De ambities van Storksky

Eigenzinnig rockduo opent Pinkpop 2016

Rik Lebouille ,

Begin 2016 prijkt rockband Storksky samen met Paul McCartney, Red Hot Chili Peppers en Rammstein op het eerste lijstje met bevestigde namen van Pinkpop 2016. Na het winnen van popwedstrijd Nu of Nooit mag Storksky het popfestival op 10 juni openen. Je kunt het slechter treffen als rockband terwijl op dat moment de eerste muziek nog officieel moet uitkomen. We spraken met de mannen achter het vogelmasker.

Wat goed is komt snel. Anderhalf jaar geleden deed Michiel Claessen, oprichter van Storksky, een eerste try-out. Pas de volgende dag, nadat de spanning er af was, durfde hij ruchtbaarheid aan het optreden te geven door enkele livebeelden via internet te delen. Sindsdien werkt Michiel, zijn laatste schroom van zich afschuddend, ambitieus en met duidelijke doelen voor ogen aan zijn geesteskindje: Storksky.  

Storksky is op het podium een tweemans rockband bestaande uit gitarist en zanger Michiel en drummer Roy Moonen. Samen vormen ze een alles behalve doorsnee bandje. Ten eerste vanwege de goed in elkaar gezette rocknummers. Michiel is een begenadigd gitarist en beschikt over een fraai stemgeluid en Roy is een drummer die keihard meppen combineert met geraffineerde souplesse. Ten tweede vanwege hun intrigerende podiumpresentatie. Storksky toont net als The White Stripes vorig decennium en meer recentelijke een band als Royal Blood aan dat een bassist of gitarist en drummer voldoende zijn om een overdonderende show neer te zetten. Tel daarbij op de mysterieuze vogelmaskers die beide heren consequent tijdens hun optreden dragen en je kunt met recht spreken van een bezienswaardigheid.

Op de vraag wie of wat Storksky eigenlijk is geeft Michiel helder antwoord: “Ik ben Storksky. Het is begonnen als afstudeerproject en nu neemt het andere vormen aan, maar zonder een vast kader. De vrijheid die ik heb gecreëerd bij het opstarten wil ik op een of andere manier wel behouden. Ik vind het tof om met mensen muziek te schrijven. Ik kan thuis met gitaar een nummer schrijven, maar het is toch heel anders om met mensen in een repetitieruimte te schrijven en interactie te hebben. Roy heb ik er later, in eerste instantie voor een invalbeurt, bij gevraagd. Hij is technisch super goed, een soort machine of metronoom. Ik moet extra mijn best doen om net zo strak te spelen als hij. Dan staan we op een podium te spelen en kijk ik in het publiek en zie ik recht voor me tien man naar Roy kijken. Op die momenten moet er even een tandje bij.”  

“Michiel is creatief, weet heel goed wat hij wil en geeft mij toch de vrijheid.” vertelt Roy als hij zijn eigen drumwerk en positie in Storksky beschrijft. “Bijna elke show drum ik andere dingen. Alle nummers hebben wel een basis, maar verder improviseer ik. Dat is een bewuste keuze. Ik heb vroeger in bands gespeeld waarbij alles vooraf vast lag. Ik speel echter ook jazz en funk en dat is weer vaak improvisatie. Die twee dingen combineer ik in Storksky. Dat houdt het spannend en interessant, ook als we veel gaan spelen.”

Nu of Nooit
Tijdens de provinciale popwedstrijd Nu of Nooit, december verleden jaar, maakt Storksky voor het eerst grote indruk. Er wordt in de Limburgzaal te Heerlen gestreden om een felbegeerde podiumplek op Pinkpop. Het niveau van de verschillende bands is hoog, maar op het moment dat Storksky als laatste van de zes bands het podium betreedt, valt alles op zijn plek en pakken Michiel en Roy het publiek in. Tijdens het gevoelige liedje ‘Faux Pas’ krijgt Michiel de zaal in zijn eentje stil. “Het was een hele speciale show waarbij alles fijn voelde en de muziek bij het publiek aankwam. Bovendien heeft het gebruik van het podiumlicht ons geholpen. Vooraf hebben we lichttechnicus Sander Lahaije benaderd en die heeft op basis van een repetitie een lichtshow bedacht. Dat pakte uiteindelijk verrassend goed uit.” Als later die avond Jan Smeets op het podium de prijs uitreikt, grapt Michiel ad rem en met de nodige bravoure tegenover mister Pinkpop: “Ik kan 10 juni niet”. De meeste aanwezigen zullen Storksky na die avond niet snel vergeten. 

