De volgetatoeëerde armen van BangBang gaan de lucht in. Stop, stop, maant hij zijn handlanger Kubus. De man achter de draaitafels volgt gedwee en stopt de beat die hij tien seconden eerder had opgestart. De aanwezigen in de kleine zaal van het Patronaat kijken verbaasd. “Listen”, onderbreekt BangBang de plotselinge stilte. “Kubus is not a beatmaker, Kubus is a composer. And he’s from your country. You should appreciate that.” De beats verdienen dus voortaan een warmer onthaal, waarschuwt BangBang.

De in Nederland verblijvende Engelsman heeft ons land nog niet kunnen doorgronden. Hij blijft zich verbazen over de waardering die Nederlanders aan hun artistieke landgenoten tonen. Of beter gezegd, die zij níet tonen. Want Nederlanders kopen geen cd’s van undergroundtalent, constateerde BangBang, waardoor hij zijn eigen platenzaak moet sluiten. En Nederlanders joelen niet hard genoeg als Kubus een goede beat op zet.

Ergens heeft BangBang wel gelijk. Want het artistieke product dat hij samen met Kubus aflevert, verdient inderdaad meer waardering. In Haarlem wordt nog maar eens duidelijk wat voor een unieke combinatie de twee vormen. Kubus leverde lang voordat hij BangBang ontmoette al beats aan DuvelDuvel, Opgezwolle en aanverwante rappers. Maar pas met de stem van BangBang eraan toegevoegd, komt zijn werk volledig tot zijn recht.

De bevlogen wijze waarop BangBang zijn teksten in de microfoon spuugt is de juiste manier om de overstuurde, compromisloze beats van Kubus tegemoet te treden. Die benadering doet de muziek meer recht dan de languit-op-de-bank-flow die Zwolse rappers voorheen over de ondergrond van Kubus legden. Tekenend is de rockpose waarmee BangBang het optreden in het Patronaat begint: twee handen bovenop op de microfoonstandaard, het lichaam licht voorover gebogen en vol overgave de teksten richting microfoon schreeuwend.

BangBang heeft altijd wel iets op zijn lever. Niet alleen over Nederlanders en hun support voor de underground, maar vooral ook over zijn eígen persoon. Met de avonturen die hij in de Londense buitenwijken beleefde, zou hij nog zo’n tien albums kunnen vullen. Naast de twee albums (waarvan één dubbelcd) die hij al met Kubus heeft afgeleverd. Voor nu geven nummers als Every Story Worth Telling en Knuckles al een aardig inkijkje in het leven dat BangBang leefde voordat hij naar Nederland verkaste.

Toch zijn het vooral de beats van Kubus die zaterdagavond de meeste indruk maken. Niet zo vreemd ook als de stuiterende bas negentig minuten lang je broekspijpen doen wapperen. In dat opzicht hebben de producties van Kubus het nodige gemeen met het dancegenre dubstep, dat momenteel aan een zegetocht in Europa bezig is. Wellicht kunnen Kubus en BangBang aansluiting vinden bij deze trend. Dan kunnen zij de landgrenzen over en is er minder reden tot klagen over Nederlanders en hun koopgedrag.

Gezien: Kubus & BangBang
Patronaat (kleine zaal), Haarlem, 20 december 2008