Ze hebben een blind vertrouwen in hem. Jochem van Rooyen en Michiel Rietveld. Alkmaarse muzikanten, die voorheen in A Day's Work speelden. En terecht. Keith Caputo is een van de best bewaarde geheimen in de hedendaagse popmuziek. Een 33-jarige Amerikaanse zanger, componist, gitarist, die al jaren over de wereld zwerft en voorlopig in Alkmaar is neergestreken. Hij is niet geïnteresseerd in een doorbraak. Geld en roem doen hem niets. Hij wil zijn muziek overbrengen. Liefst voor een groot publiek. ,,Muziek is mijn muse man. Ik zit hier niet in voor de roem of de glorie. Ik zit er in omdat het mijn lotsbestemming is. Ik doe wat ik doe, omdat het niet anders kan. Soms frustreert het me wel eens dat ik geen succes heb. Maar alleen omdat ik verder wil met mijn muziek. Een eigen studio wil. Ik heb geen zin om in hartje winter in Nederland mijn nieuwe plaat te moeten opnemen, terwijl het buiten giet van de regen. Ik wil naar Los Angeles, waar het ook in de winter 25 graden is.'' Hij woont tijdelijk bij Michiel Rietveld, in een klein flatje in de Muiderwaard. Michiel is bassist bij A Day's Work. Of beter, dat was hij. Nu heeft hij zich gewijd aan Keith Caputo. Hij gelooft in de Amerikaan, geboren en getogen in New York. ,,Keith heeft de passie die ik bij Nederlandse muzikanten mis. Hier willen ze scoren, ze willen instant roem. Maar vooral omdat ze ook een huis willen, een vriendin, een auto en een baan om dat alles te betalen. Dat heb ik allemaal niet. Dat leidt af. Ik wist al heel jong dat ik met muziek verder moest. Ik was nergens goed in, op school een beetje een buitenstaander. Maar muziek maakt me gelukkig, daar wil ik alles voor geven. En met Keith heb ik een kans, die weinig Nederlandse muzikanten is gegeven. Samenwerken met een uniek talent, die precies weet wat hij wil en alles er voor over heeft.'' Hij is klein, maar z'n passie is groot. Tattoo's sieren zijn armen. Hij treedt vaak op met ontbloot bovenlijf. Hij is omarmd door de VPRO en 3voor12 en speelde met grote muzikanten. Met Bowie's bandleider Gerry Leonard, Craig Ross van de Lenny Kravitz band. Hij opende voor Bjork, David Bowie, Neil Young. Ozzie Osbourne, Guns 'n Roses. Keith Caputo is echt underground. Maar z'n mogelijkheden zijn enorm. Neem 'Died Laughing'. Een prachtig album, een kruising tussen Crowded House en Jack Johnson. Echte singer/songwriter muziek, in de traditie van de betere pop/rock: ,,Ik ben hier om de erfenis van Led Zeppelin, Pink Floyd, the Doors en Jimi Hendrix naar een nieuwe generatie te brengen. Ik beschouw dat als een heilige taak. Omdat er zo ongelooflijk veel shit in omloop is. Miljoenenbands, die nog nooit een song hebben gemaakt die werkelijk de essentie van passie in zich had. Daardoor hebben de mensen het idee verloren waar het om gaat in de muziek.'' Hij is 33, noemt zichzelf een muzikale vagebond. ,,Maar ik heb niet eens een zorgverzekering. Ik heb niets opgebouwd, maar dit is het leven waarvoor ik gekozen heb. Muziek is mijn verzekering. En als je daar alles voor geeft, volgt de rest wel. En als het niet gebeurt, dan moest het zijn. Waar ik nu sta, is waar ik blijkbaar hoor. Maar zou best kunnen openen voor U2. Daar heb je dan een beetje geluk voor nodig. Een duwtje in de goede richting.'' Ondertussen maakt hij zijn muziek en neemt albums op. Geen platenmaatschappijen of muziekindustrie. Alles zelf doen. ,,Ik heb bij platenmaatschappijen gezeten, maar wat hebben die voor me gedaan? Niets. Grote budgetten uitgegeven. Mensen bij Sony willen 250.000 dollar uitgeven voor een clip, die ik voor 20.000 kan maken. Waarom? Omdat het al jaren zo gaat, omdat ze relaties hebben die ook wat van het geld willen meepakken. Ik doe alles zelf. Ik produceer, verkoop, componeer en speel. Als een muziekwinkel belt en ze willen driehonderd cd's, kan ik leveren. Er zit niemand tussen, die ook weer z'n deel wil hebben, waardoor het hele traject steeds ondoorzichtiger wordt.'' Jochem van Rooyen (drums) en Michiel Rietveld (bas) zijn z'n vaste begeleiders. ,,Succes heb ik nodig, omdat ik hen ook wel eens iets wil betalen. Ik wil ook dat we een echte toerbus hebben, zodat we niet elke keer zo'n ding moeten huren. Het zijn fantastische muzikanten. Van een kaliber die je in Amerika bijna niet meer aantreft. Bovendien zijn het fantastische mensen. Het klikt niet alleen op het muzikale vlak, maar ook persoonlijk en dat heb je nodig om de muziek over te kunnen brengen. Ik wil ze New York laten zien, een mooi album met ze maken.'' Hij verwacht niets van de toekomst. Doet zijn ding, beheert de website en gaat stug door. ,,We hebben'', zegt Michiel. ,,Gekozen voor de lange langzame weg.'' ,,Het pad dat wij volgen'', zegt Caputo, ,,kent vele afslagen en je weet nooit of je de goede hebt genomen.'' ANDRÉ HOOGEBOOM