Tim is een ervaren kraker, en zeer goed op de hoogte van alle wet- en regelgeving. De huisregels zijn op een zichtbare plek aan de trap gehangen. Tim neemt duidelijk de leiding in het kersverse kraakpand de Voemerij aan de Dorpsstraat in Castricum. Dat wil echter niet zeggen dat de rest van de krakers en aanwezige bekenden zwijgend toekijken. In enkele dagen is met veel handen veel werk verzet. Het voormalig café VoemVoem heeft weer een bar, een podium, de elektriciteit werkt en is veilig verklaard. Alleen de dames-wc blijkt overstromingsproblemen te hebben, maar dat wordt morgen wel opgelost en mag de pret niet drukken. Een volwaardig café is de Voemerij echter niet; er worden alleen bekenden van de krakers toegelaten. De bovenverdieping ligt vol matrassen om de kraak te bewerkstelligen. Er slapen tussen vijf tot negen mensen, maar vanavond zit het pand vol jongeren, voormalige bezoekers van De Bakkerij. Er wordt opgewonden gekletst. In oktober gaat het gebouw van De Bakkerij, dat vlak naast de oude VoemVoem gelegen is, plat. De krakers weten niet precies wanneer de Voemerij tegen de vlakte gaat. De krakers hebben goed contact met de eigenaar van de VoemVoem en met de omringende bewoners. ‘We zorgen ervoor dat het de eigenaar niets kost. De sloop houden we uiteindelijk niet tegen. Zolang het netjes en eerlijk verloopt hoeft er geen ME-korps voor de deur te komen. We zijn bereid om mee te werken en mee te denken,’ vertelt Tim. ‘De buren hebben gevraagd of we het boven een beetje rustig willen houden en aan de andere kant heeft de buurvrouw gevraagd of we, als we toch bezig waren, even een klusje willen opknappen. Naderhand kwam ze ons twee sixpacks bier brengen. Ouders staan ineens met pannen nasi en macaroni voor de deur en lopen met kannen koffie te sjouwen. De elektricien kwam binnen in een Vrienden van De Bakkerij-shirt.’ De steun voor de Vereniging Vrienden van De Bakkerij is diep geworteld in Castricum. De vereniging heeft ongeveer vierhonderd leden van zeer diverse pluimage. Niet alleen de jongeren zijn vertegenwoordigd, maar ook de ouders laten van zich horen. In het Noordhollands Dagblad zijn al enkele brieven van boze ouders verschenen, die zich na het sluiten van De Bakkerij achter de actievoerende jongeren schaarden. Overigens is de kraakactie onafhankelijk georganiseerd van de Vereniging Vrienden van De Bakkerij, hoewel de krakers wel leden zijn van de vereniging. Hoewel het bestuur van de vereniging de actie van de krakers kan waarderen, blijven zij op de oude weg zoeken naar een nieuwe locatie. Door samen te werken met diverse partijen, zowel binnen de politiek als daarbuiten, hoopt zij op termijn een definitieve nieuwe huisvesting voor het poppodium te vinden. Het doel van de actie is om de aandacht van de gemeente te trekken voor het probleem van de jongeren. ‘Dit is een krachtig signaal richting de gemeente,’ vertelt Tim. ‘Het doel van de actie is te laten zien dat De Bakkerij dan wel dicht is, maar dat we ons er niet bij neerleggen. Deze groep jongeren toont initiatief. We hebben twee en een half jaar een van de best lopende podia van de regio draaiende gehouden. We hebben er zelf voor gezorgd dat we acht portiers konden opleiden, onze sociale hygiëne konden halen en het pand brandveilig konden maken, terwijl we draaien op zestig vrijwilligers. Het zijn hardwerkende mensen met een ontzettend groot groepsgevoel, waarbinnen allerlei doelgroepen vertegenwoordigd zijn. De Bakkerij programmeerde van metal tot reggae en van bliepjes tot jazz. Dat is toch de natte droom van iedere gemeente?’ Hoewel de zelfbenoemde Voemerij zeker geen volwaardig alternatief is voor De Bakkerij, zijn er wel plannen om de culturele activiteiten zoals die plaatsvonden in De Bakkerij voort te zetten in de Voemerij. De Bakkerij was een multifunctioneel cultureel podium, en Tim voelt zich ervoor verantwoordelijk om het Bakkerijpubliek in ieder geval een tijdelijk alternatief te bieden. ‘We organiseren besloten feesten. Alleen tijdens de openingstijden van de kroegen, om extra overlast voor omwonenden te voorkomen.’ Een alternatief voor De Bakkerij is er volgens Tim niet in het overige uitgaansleven van Castricum. ‘Castricum heeft alleen een commercieel kroegcircuit. Daar is niets mis mee, maar deze jongeren vinden hun plek daar niet in. In die kroegen gaat het alleen om consumeren, in De Bakkerij ging het ook om participeren, organiseren en heel veel leren. De eerste keer dat je achter de bar staat en het vat is leeg, weet je niet wat je overkomt. De eerste keer dat je een band programmeert, vergeet je de helft. Het is een autodidactisch systeem, hoewel er altijd ouderen zijn om te helpen. Nu rennen de meiden van zestien even hard met potten verf heen en weer als dat een gozer van twintig een pallet uit elkaar staat te trekken. Iedereen doet wat hij kan.’ De gemeente heeft nog niet gereageerd op de kraakactie. De burgemeester is op vakantie. Wat de krakers voornamelijk van de gemeente willen, is serieus genomen worden. ‘De Bakkerij heeft de afgelopen drieëndertig jaar bestaansrecht opgebouwd. Wat we willen is een vervangende ruimte voor De Bakkerij. De gemeente heeft lang gezocht, maar niets gevonden. Toen we zelf gingen zoeken, vonden we binnen een maand een geschikt pand. Als ze mee willen werken en denken met bijvoorbeeld het zoeken naar een pand en het regelen van vergunningen, is dat voor ons genoeg. Er is zoveel vraag naar dat er iets geregeld moet kunnen worden. De jongeren hebben bewezen dat ze een podium zelf draaiende kunnen houden.’ Nieuwe ontwikkelingen omtrent De Bakkerij, de Voemerij en de kraakactie zullen worden gemeld op 3VOOR12/Noord-Holland.