Laatste avondmaal voor De Koog

(Oud-)medewerkers maken zich op voor laatste weekend Jongerencentrum De Koog

Jorg Bressers, ,

Jongerencentrum De Koog in Noord-Scharwoude bestaat komend weekend dertig jaar. Speciaal voor die gelegenheid heeft een groep oud-medewerkers een bijzondere reünie georganiseerd. Een gelegenheid om oude gezichten weer te zien, om herinneringen op te halen en te genieten van muziek die de afgelopen dertig jaar onvergetelijk hebben gemaakt. Maar ook om afscheid te nemen van De Koog als plek waar jongeren zich konden ontwikkelen en thuis voelen. De subsidie is gehalveerd en de deuren gaan daarom dicht

(Oud-)medewerkers maken zich op voor laatste weekend Jongerencentrum De Koog

Jongerencentrum De Koog in Noord-Scharwoude bestaat komend weekend dertig jaar. Speciaal voor die gelegenheid heeft een groep oud-medewerkers een bijzondere reünie georganiseerd. Een gelegenheid om oude gezichten weer te zien, om herinneringen op te halen en te genieten van muziek die de afgelopen dertig jaar onvergetelijk hebben gemaakt. Maar ook om afscheid te nemen van De Koog als plek waar jongeren zich konden ontwikkelen en thuis voelen. De subsidie is gehalveerd en de deuren gaan daarom dicht. Eén van de oud-medewerkers die verantwoordelijk is voor de reünie van komend weekend is Lida Kardinaal. En het is niet voor het eerst dat Kardinaal betrokken is bij de organisatie van De Koog. Als jongerenwerker was zij al betrokken bij de oprichting midden jaren zeventig. Kardinaal: “Jongerenwerk had toen nog een plek. Het werd nog gepromoot om iets te doen”. Onder andere als voorzitster was ze de eerste jaren nauw verbonden met het jongerencentrum dat eind zeventiger jaren zijn intrek neemt in de oude koekjesfabriek van Verkade. In de jaren tachtig komt De Koog voor het eerst echt onder vuur te liggen, omdat het te veel hardrock en punk zou programmeren. Dat terwijl ook heel vormende disciplines werden beoefend zoals karateles voor meisjes, verhalen vertellen, cabaret en pottenbakken. “Maar het stigma dat het een groep blowende jongeren bij elkaar was, zijn we eigenlijk nooit van afgekomen”, stelt Kardinaal. “We hebben wel eens ouders uitgenodigd om te komen kijken. Dan zagen ze met eigen ogen dat het wel meeviel. Maar een stigma kom je niet zo makkelijk van af”. Maar tegelijkertijd kende het jongerencentrum in de jaren tachtig ook zijn hoogtepunten. Kardinaal:”In die tijd had De Koog een groep vrijwilligers van 140 tot 150 mensen. Als een band kwam spelen dan aten die gewoon mee met de rest. Iedereen was gewoon bezig. Maar je zat dan wel aan tafel met artiesten waar je echt tegenop keek.” Inmiddels is die groep vrijwilligers fors uitgedund en wordt het centrum draaiende gehouden door misschien een tiende van het aantal dat in de jaren tachtig meehielp. Zonder geld is het moeilijk een aantrekkelijk programma neer te zetten. Dat ondervinden de huidige vrijwilligers als geen ander. Voor 2007 heeft gemeente Langedijk besloten wederom flink te korten op JC De Koog. Volgens Kardinaal wordt door de gemeente al begin 2000 een denkfout gemaakt toen het zich uitsluitend op tieners wilde richten: “Je kan niet alleen voor tieners een centrum zijn. Tieners kijken op tegen jongeren van zestien, zeventien jaar. Als die weg zijn is er niks spannends meer aan”. “Waarom De Koog zo’n bijzondere plek is voor de jongeren? Omdat je er als jongere je eigen plannetje kan maken, het zelf kan uitvoeren en ook zelf op je bek gaan. Je kan je ontwikkelen. Veel leuke dingen doen.”, aldus Kardinaal. Komend weekend is dus de laatste keer ouderwetse Koog. Vrijdag is de avond voorbehouden aan (oud-)medewerkers, maar zaterdag zijn de poorten geopend voor iedereen die nog één keer wil kijken hoe gezellig De Koog kan zijn. Optredens zijn er vrijdag van MeloManics, Boilersuit en Ska zuster, nee zuster en zaterdag van Mark Foggo en Theo & Cock de Jong.