10 Vragen Met...

Peter Vleeshouwers en de kunstenaars van Remember Phil & Gary

Joséphine Kurvers ,

In het jaar dat inmiddels gekenmerkt wordt door het verlies van muzikale helden, vindt ook alweer de vijfde editie plaats van de muzikale avond Remember Phil & Gary die in het teken staat van de in 1986 overleden Phil Lynott én de in 2011 overleden Gary Moore, beide bekend van Thin Lizzy. Aan de komende editie, die op 29 januari in de Boerderij in Zoetermeer en op 30 januari in de Bosuil in Weert zal plaatsvinden, is een veiling van kunstwerken gekoppeld. In deze editie van 10 Vragen Met... vertelt mede-organisator Peter Vleeshouwers samen de kunstenaars die de werken voor de veiling hebben gemaakt, meer over dit evenement. 3VOOR12/limburg mag 2 kaarten weggeven voor deze avond.

Kunnen jullie jezelf even kort introduceren en vertellen wat jullie relatie is tot Remember Phil & Gary?

Peter: "Ik ben Peter Vleeshouwers. Ik ben medeorganisator van het event Remember Phil dat nu voor de vijfde keer wordt georganiseerd."

Marie-José: "Ik ben Marie-José Meulen, ik ben een van de kunstenaars die aan het project heeft meegewerkt. Ik ben door Peter gevraagd. Ik wist toen nog niet zoveel van Phil dan wel Gary. Dus ik heb me een beetje moeten inlezen."

Eric: "Ik ben Eric Kusters, kunstschilder en vormgever. Ik ben door Peter benaderd om in eerste instantie een soort van illustratie te maken voor T-shirts en de website. Vervolgens ben ik ook door hem gevraagd om een kunstwerk te maken ter gelegenheid van de komende editie. Dat kunstwerk komt voort uit eerder werk. Ik ken het fenomeen rondom Phil verder wel. Ik ben zelfs een keer mee geweest naar Dublin, naar Vibe For Philo. Daarnaast ben ik er elk jaar in de Bosuil bij geweest."

Laura: "Ik ben Laura Caris en portretschilder. Ik ben ook door Peter gevraagd om een kunstwerk te maken. Ik ben die-hard Thin Lizzy fan. Dat helpt misschien ook, dat weet ik niet, misschien werkt het ook wel tegen je."

Hoe is het idee voor Remember Phil & Gary ontstaan?

Peter: "Dat loopt eigenlijk al heel lang. Ik ga al sinds 2000 eigenlijk bijna elk jaar naar Dublin toe. Op 4 januari is daar altijd een herdenkingsconcert ter ere van Phil Lynott. Ik vond dat altijd zo ruig, dat ik dacht, het zou leuk zijn om zoiets in Nederland ook te doen. Maar ik had nooit de gelegenheid of de durf om dat zelf op te starten. Een kennis van mij had dat wel, Roger Rutten. Toen ik hoorde dat hij dat wilde gaan opzetten, wilde ik daar bij zijn. Dus hebben we dat samen opgepakt. Behalve dat het kei leuk is om te doen, slaat het ook aan."

Waarom vinden jullie het zo belangrijk om dit te organiseren?

Peter: "Om de muziek die Phil en Gary gemaakt hebben levend te houden en de bekend ervan te behouden. Daarnaast zijn we beide, Roger en ik, enorme liefhebbers van de muziek. Daar komt het voor mij op neer."

Denken jullie dat het nodig is om dit te doen? Is het niet zo dat deze muziek vanzelf wel blijft leven?

Peter: "Nee, ik denk niet dat hun muziek vanzelf blijft doorleven. Ik merk dat er nog meer dan genoeg mensen zijn, met name jonge lui, die het helemaal niks zegt, deze muziek. En dat is zonde. Het is ons doel om een zo breed mogelijk publiek aan te spreken."

Eric: “Buiten dat, kan het zeker geen kwaad dat de jonge generatie deze muziek leert kennen. Tenminste, ik vind dat wel een ding. Ik heb zelf ooit in een Deep Purple tributeband gespeeld en tot mijn grote verrassing kwam ik mensen tegen die nog nooit van die band gehoord hadden."

