De opkomst van een nieuwe generatie alternatieve rockartiesten is niet te missen. Mede dankzij TikTok beleven genres als dreampop en shoegaze een heropleving, met jongere luisteraars die massaal Deftones, Slowdive en The Cure omarmen. Tegelijkertijd drukken frisse namen als julie en Wisp hun eigen stempel op het geluid. Eveneens nog jonge bands als The Haunted Youth en Eosine – beiden van Belgische bodem – bewijzen dat genres vooral bedoeld zijn om ermee te spelen, niet om er binnen te blijven. Vandaag spreken we de 15-jarige Jooy, Limburgs jongste alternatieve rocksensatie.

We spreken na schooltijd af, want Jooy zit nog gewoon op de middelbare school. Althans, normaal gesproken. “Vandaag niet,” lacht ze. “Ik ben verkouden, dus ik ben thuisgebleven.” Wat meteen opvalt, is hoe vloeiend ze Nederlands spreekt. Best indrukwekkend, zeker als je bedenkt dat ze pas drie jaar in Nederland woont. Jooy is oorspronkelijk afkomstig uit Colombia, maar had weinig moeite met de verhuizing. “Mijn moeder kon hier een studie volgen,” vertelt ze. “En veel vrienden sprak ik toen toch niet, want het was midden in de coronatijd. Niemand had eigenlijk door dat ik wegging.” Ze zegt het met een lach, alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Of ze in Colombia al met muziek maken bezig was? Ze schudt haar hoofd. “Nee, ik had nog nooit een instrument aangeraakt toen ik in Venlo kwam wonen. Mijn vader luisterde wel altijd naar alternatieve muziek, zoals Depeche Mode en The Cure, maar zelf muziek maken? Daar was ik nog niet mee bezig.” Niet zo gek natuurlijk, als je op dat moment pas elf bent.

Sindsdien is er veel veranderd. Jooy speelt inmiddels piano, bas en gitaar en dat heeft ze in slechts twee jaar tijd geleerd. Waren die instrumenten thuis dan gewoon voorhanden? “Nee, totaal niet,” lacht ze. “Op school hebben we een soort muziekstudio en op een dag dacht ik: hey, ik wil een instrument leren. Dus ik verzon altijd wel een reden om die studio in te duiken, al moest ik er een les voor skippen, haha. Ik bleef soms uren na schooltijd hangen om maar te oefenen.” Dat leverde af en toe bijzondere situaties op. “Eén keer zat ik met een vriendin tot zes uur in de studio. Toen we eindelijk naar huis wilden, bleek alles al afgesloten.” Dat zegt veel over haar liefde voor muziek.

Jooy heeft inmiddels drie nummers uitgebracht. Hoewel ze allemaal binnen het shoegaze-spectrum passen, wil ze zich niet vastpinnen op één genre. “Ze klinken alle drie anders,” zegt ze. “Ik heb van tevoren ook niet echt een vast idee over hoe een nummer moet worden, dat ontstaat gewoon vanzelf.” Thuis heeft ze een kleine studio waar ze haar muziek opneemt. Dat helpt, vertelt ze, bij het vormen van haar sound. “Mijn vader is veel met muziek bezig en mijn moeder speelt gitaar, dus muziek was er altijd al bij ons thuis.” Haar debuutsingle ‘Parasite’ ontstond dan ook op een spontane manier. “Ik begon gewoon wat lyrics te schrijven, speelde wat instrumenten in en opeens was er een song, haha.” Ondanks haar jonge leeftijd heeft Jooy al grote plannen. “Ik heb nu een liveband en we spelen binnenkort onze eerste show in Café Bluff in Heerlen, op 15 februari. We zijn nu volop aan het repeteren.” Ook wil ze uiteindelijk met de band nieuwe nummers of zelfs een EP opnemen, al gaat dat nog wel even duren.

Haar meest recente single, ‘YKWWBF’, bevat een flinke dosis poppunk, meer dan haar eerdere songs. Toch ziet ze dat niet per se als haar definitieve richting. “Ik zou graag wat meer richting gothic-rock gaan,” geeft ze aan. Haar ogen glunderen als ze het over haar muziek heeft, maar wanneer we het over een ideale Jooy-show hebben, begint ze pas echt te stralen. “Oh, ja ik zou sowieso op een heel groot podium willen staan dan, als headliner, met rookmachines, alles!” Ze keek vorig jaar op Pinkpop haar ogen uit tijdens shows van Avril Lavigne en Babymetal, van die laatste band draagt ze vandaag trouwens een bandshirt. "Die dag regende het keihard en ik gleed uit in de modder dus m'n hele outfit was verpest, maar het was het waard". 

Ze droomt – zoals veel Limburgse artiesten – van dat ene grote podium in Landgraaf. Maar voor nu zou ze al dolblij zijn met een plek op een kleiner festival in de regio. “Zomerparkfeest lijkt me heel leuk,” vertelt ze enthousiast. “Vorig jaar stond ik daar al met andere talenten samen, maar ik zou nu graag mijn eigen show daar neerzetten.” Stap voor stap bouwt ze aan haar live-ervaring. Optreden op kleine podia vindt ze spannend, maar ze weet dat het erbij hoort. “Gek genoeg voel ik me op een groot podium juist zekerder. Als ik daar een foutje maak, merkt toch niemand het. En ik heb veel meer ruimte om te bewegen.” Sinds kort doet ze dat live-optreden trouwens met de 'love of her life' – en nee, dat is geen partner, maar haar nieuwe gitaar, een Epiphone SG. Benieuwd hoe dat klinkt? Check haar binnenkort in Café Bluff en wie weet zie je haar straks op een van de Limburgse festivalpodia!

Oh ja, we zouden het bijna vergeten, maar we vroegen haar ook nog naar een artiest waar ze graag een collab mee zou willen doen. Na even nadenken noemt ze Joost Klein. "Niet dat ik er vaak naar luister, maar wat hij doet is wel sick". Dus Joost, even over hebben op Pinkpop? Afgesproken.