De zaal is al redelijk gevuld als Hamferð het podium betreedt. Deze band, afkomstig van de Faeröer eilanden, staat bekend om hun zware doommetal waarin diepe grunts en cleane zang samenkomen tot een geluid dat zowel rauw als sprookjesachtig aandoet. Het resultaat is een unieke combinatie van brute intensiteit en fragiele schoonheid. Onlangs bracht Hamferð het album Men Guðs hond er sterk uit, een conceptalbum dat de tragedie van een walvisvaartongeluk in 1915 centraal stelt. Veertien mannen kwamen hierbij om het leven, maar de titel van het album is ontleend aan de woorden van een overlevende, die de tragedie beschreef als een gebeurtenis die ook het wonder van overleving in zich droeg. Deze thematiek vormt de kern van de muziek: een focus op verlies en verdriet, maar met ruimte voor een nieuw, hoopvol begin.
Die dualiteit tussen tragedie en hoop is live al even krachtig als op het album. We worden direct meegesleept in het verhaal over het walvisvaartongeluk door de oceaanklanken die klinken als de band opkomt. Hamferð wisselt moeiteloos tussen zware, allesomvattende grunts en cleane zangpartijen die vol melancholie en dramatiek zijn. Het contrast tussen de brute intensiteit en de melodische kwetsbaarheid creëert een bijzondere dynamiek. Hoogtepunt van de set is ‘Ábær’, een nummer waarin de zware doom perfect samenkomt met de meeslepende zang en gitaarlijnen. Een mooie start van deze avond!