Er hangt enig mysterie rond The Riffers, de Hoornse band die begin dit jaar plots op de radar verscheen en nu een eerste EP aflevert. De vraag is niet alleen waar het viertal zo plotseling vandaan komt, maar vooral ook waar zij muzikaal geplaatst dient te worden.

Het eerste tastbare levensteken van The Riffers zet je namelijk in eerste instantie op het verkeerde been. Opener Bad Sneakers is onwaarschijnlijk catchy en heeft een uitgesproken positieve vibe. Het uitstekend mee te zingen of neuriën refrein lijkt haast geschreven te zijn met een volgepakte festivalweide in het achterhoofd. In dezelfde categorie valt Monkey Woman, een luchtige track met twee springerige hooks en een keurig koortje in het refrein.

Maar The Riffers hebben ook een andere kant. Een spannende, duistere kant, die tegelijk de wortels van de band blootlegt. The Riffers zijn namelijk gevormd tijdens de traditionele jamsesses in’t Kroegie in Hoorn. En die specifieke sfeer, van het improviseren en experimenteren, is duidelijk hoorbaar in bijvoorbeeld Do It Again. Het nummer is bijna zeven minuten lang, maar blijft dankzij de voortdurende spanning de volle tijd boeien. Een zelfde spanning is voelbaar tijdens El Miedo A La Araña (over mysterie gesproken), waarin de echo onder gitaar en zang een psychedelisch sfeertje schept.

Op de momenten dat The Riffers zich avontuurlijk tonen en het muzikale spectrum verkennen, stuiten zij helaas wel op productionele grenzen. De drums klinken soms akelig blikkerig en de gitaren zo nu en dan nogal zuinig. Een ander minpuntje is de zang. Ritmisch en melodisch gaan The Riffers alle kanten op, maar frontman Timber Povee mist nog de lenigheid om dit vocaal bij te benen.

Dat neemt niet weg dat The Riffers een veelbelovend debuut afleveren. De EP maakt duidelijk dat deze Hoornaars bijzonder getalenteerd zijn: zij kunnen zowel aanstekelijke popsongs als meeslepende, experimentele rocksongs schrijven. Dat wekt aanvankelijk enige verwarring en maakt het moeilijk de band te labelen, maar wekt des te meer verwachting voor de toekomst.

Cd-recensie: The Riffers - The Riffers EP (eigen beheer)