De grote zaal van de Waerdse Tempel is gereserveerd voor 27 bands uit heel Noord-Holland. Diverse poppodia hebben een hun lokale muzikale helden naar Heerhugowaard gestuurd. In rap tempo wisselen de bands op de mainstage. De organisatie houdt een strak schema aan: twintig minuten spelen, tien minuten ombouwen. Zo geven er per uur twee bands acte présence. Als om half vier Tiger Counter of Drog Orkestar het podium bestijgt, verschijnt op menig gezicht een frons. Het tweetal vergezeld met gitaar, computer en orgel geeft een opvallend optreden. Na een intro met lange aanloop kan eindelijk het echte werk beginnen. Als het eerste nummer voorbij is vraagt bandlid Arjen: “Horen jullie mijn orgel wel? Ik had een hele vette solo.” Na wat gesleutel is het orgel goed afgestemd en dat is te merken ook. Het geram op het ding zorgt voor een massa van geluid, waardoor het instrument meer als een claxon dan een orgel klinkt. Tel daar de ruis tussen de nummers door bij op en het optreden komt helaas niet erg overtuigend over. Na al dit orgelgeweld is het een opeenvolging van standaard rockbandjes. De ene valt meer op dan de andere. Zo heeft The Curtains & Their Terrifying Story een jongeman in pak op het podium staan, die druk met zijn drumstokken op een trap, een helm en tamboerijn slaat. Helaas is dit geluid niet goed terug te horen, maar origineel is het wel. Blended & Bottled is een fijne verassing tussen alle rockende jongensbands. Het jonge bandje bestaat uit een drummer, een gitarist/toetsenist, een basissiste en een zangeres. Al voordat het optreden is begonnen staan er heel wat mensen in de zaal. De band heeft blijkbaar een groot aantal fans meegenomen. Als de muzikanten dan echt beginnen blijkt dat die mensen niet voor niets zijn gekomen. Wat een stem komt er uit dat kleine meisje! Van stevige rock tot rustige ballades; het is genieten. Een band waar we best de rest van de avond naar zouden kunnen luisteren. Toch zwaait Blended & Bottled na twintig minuten netjes het publiek uit. Blue Velvet komt er voor in de plaats. Ook deze muzikanten blijken het wachten waard. De zeskoppige Volendamse formatie produceert funky deuntjes, wat een lekker verfrissende uitwerking heeft. De energieke zanger maakt het geheel bovendien leuk om naar te kijken. Het blonde koppie rent van links naar rechts het podium over en neemt zijn medebandleden mee in zijn enthousiasme. Als de zon langzaam achter het bettonnen blok dat de Waerdse Tempel heet begint te zakken is het tijd voor Beef. Het publiek heeft zich aan de rechterkant van het buitenpodium opgesteld om de laatste zonnestraaltjes op te vangen. De reggaeband is een passende afsluiter. Afgezien van het gure windje dat over het Strand van Luna waait, heerst er namelijk een zomers sfeertje. “Wat baslijnen over het meer kan nooit kwaad”, aldus zanger Pieter, waarmee hij maar even benadrukt dat Heerhugowaard wel meer van dit soort evenementen kan gebruiken. Luna Pop 2008 is een geslaagde tweede editie gebleken. Gezien: Luna Pop Waerdse Tempel, Heerhugowaard, 15 juni 2008