Stevie Ann rijzende muzikale ster

''Ik denk dat ik me in de folky jazz het meest thuisvoel. ''

Jiery van Roon, ,

De Nederlandse singer-songwriter Stevie Ann is sind een tijdje een rijzende ster in het Nederlandse poplandschap. Met een succesvol album vol mooie luisterliedjes en klinkende optredens bij de zalen in het land weet ze steeds een groter publiek te overtuigen. Tijd dus voor een interview.

''Ik denk dat ik me in de folky jazz het meest thuisvoel. ''

Nederland heeft heel veel singer-songwriters, maar jij speelt in grote zalen en op festivals. Wat is het verschil tussen jou en al die anderen? Ik denk dat het vooral met geluk te maken heeft in het tegenkomen van de juiste mensen. Ik heb geluk gehad dat Tren van Enckevort en Arno Guveau destijds een plaat met me wilden maken. Daarna heeft Rob Stenders het opgepikt en is 3 FM mijn plaat gaan draaien. Het is vooral een kwestie van zieltjes winnen. Ik denk dat het verschil ook is dat ik binnen het genre heel toegankelijk ben: er komen mensen van tussen de 15 en 50 jaar op af! Sommigen kunnen alles meezingen of komen heel vaak naar mijn optredens. In je liedjes ben je afwisselend onzeker en zelfverzekerd. Hoe ben je echt? Ik denk dat iedereen wel die twee kanten heeft, maar ik kan inderdaad heel onzeker zijn. Laatst speelde ik in Roermond, waar ik vlakbij woon, er waren heel veel familieleden en bekenden. Toen moest ik het echt doen, dat maakte me heel zenuwachtig. Ik stond achter het podium en dacht: ik wil niet! Je hebt uitstapjes gemaakt naar Engeland en Kenia. Ben je van plan om meer in het buitenland te gaan doen? Toevallig ben ik net terug uit Engeland, waar ik een nieuwe demo heb opgenomen. Er zijn daar ontzettend veel singer-songwriters en het niveau is ontzettend hoog. Engeland heeft een sterke singer-songwritercultuur, daar komt het genre vandaan. Grote namen zoals de Beatles zijn naar Londen gegaan om daar groot te worden. Allerlei nationaliteiten werken daar probleemloos door elkaar heen, en dat trekt me heel erg. Inspiratie aan overgehouden? Ja, zeker. Ik had een rustdag ingepland, maar ik had zoveel in m’n hoofd dat ik in één dag een liedje heb geschreven, en dat hebben we de volgende dag meteen opgenomen. Normaal ben ik ontzettend lui in het schrijven van liedjes. Je laat je inspireren door uiteenlopende muzikanten en muziekstijlen, oude en nieuwe muziek. Ben je van plan om je toe te spitsen op een bepaalde stijl of juist om steeds nieuwe dingen te blijven proberen? Dat mijn muziek zo breed is komt doordat ik drie jaar heb gedaan over het schrijven van het album, ik was heel jong toen ik eraan begon. Dan wil je van alles doen en ontdek je enorm veel. Ik merk dat mijn nieuwe liedjes akoestischer zijn, ik heb de band steeds minder nodig. Ik denk dat ik me in de folky jazz het meest thuisvoel. Heb je enig idee wie of wat je volgende inspiratiebron zal zijn of laat je alles gewoon op je afkomen? Ik laat alles gewoon op me afkomen, daar kun je geen grip op krijgen. Soms komt het twee maanden niet en dan ineens alles tegelijk. Het kan zelfs beginnen met een verkeerde greep op een gitaar. Het onverwachte, dat vind ik het leukst. Op de Rockacademie heb ik ook veel theorie geleerd en dat vind ik ook wel interessant, maar aan de andere kant wil ik er niet teveel van afweten. Dan wordt het minder spontaan. Je zingt over dromen. Wat is je grootste droom voor de komende tijd? Ik wil nog wat bekender worden in Nederland, maar in Londen iets bereiken en daar mijn muziek laten horen lijkt me helemaal geweldig. Ik ben ook nog nooit in Amerika geweest, dat zou ik ook heel graag willen. Ga je die dromen verwezenlijken? Ik zit er over te denken om daar een kamer te huren en te schipperen tussen Nederland en Engeland, om daar aan open mic-sessies mee te doen. Dus wie weet…