Experiment
Michiel werkt vanaf april 2014 aan de nummers. “Bij wijze van experiment benaderde ik zes verschillende drummers waarmee ik vervolgens een dag in een repetitieruimte samen nummers ging uitwerken. Ik was benieuwd naar het creatieve proces en de sound die bij iedere drummer anders uitpakt. Voor sommige drummers maakt de structuur van een nummer minder uit en neem ik de leiding de leiding in het schrijfproces. De andere drummers zijn meer geïnteresseerd in waar de compositie heen gaat. Ik was heel duidelijk over hoe het moest klinken en hoe ik het wilde. Wel heb ik iedereen de vrijheid gegeven om zichzelf te laten zien.”

“Negen van de tien keer was de eerste beat die een drummer nog tijdens het proberen van de drumkit speelde en waarop ik spontaan een gitaarriff speelde de blauwdruk van wat uiteindelijk het nummer zou worden. Soms was het nummer in een dag klaar, soms moest ik de puzzelstukjes achteraf nog samenvoegen. Na zo’n sessie schreef ik vervolgens thuis de teksten en zangmelodieën uit.”

Crowdfunding
De opnames vonden plaats in de Galloway Recording Studio met hulp van producer Sebastiaan van Bijlevelt (o.a. Automatic Sam en Shaking Godspeed). Michiel kan het hele project financieren door middel van crowdfunding. Binnen enkele maanden heeft hij het beoogde bedrag bij elkaar. Michiel rondt in eerste instantie tien nummers af zodat hij in 2015 met succes zijn studie aan de Rockacademie in Tilburg kan afronden. “Na mijn studie wilde ik de muziek daadwerkelijk uitbrengen. Ik besloot de mastering opnieuw te laten doen in Nashville en ik heb nog wat extra dingen opgenomen. Ik wilde een krachtig statement maken. Hit and Run. Die compacte vuist in je gezicht.”  

Falsetto zang
Het eindresultaat mag er wezen. De EP Storksky bevat zes tracks (plus twee bonus tracks). Opener ‘Fracas Maracas’ zet met een typische jaren zestig psychedelica gitaarriff en uptempo drumwerk de toon. In ‘Lost a friend’ zijn zowel de gitaarpartij als de zangmelodie geïnspireerd door het werk van Michiels inspiratiebron Josh Homme (Queens of the Stone Age). Maar elders op de EP zijn ook flarden Radiohead, Elliot Smith en Muse terug te vinden. Zonder uitzondering artiesten die Michiel veel heeft beluisterd. De vooruitgesnelde single ‘Saboteur’ is opgenomen met Mario Goossens van het Belgische Triggerfinger op de drumkit. Het is een indrukwekkende track geworden, opgebouwd uit een strakke gitaarriff, mooi gedubde falsetto zang in de intense refreinen. Ook geslaagd is de track ‘Means / End’ dat leunt op een logge, maar pakkende riff.  

Michiels teksten zijn niet lichtvoetig. “Ik weet niet hoe lang we als mensheid nog hebben. Iedereen weet dat we niet op de goede manier bezig zijn en toch blijven we gewoon doorgaan. ‘Means / End’ gaat over dat onze middelen zijn onze doelen geworden. Geld is oorspronkelijk een middel om ervoor te zorgen dat je aan eten kunt komen. Maar inmiddels lijkt het belangrijker te zijn om veel geld te hebben, dan om gezond voedsel in de supermarkt te kunnen kopen.” In ‘Saboteur’ verijdelt de hoofdpersoon een zelfmoordpoging van een geplaagde jonge vrouw. De bijpassende videoclip geeft dat op geslaagde wijze sferisch weer. “Voor de songteksten is mijn duistere kant een belangrijke inspiratiebron. Hoewel ik van nature een opgewekt persoon ben wil nummers schrijven met een boodschap en dan kom ik minder snel uit bij liedjes over laten we met z’n allen bier gaan drinken op het strand. Op deze manier kan ik zaken van me afschrijven en heb ik een uitlaatklep.”

