Piepjes en bliepjes in De Bakkerij!

Micromusic met Last Action Hero, Gijs Gieskes en Mini Roc

Tekst: Tessa van den Brink Foto's: Jorinde Reijnierse, ,

Verandering van spijs doet eten, zo zegt men. Daarom is 3voor12 Noord-Holland op 16 december in de Bakkerij in Castricum om eens een avondje micromusic mee te maken. Micromusic is simpel gezegd muziek gemaakt met oude spelcomputers; toch weer iets heel anders dan wat je op een gemiddelde zaterdagavond te horen krijgt. De acts van deze avond zijn Last Action Hero, Gijs Gieskes en Mini Roc.

Micromusic met Last Action Hero, Gijs Gieskes en Mini Roc

Verandering van spijs doet eten, zo zegt men. Daarom is 3voor12 Noord-Holland op 16 december in de Bakkerij in Castricum om eens een avondje micromusic mee te maken. Micromusic is simpel gezegd muziek gemaakt met oude spelcomputers; toch weer iets heel anders dan wat je op een gemiddelde zaterdagavond te horen krijgt. De acts van deze avond zijn Last Action Hero, Gijs Gieskes en Mini Roc. Je zou toch heel wat publiek verwachten, als je bedenkt dat deze avond zelfs vermeld was bij een artikel over micromusic in het bekende treinmagazine Rails. Een eerste blik op de zaal toonde echter het tegendeel: rond het tijdstip dat Last Action Hero begint te spelen, is het nog vrij stil in de zaal. Een enkeling gaat geheel uit zijn dak, terwijl het bij de rest van het publiek vooral lijkt alsof men nog even aan deze bijzondere stijl moet wennen. Al snel komt er wat meer beweging in het publiek. Hoofden knikken mee op de muziek die Last Action Hero verzorgt. Toch ziet het er wat vreemd uit; het lijkt een beetje alsof hij zich weinig met de muziek bezighoudt en alleen maar met zijn Gameboys speelt. Net als de zaal wat voller is gelopen is het einde oefening voor Last Action Hero, en even later kruipt Gijs Gieskes achter de draaitafel. Er is een wit doek naast de draaitafel gehangen, waarop vreemde graphics te zien zijn. “Allemaal in Paint gemaakt!” roept de organisator van de avond enthousiast. Gieskes houdt het een stuk minder simpel dan zijn voorganger. Zijn muziek moet vast een lust zijn voor de getrainde luisteraar, maar voor veel Bakkerijbezoekers is het toch iets te experimenteel. Er is moeilijk op te bewegen en velen zeggen een beetje zenuwachtig te worden van de chaotische elektronische geluiden, de bliepjes en het vreemde ritme. Mini Roc, die na Gijs Gieskes op het podium zijn Gameboy in handen neemt, bewijst vervolgens ‘last but not least’ te zijn. Het is duidelijk dat hij de favoriet is bij de meerderheid van het publiek. Dit komt vooral door een toegankelijke, dansbare stijl. Het is nog maar moeilijk om stil te blijven staan en velen leven zich dan ook uit op de dansvloer. Als hij uitgespeeld is, kan Mini Roc rekenen op enthousiast gejuich om nóg een liedje. Verandering van spijs doet soms wel degelijk eten.