Muziek is net echte boter, het brengt mensen bij elkaar. Zelfs als het muzikantschap voor spek en bonen is, zoals bij de massmultiplayeronlineroleplayinggame Popomundo. Een wereldwijde rage waarbij mensen van alle rangen, standen en gezindten in een virtuele wereld in de huid kruipen van rockstars en op die manier als prettige bijkomstigheid contacten leggen van Singapore tot Berlijn en van Vilnius tot Nashville. Samen de denkbeeldige muzikant uithangen kan zelfs zo gezellig zijn dat mensen diepere gevoelens ontwikkelen. Zo zijn afgelopen maand een Alkmaarder en een Israëlische in de echt verbonden na elkaar via het genoemde spel ontmoet te hebben. Dat geeft de mensheid weer wat levensmoed. Wat echter voor muziekliefhebbers het opwekkendste was aan de huwelijksdag, naast natuurlijk alle kodakmomenten: Het optreden van de bruidegom met z’n pokkeherriebandje! Stel je een donkere zaal vol met mensen voor van allerlei leeftijden, religies, politieke denkbeelden, afkomstig uit gebieden zo afgelegen en exotisch als Finland, Uruguay en Aphen aan de Rijn die collectief plezier kunnen beleven aan het plezier dat anderen beleven aan het maken van muziek, ook al is het je smaak niet als hoogbejaarde of politie-officier. Een mooiere reclame voor het toch vooral blijven spelen is er natuurlijk niet! Of je dat nou virtueel doet, of om het echie met een paar vrienden in een zweterig oefenhol... In het verleden beweerden sommige hemelbestormers nog dat popmuziek de wereld definitief ten goede kon veranderen. Het bleek natuurlijk dat de wens daarbij de moeder van de gedachte was en helaas is dat ideaal inmiddels achterhaald door walgelijkheden als bommenwerperpiloten met The Bloodhound Gang op hun koptelefoon tijdens het platgooien van een dorp. Toch kan popmuziek de wereld blijkbaar soms een klein beetje mooier maken. Al is het maar tijdens een huwelijksfeest in een klein stadje aan het Noord-Hollands kanaal.