Dictator
De naam Storksky komt van stork, de Engelse benaming voor ooievaar. “Ik vind het mooi, al heb ik dat achteraf pas ontdekt, dat de teksten veelal geschreven zijn vanuit vogelperspectief. Ik plaats me zelf tijdens het schrijven veelal buiten de situatie. Bovendien vind ik het tof als een bandnaam Russisch klinkt. Ik zie een dictator, zo’n Russisch leider, voor me die de mensheid belerend toespreekt. Vandaar de naam Storksky en de snavelmaskers.”  

Zegetocht
Tijdens het zonovergoten Bevrijdingsfestival in Roermond op 5 mei jongstleden moet het duo hard aan de bak. Drummer Roy is net terug van een korte tour door China als invaller bij de Maastrichtse band Lesoir. Hij heeft een reis van 30 uur achter de rug en slechts twee uur thuis kunnen slapen als hij rond zes uur het podium betreedt. Deze festivaleditie lijkt het publiek meer aandacht te hebben voor een goed gesprek in de zon, dan voor de optredende acts op de podia. Als reacties uit het publiek nagenoeg uitblijven grapt Michiel dan ook richting Roy: “Komen die mensen ook net uit China?” Gelukkig weet Storksky door gewoon te doen waar ze goed in zijn een groeiend deel van het publiek te boeien en klinkt er bij de laatste nummers van de set steeds meer applaus. Ook voor een band als Storksky, waarbij op dit moment alles mee lijkt te zitten, wordt niet ieder optreden vanzelfsprekend een zegetocht.  

Ambities
Zoveel mogelijk spelen en hard groeien dat is het devies voor Storksky. Dat wordt door een recentelijke samenwerking met een managementbureau en een boekingskantoor (respectievelijk Momentum Agency en Friendly Fire) serieus opgepakt. Pinkpop is voor Michiel duidelijk niet het eindstation. “Ik ben niet zo bang voor de vloek van Nu of Nooit. We spelen deze zomer nog op veel leuke plekken zoals Zwarte Cross. We zijn bovendien geselecteerd voor de Popronde vanaf september. Verder hopen we in 2017 weer op Noorderslag te kunnen spelen, daar moeten we eigenlijk staan. En we gaan zeker nieuwe nummers opnemen. Voor 2017 staat een volledig album op de planning. Daarnaast willen we toeren in het buitenland. Bijvoorbeeld België, Duitsland en Frankrijk. We focussen niet alleen op Nederland.”

Pinkpop
“Pinkpop zal na afloop lange tijd met afstand onze grootste show zijn.” realiseert Michiel zich. “Het is een belangrijke showcase om te laten zien wat we in huis hebben op zo’n groot podium. We gaan in de komende weken de productie voorbereiden. In een ruimte met een enigszins vergelijkbaar podium zullen we met onze geluidman en lichttechnicus de setlist een aantal keer doornemen. De vogelmaskers blijven in ieder geval. Ook gaan we nog iets toevoegen om het geluid aan te dikken. Precies wat zeg ik niet. Dat blijft een verrassing.” Wat rest is een glimlach van iemand die heel goed weet waarmee hij bezig is.  

De officiële release van de EP Storksky is 27 mei 2016 (digitaal en op vinyl, distributie PIAS). 

Storksky is nog te zien op onder meer:

10 juni Pinkpop Festival (Landgraaf),
18 juni Texelpop (Texel),
24 juni ZOKS Festival (Venlo),
25 juni Har Rock Open Air (Oirsbeek),
16 juli Wessummerbreeze (Wessem),
24 juli Zwarte Cross (Lichtenvoorde) en
31 juli Damaris Festival (Amsterdam).

Meer info vind je op de site van Storksky