Peter: "Voor ons is dat vanzelfsprekend."

Eric: "Er zijn echt mensen die geen idee hebben waar het over gaat. Dan hebben de nummers Child In Time of Smoke On The Water weleens gehoord, maar de rest van al die LP’s die deze mannen ooit gemaakt hebben, niet. Ik denk dat dat voor Phil en Gary ook op gaat. Dat mensen bijvoorbeeld niet weten dat iemand als Gary Moore eigenlijk een gitaarlegende is, vind ik zonde. Dat vind ik bijna net zo zonde als dat mensen niet zouden weten dat de Tweede Wereldoorlog heeft plaatsgevonden. Het is een belangrijk onderdeel van de muziekcultuur an sich. Die mannen hebben iets teweeggebracht waar heel veel mensen door geïnspireerd zijn geraakt. Dan vind ik al helemaal dat je verplicht bent om dat in ere te houden. Ik vind het bizar dat er nieuwe muzikanten zijn die in de basis teruggrijpen op deze muziek maar eigenlijk geen idee hebben waar het vandaan komt."

Peter: "Als ik kijk naar hedendaagse bands als Metallica, The Foo Fighters of noem ze maar op, zie ik dat ze allemaal roepen dat ze geïnspireerd zijn door Phil Lynott, door Thin Lizzy. Dat betekent toch wel iets."

Wat trekt jullie zo aan in deze muziek?

Peter: "Ik ben een gitaarliefhebber en het is voor mij begonnen met het twin-gitaargeluid. Dat is het eigenlijk. Naderhand, ben ik alles gaan luisteren wat deze heren hebben gemaakt. Als ik naar Phil Lynott kijk, dat is veel meer dan alleen gitaar. Dat is poëzie. Dat is gewoon zo."

Laura: "Ik werk juist andersom. Bij mij begint het bij de poëzie en dan hoor ik later dat hij ook nog gitaar kan spelen. Dan hoor je een keer een nummer en dan denk je nondedju dat is mooi. In dit geval was dat Dancing In The Moonlight. De tekst, het hele verhaal en dan ga je zoeken. In ieder geval, ik, ik ga dan zoeken en meer luisteren. Het hoort denk ik ook een beetje bij de canon van de hele historie aan rockmuziek. Het is een kritiek onderdeel. Tenminste een aantal van die heren moet je toch echt kennen anders hoef je de rest ook niet te interpreteren."

Waarom is er een editie in de Bosuil in Weert en een in De Boerderij in Zoetermeer?

Peter:  "We zijn begonnen met één editie in de Bosuil. Na twee jaar zijn we gevraagd door de directeur van De Boerderij of we hetzelfde daar ook wilden doen. Dat hebben we gedaan. Want kijk, voor mensen uit de Randstad is Weert veel te ver weg. Die gaan niet voor een avondje met de auto naar Weert om die muziek te luisteren. En in Zoetermeer komen mensen uit die omgeving waarmee we een groot deel van de Randstad bereiken. Ja, je hebt er een paar tussen die ook naar Weert komen, die bij beide avonden willen zijn, maar dat zijn er niet zo heel veel. Daarentegen, zijn er mensen uit Ierland en Engeland die naar beide avonden komen. De Bosuil is voor ons de thuisbasis, dus het lag voor de hand om deze avond hier in eerste instantie te organiseren."

Erik: "Daarnaast is de Bosuil een waanzinnig mooie concertzaal. Het geluid is goed, de akoestiek is goed, de installatie is goed, ze hebben heel veel vrijwilligers waarvoor het nooit enkele moeite is om ergens aan mee te werken."

Peter: "Bovendien kan alles in de Bosuil, daar is niets onmogelijk. Dat vind ik ook heel erg fijn. Ze denken daar echt met je mee."

Waarom hebben jullie ervoor gekozen om voor deze editie samen te werken met kunstenaars?

