De tweede editie van showcasefestival Transformer biedt bezoekers veel innovatie en een beetje nostalgie. Met name een aantal Belgische bands vallen op.

Transformer II Festival

Zondag 20 mei 2018

Transformer is een showcasefestival in de Muziekgieterij. De eerste editie (september 2017) was bedoeld als een – kleinschalige – vervanger van het festival Bruis. Laatstgenoemd festival keert dit jaar weer terug, maar gelukkig heeft de Muziekgieterij besloten Transformer te handhaven. Wel is het festival verplaatst naar Eerste Pinksterdag. Als opzet is gekozen voor vijf bands op één avond, verdeeld over twee podia.

Teen Creeps mag de avond openen. Deze Gentse band maakt rock neigend naar “noise” of “punk”. Onlangs kwam het debuutalbum Birthmarks uit. Teen Creeps speelt keihard.  De vraag is of dit bij iedereen aanslaat. In het beste geval wordt de live act ervaren als een krachtige explosie van emoties. In het slechtste geval als een reclame voor gehoorbescherming. 

Na Teen Creeps start Piquet uit Hasselt. Hun stijl omvat pop en rock gecombineerd met exotische invloeden. Wat het geheel fascinerend maakt zijn de heerlijk maffe, Nederlandstalige teksten van Lien Moris. Live valt ook drummer Mattias Jonniaux in positieve zin op. Piquet is uniek in zijn soort. Dit is beslist een van de meest bijzondere bands van de Lage Landen.

Wat krijg je als je een Zwitser en een Canadese muziek laat maken? Experimentele indie, blijkbaar. Peter Kernel, opgericht door Barbara Lehnhoff en Aris Bassetti, lijkt op het eerste gezicht een gewone rockband. Echter, de groep speelt voortdurend met ongewone ritmes, melodieën en zang. Peter Kernel bestaat al een tijd en stond recent nog op Eurosonic Noorderslag. In de Muziekgieterij krijgt de band een warm onthaal. De live act is best catchy en dansbaar. De bandleden zijn uitstekend op elkaar ingespeeld en ook de interactie met het publiek is prima. 

Wie Peter Kernel al apart vindt zal bij Elefant definitief de weg kwijt zijn. Een viertal mannen in witte pakken met wit gepoederde gezichten. Elefant werd aangekondigd als “kraut, noise rock, oosterse invloeden, sludge én pop”. In feite is Elefant nergens mee te vergelijken; de juiste genrenaam moet nog bedacht worden. Live zet deze groep uit Gent een bizarre show neer. Verwarrend, grappig en geen moment saai.

De laatste naam van de avond is het Britse Swervedriver. Swervedriver kende zijn hoogtijdagen in de jaren negentig, toen shoegaze populair was. Swervedriver is bezig aan een tour door Europa om te vieren dat het album Mezcal Head 25 jaar geleden werd uitgebracht. In Maastricht wordt een mix van verschillend werk gespeeld, wat eigenlijk precies is wat je ervan verwacht. Enige kritiekpunt is dat Swervedriver ietwat uit de toon valt. Daar waar het bij de andere bands op het festival vooral gaat om verrassing en vernieuwing, is Swervedriver toch meer een feest van herkenning.

De tweede editie van Transformer kan terugkijken op een frisse line-up van relatief bekende en onbekende (internationale) namen. Vooral het experimentele karakter zorgt ervoor dat Transformer II zich onderscheidt van andere festivals. Daarnaast is Eerste Pinksterdag waarschijnlijk een strategisch slimme keuze. Hopelijk keert het festival volgend jaar weer terug.