Dromerige, melancholieke muziek, die perfect bij de herfst past en soms juist een verfrissend scherp elektronisch randje heeft. Dat is het resultaat van het samenbrengen van het muzikale talent van levenspartners Michèle van Trigt en Gerrie Spaansen in hun project Captain, My Captain. In 1998 ontmoetten zij elkaar bij een Jeff Buckley-tribute, richtten Juliet’s Ghost op en werkten mee aan het album van sing/songwriter Colleen. Omdat de twee muzikaal gezien altijd veel aansluiting vonden bij elkaar, was de tijd rijp om samen iets te gaan doen. "We hebben een aantal jaar met twee anderen in Juliet’s Ghost gespeeld. In die band hebben we veel gebruik gemaakt van grote dynamische verschillen in de muziek en we maakten alle liedjes op de ouderwetse ‘band-in-oefenruimte-manier’. Na die periode hadden we allebei de behoefte om muziek te maken die wat minder uitspattingen bevatte binnen één nummer, om de sfeer van een lied door te laten lopen", vertelt Gerrie. "Er is een muzikaal gebied, waarin we elkaar heel goed kunnen vinden en dat hebben we in Captain, My Captain gestopt. Daardoor was de samenwerking heel vloeiend en harmonieus." Gerrie, van huis uit drummer, nam de productie op zijn rekening, en speelde bovendien zelf alle instrumenten in. Michèle nam de zang en teksten voor haar rekening. "Bijna alle nummers zijn begonnen bij Gerrie", zegt Michèle. "Hij begint een stuk muziek te maken en dan krijg ik het te horen. Als het mij inspireert, heb ik er eigenlijk heel snel tekst en zang bij. We hebben het ook zo gedaan, dat als het me niet inspireerde, we er dan niet toch op bleven knagen Het werk is voornamelijk van Gerrie, wat mij betreft de motor van Captain, My Captain. De muziek zelf, dat wat we wilden maken, is wel erg van ons samen, dus onze gemeenschappelijk smaak." Is het vreemd om op die manier muziek te maken, na jaren in bandjes te hebben gespeeld? "Ja, absoluut", antwoordt Gerrie. "Niet alleen heb je zo veel meer controle over wat er gebeurt, maar ook moet je overal een beslissing over nemen. Over gitaarpartijen bijvoorbeeld; ik was altijd gewend dat de gitarist dat wel bedacht. Maar ook het fenomeen dat je niet een toetsenpartij weglaat, omdat een toetsenist ontbreekt. De manier van werken heeft wel de voordelen opgeleverd, die we zochten. De cd is helemaal geworden zoals we het wilden. Maar het is tegelijk ook heel veel werk. Ik ben heel anders gaan arrangeren. Als je geen rekening hoeft te houden met de beperkingen van een bandbezetting, liggen alle mogelijkheden open. Die keuzes vallen niet altijd mee." In de nummers zijn duidelijke invloeden te horen van het melancholische Portishead en het sferische Massive Attack, Wat geeft jullie eigenlijk inspiratie? "Dat verschilt per onderdeel van de muziek. Muzikale inspiratiebronnen zijn er te over, maar de meest prominente zijn inderdaad Massive Attack, Portishead, Ozark Henry, My Brightest Diamond en Kate Bush", zegt Gerrie. "Ik haal ook veel inspiratie uit de instrumenten en apparatuur die ik heb. Dat klinkt misschien heel technisch, maar als ik mooie geluiden uit mijn instrumenten hoor komen, kan ik heel veel inspiratie en nieuwe ideeën krijgen." Michèle haalt haar inspiratie uit allerlei dingen, bijvoorbeeld hun lievelingsfilm ‘Dead Poets Society’, waar ook de naam Captain, My Captain (oorspronkelijk uit een gedicht van Walt Whitman) vandaan komt. Een concert kan ook een bron van inspiratie zijn: "We waren samen naar een concert van Wibi geweest, en op weg naar huis op de fiets kreeg ik een refreintje in mijn hoofd. Hij had me erg geïnspireerd met hoe vol overgave hij piano had gespeeld en ik had echt het gevoel dat de eeuwen, waarin de muziek die hij speelde, tot leven waren gekomen voor me." Dit resulteerde uiteindelijk in het nummer Heavenly Boy, dat bovendien ook de eerste single wordt van de cd. Op de website van Captain, My Captain zijn videoclips te vinden bij enkele nummers, waarbij de clip van Fast Jesus opvalt. Sleutelwoorden als ‘bigger’, ‘better’, ‘faster’ en ‘more beautiful’ komen voorbij over beelden van casino’s, mooie vrouwen en diamanten. "Fast Jesus gaat over het idee dat iedereen veel wil, en snel graag", vertelt Michèle. "Enerzijds kijk ik daarnaar, anderzijds ken ik het gevoel zelf ook. het is een beetje tongue-in-cheek-liedje. Zo van: 'verricht wonderen voor mij, geef me alles wat ik wil, en snel graag!'. Dus als Jezus die over water loopt, maar dan sneller. Sprintje trekken, vandaar Fast Jesus." De filmpjes zijn gemaakt door Gerrie, met behulp van twee andere leden van het kunstcollectief Skipper Boetlek, waar Captain, My Captain ook onderdeel van uitmaakt. "De filmpjes zijn in eerste instantie gemaakt, om straks het livegebeuren te ondersteunen. Om de sfeer van de muziek ook visueel neer te zetten, zodat je er hopelijk niet meer omheen kan." Over livegebeuren gesproken: is het voor Gerrie en Michèle niet vreemd om straks ‘hun kindje’ weer met twee andere muzikanten te moeten delen op het podium, na alles met zijn tweeën te hebben gemaakt? "Het is niet zozeer vreemd, maar ik heb wel meer de neiging dan in andere bandjes om te 'bewaken' dat het wordt zoals we willen. Het is bij de keuze van de muzikanten uiteraard wel van belang geweest dat ze iets met de muziek hadden. Ik heb Marcel Keyser, de drummer, bijvoorbeeld gevraagd nadat hij de muziek had gehoord, en hij vertelde dat hij het zo mooi vond. Dat lag trouwens ook niet eens echt in de planning, omdat ik van plan was om zelf te gaan drummen tijdens de optredens. In de band speel ik nu basgitaar." Wat voor ambities heeft het tweetal met het project Captain, My Captain? "We zijn alweer aan de volgende cd bezig! We hebben het eigenlijk alleen een project genoemd, omdat het geen band is. We sluiten niet uit dat er zo nu en dan verschillende mensen bij betrokken zijn. Op die manier is het dus wel projectmatig, maar Michèle en ik vormen de basis. Wat de toekomst betreft: we willen graag muziek blijven maken, en ook filmpjes. Die nieuwe toevoeging bevalt ons zeer. We hopen dat het aankomt bij zoveel mogelijk mensen die er bevattelijk voor zijn." Is Nederland klaar voor de enerzijds melancholische maar anderzijds ook scherpgerande muziek van Captain, My Captain? "Jazeker. De reacties zijn tot nu toe heel positief. Het is geen alledaagse muziek, geen formulepop. En we merken dat mensen dat juist waarderen; al kost het sommigen soms moeite om het meteen te plaatsen. Het is muziek die een zekere aandacht vergt; het is niet van het grote gebaar. Maar er is vast publiek voor!" Captain, My Captain presenteert de gelijknamige cd op 30 november in het Patronaat Café. Toegang is gratis.