Peter: "Het is voor deze editie inderdaad uniek dat we met kunstenaars samenwerken. We hebben dat vorig jaar bedacht, redelijk kort voor de vorige editie. Dat was voor de kunstenaars te kort dag, dus vandaar dat we het dit jaar doen. We willen hiermee ook een andere kant dan alleen de muziek laten zien. Een kant die een heleboel mensen, denk ik, ook heel mooi gaan vinden. Daarnaast willen we hiermee wat meer aandacht op het event te vestigen."

Kunnen jullie wat meer vertellen over de kunstwerken?

Marie-José: "Ik heb de Kunstacademie gedaan en ben afgestudeerd in modevormgeving. Ik ben dus eigenlijk ontwerpster. Jaren geleden vroeg Laura me of ik mee wilde doen met de Koldergalereej. Ik ben niet zo’n schilder, dus dat leek me in eerste instantie niks. Totdat ik bedacht dat ik ook wel iets met textiel kon doen. Met de Kolder ben ik met deze manier van werken begonnen dus toen Peter me hiervoor vroeg besloot ik hetzelfde te doen, want in schilderen ben ik niet zo goed. Dit is mijn vak. Ik schilder als het ware met de stof. Alles is helemaal van stof, maar je moet het werk wel van een afstandje bekijken.”

Laura: "Dat was met hemzelf ook zo. Ik schilder portretten met olieverf, sinds 2004/2005. Ik heb een achtergrond in marketing en reclame, dus ik weet wel het een en ander van ontwerp en grafische dingen. Ik ben op een gegeven moment begonnen met schilderen en van het een kwam het ander. Ik doe al een jaar of 12 mee met de Koldergalereej in Weert en de laatste tijd ben ook druk met fotograferen. Dat vind ik eigenlijk ook wel heel leuk moet ik eerlijk zeggen. Ik heb Phil Lynott geportretteerd. Hij is natuurlijk vrij dood, dus we konden hem niet bellen met de vraag of hij dan en dan kon langs komen om te poseren voor ons. Er zijn dus maar een beperkt aantal beelden van hem die je als uitgangspunt kunt gebruiken voor je werk. Dat vond ik best moeilijk. Ik heb mijn werk gebaseerd op een zwart-wit foto. De kleuren heb ik van andere foto’s uit dezelfde serie. Dus ik kon ik kijken hoe het er allemaal ongeveer uit heeft gezien. Een hele puzzel. Wat ik heel leuk vind is dat Marie-José en ik dezelfde persoon hebben geporteerd maar allebei met een verschillende insteek, ondanks de beperking van het beschikbare beeldmateriaal. Zo zie je de diverse wegen van creativiteit naar voren komen."

Peter: "Wat ik mooi vind is dat het drie verschillende kunstwerken zijn, alle drie gemaakt met compleet andere technieken. Dat maakt het heel leuk en gevarieerd."

Eric: "Ik heb eens gekozen voor een digitale werkwijze. Dat was deels uit praktische overwegingen, omdat ik het ontwerp voor het T-shirt en de poster al deels klaar had. Toen heb ik ervoor gekozen om een wat meer aangeklede versie hiervan te maken als kunstwerk. In de achtergrond zijn allerlei teksten verwerkt. Dat zijn oorspronkelijke krantenartikelen, die niet alleen relateren aan de muziek, maar ook aan het drugs- en alcoholgebruik en uiteindelijk aan de dood van hen. Achteraf gezien ben ik blij dat ik het op deze manier heb aangepakt, want de kans was groot dat ik ongeveer hetzelfde schilderij als Laura zou neerzetten. Want wat Laura net al zei, het beeldmateriaal dat je kunt gebruiken is redelijk beperkt, en is in kwaliteit heel erg beperkt zelfs.”

Marie-José: "Ja en bij Phil was dat iets makkelijker. Want bij Gary is het al helemaal belabberd."

Erik: "Dat is echt een drama om daar goede foto’s van te vinden."
Laura: "Gary was vroeger een best wel knappe man, maar door de jaren heen is hij qua gezicht heel erg veranderd."

Peter: "Absoluut."

