Al 41 jaar lang heeft dit evenement een plaats in de Venlose samenleving en tot ver daarbuiten. En ieder jaar slagen de programmeurs er in om verrassende namen te presenteren. Bekende, gevestigde namen maar ook nieuw talent en ook lokaal talent.

Dit jaar is er speciaal aandacht voor Spinvis. Hij geeft niet alleen mainstage een optreden maar heeft ook een eigen programma mogen samenstellen onder de naam de "Spinvis Collectie". Een festival-in-een-festival.

De opening is op donderdag met artiesten en bands als Arno Adams, Gallowstreet, Jeangu Macrooy, Moon en nog veel meer. De afsluiter op MainStage is het Scapino Ballet Rotterdam.

De vrijdag begint met "De Middag van het Sentiment", speciaal voor de ouderen met o.a. Dennie Christian. In de tent is het plezier met de Belgische cabaretier Wim Helsen. En de volgende bands Heritage Blues Orchestra, Moss en Navarone laten zien dat er voor iedereen wel iets naar zijn of haar gading te vinden is. Blues, indie rock, stevige rock en cabaret, het is allemaal te zien. Aangevuld met genoeg rustige plekjes om te genieten van wat de vele foodtruckt te bieden hebben. Naast de geweldige optredens van Moss en Navarone wil ik toch even Reykjavikurdaetur noemen, een rap groep bestaande uit zestien vrouwelijke rappers. De zwoele, spannende en opzwepende show kon deze avond helaas niet verhullen dat de rappers nogal chaotisch overkwamen en niet geweldig bij stem waren.

Dit in tegenstelling tot Waylon die de MainStage mag afsluiten met een kwalitatief hoogstaand optreden. Heb je dan nog niet genoeg, dan kun je in de tent verder dansen op diverse DJ acts.

De zaterdag begint traditioneel met de "Picknick der Gebroken Harten". Diverse lokale artiesten zorgen voor de opwarming naar de hoofdartiest van deze picknick, Marijn Fischer die op een geweldige manier laat horen waarom hij de hoofdrol in de musical "Zij Gelooft in Mij" over Andre Hazes heeft gekregen. Werkelijk iedereen zingt mee met de bekende Hazes klassiekers.

De lokale band Drekskinder mag de aftrap op MainStage geven. Spinvis laat horen dat hij dit podium dik verdiend heeft. Een puike show met een geweldige band. Ook de bands Stadt en Nervous Shakes, uit de Spinviscollectie zijn geweldig. Eerstgenoemde met indiepop, de tweede met geweldige punkrock die doet denken aan de Ramones en The Stooges.

Dit jaar is er ook extra aan de jeugd gedacht. Om hen ook het Julianapark in te krijgen zijn Amin (lokale rapper) en Boef geprogrammeerd. En het werkt. De tent puilt uit met jeugd die met hun smartphones de bekende rapper willen delen met bekenden. Het doet terugdenken aan de gekte rond Doe Maar. Dat het optreden plichtmatig overkomt deert de jeugdigen niet. Dat hij na het optreden weer snel verdwijnt wel. Helaas geen selfies met Boef. Ondertussen viert het veld groot feest op de feestmuziek van de piraten van het Dubioza Kolektiv, afkomstig uit de Oekraïne, Servië en de Balkan.

De slotdag heeft ook weer diverse verrassingen in petto. Zo mag, misschien wel Nederlands meest invloedrijke schrijver/columnist Arnon Grunberg in een vraaggesprek met Frans Pollux zijn werk toelichten. Ook wereldmuziek komt aan bod met Soweto Soul op mainstage. Traditionele samenzang op opzwepende ritmes. Helaas is er ook minder goed nieuws. De afsluiter mainstage, Toots and the Maytals, is wegens ziekte gecanceld. Maar niet lang getreurd want My Baby is bereid gevonden om dit mooie festival af te sluiten.

The Grand East geeft een supergave show in de tent met muziek die je soms aan de Doors doet denken. Mijn persoonlijk meest memorabele optreden deze dag, samen met de uit Portugal afkomstige Marta Ren & The Groovelvets. Wat een gave stem, ondersteund door een geweldige band. Vol power en energie doet ze niet onder voor de souldiva's uit de jaren 60 en 70.

Er volgen nog vele mooie verrassingen deze avond. De Allah-Las nemen je mee terug naar de sixties met hun psychedelische rock. Door een supergave stem word ik de Amigo tent in getrokken. Prachtige country folk gezongen door de Amerikaanse Courtney Marie Andrews. Iets meer had ik verwacht van Young Gun Silver Fox. De muziek klinkt super maar het had voor mij iets minder statisch mogen zijn. Dat is wel even anders bij Warhouse!!! Dit is een zijproject van Maarten Devoldere, zanger, toetsenist en mede-oprichter van het Belgische (ja weer België) Balthazar. Heel experimenteel en totaal anders dan wat je gewend bent. Maar het klinkt top en doet af en toe zelfs aan jazz denken. Vooral als hij een trompet bespeelt en een zangeres zwoel zingt en danst. Zeer verrassend en zeker de moeite waard om eens te bekijken.

Als vervanger van Toots and the Maytals is My Baby een veilige keus. Veel aanhangers en altijd geweldige muziek die staat als een huis.

Het gratis toegankelijke Zomerparkfeest was weer een daverend succes. Ondanks enkele korte maar hevige regenbuien was er weer veel belangstelling. Hulde aan de organisatie. Een festival om te koesteren waar 3voor12 het volgend jaar weer graag van de partij is.