzelf als een 'Artist Run Space’ in Haarlem. Zes kunstenaars huisvesten er hun atelier en een gemeenschappelijke ruimte biedt de mogelijkheid voor exposities en tentoonstellingen. In totaal biedt dit een programma waarin tentoonstellingen worden georganiseerd die zich begeven op het snijvlak van high art, low art, film, design, cartoons en muziek. Binnen die kaders kan het Haarlemse viertal van All Shall Be Well zich goed vinden. Hun optredens bieden immers emoties en ervaring, meer dan alleen songs op zich.

All Shall Be Well begint later dan het aangegeven tijdstip in het programmaboekje. De helaas weinige toeschouwers zal dat echter niet veel boeien. Want wat is er mooier dan pendelen tussen de ‘rookruimte’ (de stoep van Houtmarkt 7, met mooi uitzicht op het Spaarne), de bar en en-passent er achter komen dat de band zijn positie heeft ingenomen? De opmerking “Ik vind jullie best wel goed,” vanuit de zaal, doorbreekt de trance waarin de band tot dan toe in verkeerde. Het typeert de avond, waarin woorden slechts een richting aan nemen.

Waar de band zo’n tien procent van Pete Townshend’s song ‘All Shall Be Well’ als naam heeft gekozen (namelijk, in volledige versie gaan zij door het leven gelijk aan het couplet All Shall Be Well And All Shall Be Well And All Manner Of Things Shall Be Well), gaan ze zuiniger om met de teksten. Wie namelijk voor de woordelijke diepgang de reis naar Horizonverticaal heeft gemaakt komt bedrogen uit. De enige staande microfoon die het 'podium' rijk is wordt niet voor zang ingezet.

Dat wil niet zeggen dat er geen diepgang geleverd wordt. In tegendeel zelfs. De climax (dan wel bewuste anti-climax) binnen bovengemiddeld lange tracks worden door met name de gitaren en effectpedalen ingezet. De zoektocht naar harmonie en harmonieuze dissonantie wordt in de simpele maar goede opbouw gevonden. Dit alles ondersteund door geprojecteerde beelden. Precies zoals de band het in zijn biografie beschrijft (“their image projections visualise their music - adding a deeper layer to their story”) en precies zoals Horizonverticaal zich wilt uiten.