Na vier voorrondes is het dan eindelijk zover: de finale van de Rob Acda Award 2009/2010. In de grote zaal van het Patronaat strijden Ethereal, Display, !,,!Gangster!,,! en Wave Zero om de gunst van de jury.

Ethereal trapt af. De zaal is nog een beetje leeg, maar daar laat Ethereal zich niet door tegenhouden. De handvol fans voor het podium headbangen zich een slag in de rondte. Dat levert weer leuke taferelen op, omdat bij dit soort wedstrijden ook vaak publiek aanwezig is dat misschien nogal gechoqueerd door dit soort gedrag. De formatie ramt, knalt en beukt er in goede metaltraditie lekker op los. De grunts van zanger Daniël behoren tot de beste van Nederland. En dat bewijst hij ook hier weer. Ook de opstelling van de synths is bijzonder origineel. Zo voorover geleund opgesteld betrekken de synths toetsenist Ury ook veel meer in het metalgeweld, waardoor de band nog meer een, headbangend, geheel vormt.

Aanstekelijke poppunk
Display is de jongste band van de avond, hetgeen de jonge muzikaten (zestien jaar gemiddeld) zo min mogelijk proberen te laten merken. De aanstekelijke poppunk-sound klinkt erg bekend, maar dat mag de pret niet drukken. Het blijkt dat Display veel fans mee heeft vanavond, iets dat later nog duidelijker naar voren komt als er gestemd wordt voor de publieksprijs. Zanger Wander heeft duidelijk zijn charme niet thuis laten liggen, en heeft qua stem zelfs iets weg van NoFX-frontman Fat Mike.

De enige band van de avond met twee vlaggen achter het podium !,,!Gangster!,,! laat merken dat ze komen om te rocken, en dat ze alles professioneel aanpakken. Ook van !,,!Gangster!..! zijn in het publiek fanatieke supporters te vinden, die makkelijk te herkennen zijn aan hun papier-maché handen op stokken. Vanaf het intro tot het laatste akkoord rocken de bandleden zich uit hun sokken. Killer licks en scheurende solo's vliegen het publiek om de oren, maar misschien is dit alles net iets teveel van het goede. En hoewel de show en sound enorm goed zijn, lukt het Gangster niet om het gehele publiek mee te krijgen. De energie is slechts op het podium te vinden.

Een schril contrast vormt Wave Zero. De sound van deze band is erg wave en daardoor lichtelijk deprimerend. Het trio brengt hun muziek erg goed doordacht over op het publiek; erg sober maar toch groots en meeslepend zelfs. Terwijl er op het podium allerhande vreemde apparatuur knippert, worden er visuals geprojecteerd die een combinatie zijn van live gefilmd en vooraf opgenomen beelden. Er wordt hiermee een mooie sfeer neergezet. Bij het laatste nummer lijkt er toch iets fout te gaan, want het keyboard doet niet goed mee. Een hapering in de geoliede machine, maar snel wordt er besloten dan maar een ander nummer te spelen. Misschien niet het eind zoals de band dat voor ogen had, maar toch kan het trio best tevreden terug kijken.
 
Eerste en enige crowdsurfer
Palalalalaka mag het slotakkoord verzorgen op deze diverse avond. En hoe beter dan met een band die ook nog eens extreem diverse muziek maakt. Verreweg de meest originele band van de avond die misschien nog het meest aan dEUS doet denken. Palalalaka heeft zelfs een primeur, want het optreden gaat vergezeld met de eerste en enige crowdsurfer van de avond. Ook het publiek krijgt een primeur, want de band is voor de gelegenheid uitgebreid met blazers. De muziek klinkt soms wat chaotisch, maar dat is dan ook het enige bezwaar. Bij de muzikanten zit de sfeer er goed in; energiek wordt er op het podium gedanst en geblaft(?). De sound van Palalalaka is avant-gardistisch te noemen, terwijl die zich toch ook leent zich om op te dansen. Helaas was dit laatste aan het overgrote deel van het publiek niet besteed.

Als Palalalaka's set erop zit krijgt het publiek de opdracht om te stemmen op de publiekslieveling. Op een groot scherm worden de vijf bands vermeld; de aanwezigen stemmen met het hen uitgereikte stembiljet en direct worden hun keuzen verwerkt en de tussenstand op het scherm vertoond. Het geheel wordt opgeluisterd door een optreden van The Hype, dat drie jaar eerder deze bandwedstrijd won. De inmiddels volwassen Haarlemmers maken met hun lekker luchtige popsongs het stemproces een stuk aangenamer.

Gelukkig blijkt dat er bij verkiezing van de publieksfavoriet geen sprake is van twijfel en is hertelling absoluut onnodig. Want na een minuut of twintig staat Display fier bovenaan. Met ruim vijftig stemmen meer dan de nummer de vijf Haarlemmers tot winnaar uitgeroepen. Dan volgt de bekendmaking van de 'echte prijs': Wave Zero belandt op de derde plaats, Palalalaka komt op de tweede plek, en winnaar van deze editie is Ethereal.

Gezien: Rob Acda Award (finale)
Patronaat, Haarlem, 2 april 2010