Laura: "Phil is natuurlijk niet zo oud geworden dus daar heb je meer één bepaald beeld van hoe hij er ooit heeft uitgezien. Maar zoals, bij bijvoorbeeld Mick Jagger, als je hem op nu op z’n oude dag schildert is het nog steeds Mick Jagger. Als je hem portretteert in zijn jonge jaren, weet iedereen nog steeds dat hij het is. Van Gary heb je foto’s waarop hij er zó anders uitziet. Om dan een iconisch beeld van hem te vinden wat hem voor iedereen representeert vond ik heel moeilijk. Dus daarom heb ik er ook vanaf gezien om hem te schilderen. Niet omdat ik het niet wilde."

Marie-José: "Ik wilde ze eigenlijk allebei in één beeld verwerken, maar ik kon geen afbeelding vinden waar ik echt iets mee kon. Voor Gary was dat gewoon niet te doen."

Heeft de muziek jullie nog geïnspireerd tot het maken van het kunstwerk?

Laura: "Och, als ik zit te verven dan draai ik niks anders dan Thin Lizzy. Dat is toch fijn."

Marie-José: "Ja, ik zet het wel op, maar het is niet direct mijn soort muziek. Ik zit meer in aan de soulkant."

Wat kunnen we verwachten van de komende editie?

Peter: "Drie verschillende bands. We hebben de de bekendste Thin Lizzy tribute band van Nederland, Parris. Die hebben onlangs nog als headliner Vibe For Philo in Dublin afgesloten. Geweldige band. Daarnaast hebben we de eerste band waarin Phil en Gary samen in hebben gespeeld, voor Thin Lizzy bestond. Dat is Skid Row, de eerste Skid Row, niet de Amerikaanse. De leadzanger van die band, die Phil en Gary samen heeft gebracht, komt bij ons spelen. Tenslotte hebben we nog een Gary Moore tributeband, van topmuzikanten: All Star Gary Moore Tribute Band. Vorige week hebben ze bij ons gerepeteerd en ik moet zeggen, dat wordt absoluut een feestje. Mijn compagnon Roger zit in het wereldje, hij boekt bands. Dus de programmering is echt zijn pakkie ‘an. Hij vraagt wel altijd aan mij of ik het goed vind. Vorige jaar hadden we tussen de 350 en 400 bezoekers in de Bosuil. Voor dit jaar is het nog even afwachten. In de Bosuil kopen weinig mensen kaarten in de voorverkoop. Mensen komen op de avond zelf. In Zoetermeer ligt dat anders, daar kopen meer mensen van tevoren kaartje. Het is dus nog even afwachten, maar we hopen dat het weer lekker druk gaat worden. We zijn ooit begonnen met Remember Phil. Het tweede jaar hebben we Gary erbij gepakt, want die ging toen toevallig dood en dit past goed in het Thin Lizzy plaatje. Na twee jaar zijn we dit ook in Zoetermeer gaan organiseren. Dit jaar hebben we de kunstwerken erbij. Zo is elke editie weer anders. Het leuke is dat de moeder van Phil ook al drie jaar aanwezig is. Ze is inmiddels 85. Ze heeft er veel zin in en komt als het goed is dit jaar dus ook weer. Zij staat de hele avond vooraan het podium mee te zingen. Dat is ongelooflijk.”

Wil jij kaarten winnen voor Remember Phil & Gary in de Bosuil in Weert?

3VOOR12/limburg mag 2 kaartjes weggeven voor Remember Phil & Gary dat op 30 januari in de Bosuil in Weert zal plaatsen vinden. Weet jij hoe de dochters van Phil Lynott heten? Stuur dan jouw antwoord op deze vraag naar josephine@3voor12limburg.nl en wie weet ben jij dan de winnaar van twee kaartjes voor Remember Phil & Gary!

We zijn altijd op zoek naar Limburgse muzikanten, bands of mensen die iets betekenen voor de Limburgse muziekscene. Lijkt het je leuk om geïnterviewd te worden voor onze rubriek?
Stuur dan een email aan josephine@3voor12limburg.nl onder vermelding van 'Aanmelding 10 Vragen Met...'