Voor de derde keer is de Waerdse Tempel het epicentrum van de regionale popmuziek. Wat in 2006 begon als Waardpop en in 2007 het HAL-festival heette, heeft nu de definitieve naam Luna Pop. Met het inmiddels redelijk uitgekristaliseerde concept is dit festival een naam voor de toekomst. Letterlijk en figuurlijk, want er zijn weer veel jonge bands die zich presenteren op dit grote podium en een flink aantal bands lijkt al klaar te zijn voor het grotere werk. Hoewel de twintig minuten speeltijd per band natuurlijk maar een beperkte weergave van de werkelijke capaciteit van de bands is, is zo'n festival als dit een ideaal moment om te zien wat onze regio te bieden heeft.
Het festival opent keihard met de driekoppige grunts van Dystopia, een snelgroeier in de metalscene en Bloid, een blijvertje met retestrakke drums. Het wordt vervolgens echt interessant bij Deafening. Deze band maakt de laatste tijd een sterke ontwikkeling door. Zelfs met een invaldrummer is de set overtuigend en dynamisch. De stem van zanger Wouter is krachtig en doordringend. Met metal die wat meer naar de rock neigt, is de band toegankelijk voor een groter publiek. Toch blijft de muziek interessant om naar te luisteren.
Bij de volgende band, iLEUM, is het niet anders. Een half jaar terug was hun akoestische optreden een verfrissende impuls. Vandaag blijkt dat ook hun elektrische set dynamischer en indringender is geworden. Zelfs de al wat oudere nummers zijn interessanter en lijken een testosteroninjectie te hebben gehad. In de muziek mag dat gewoon. Pas drie bands later wordt de indruk die iLEUM heeft achter gelaten weggedrukt door de mooie stem van Jennifer van Collect Call from Mars. De muziek is misschien een beetje doorsnee-rock, maar de set is heel gevarieerd. Er wordt rust gecreëerd voor een akoestisch nummer, waarin de zangeres nog beter tot haar recht komt.
Terwijl het programma in de grote zaal gewoon doorgaat, is er ook in de kleine zaal wat te beleven. DJ DNS en iLEUM verzorgen een jamsessie. De sympathieke dj scratcht moeiteloos tussen de stevige gitaarriffs en rockende vierkwartsmaten. Dat de bassist gitaar speelt en de gitarist drumt, valt muzikaal gezien nauwelijks op. De jamsessie is zoals het hoort aan veranderingen onderhevig. Wieteke Wijte (Blended and Bottled) staat al snel op het podium, maar er wordt ook gerapt, van drummer gewisseld (Bloid) en ook DJ DNS scratcht niet als enige. Behalve de goede sfeer is het muzikaal gezien ook een succes, met name door de combinatie van de strakke ritmes van de draaitafel en de drums. Een interessante mix van dance, rock, hiphop en rap.
In de avond vallen nog drie bands echt op. Minus.plus springt er al uit vanwege de lange opbouwtijd en de kekke witte uniformpjes. Dat de band meer is dan het uiterlijk vertoon blijkt als de muziek begint. Een overweldigende muur van metalemocore valt over het publiek, terwijl alle instrumenten, de percussie en samples goed te horen zijn. De screams zijn krachtig, maar de tekst is onverstaanbaar. Dit is anders als zanger/gitarist Renee van zich laat horen. Goed verstaanbare zang die het geheel een extra impuls geeft. Het enige wat een beetje uit de toon valt is de baspartij. Onmetal simpele baslijnen op halve snelheid van de drums. Door de grote bezetting is dit overigens geen gebrek.
Bij het driekoppige Some Weird Sin gaat het er een stuk rustiger aan toe. Door de mooie sfeer van de muziek is het minstens zo interessant. Een geval apart is Hit 'n Run. Door ziekte van de bassist staan er alleen een drummer en gitarist op het podium. Twintig minuten lang rock 'n roll op z'n best. Publiek op het podium, gastgrunter Daan die door de beveiliging uit de zaal wordt gezet. Het zou een mooie afsluiting zijn geweest, maar dat is het niet.
Ook de laatste vijf bands zijn van een goed niveau, maar springen er niet echt meer uit. De regio blijkt meer dan genoeg kwaliteit te bieden. Het grootste probleem voor veel bands blijft het bereiken van het publiek. De organisatie van Luna Pop heeft in ieder geval gezorgd voor het podium en een strakke organisatie. Volgend jaar is er weer een Luna Pop- ontdekkingsdag. Hopelijk wel met iets minder bands van minimaal dezelfde kwaliteit.
Gezien: Luna Pop
Waerdse Tempel, Heerhugowaard, 15 juni 2008
Gitaren voeren de boventoon
Luna Pop 2008: het begin, een dj-jam, het einde
De Noord-Hollandse muziek kenmerkt zich door veel gitaargeweld. Geen wonder dat op het feest van, voor en door regionale bandjes de gitaarbands de boventoon voerden. Maar er waren op Luna Pop ook vreemdere en vrolijkere noten te horen.