Mark Courage is geboren en getogen in Sittard. Muziek speelde al vroeg een rol in zijn leven. Op achtjarige leeftijd ging hij op blokfluitles en twee jaar later begon hij met klarinetspelen bij de Sint Jozef Harmonie van Sittard. Toch speelde hij toen al liever improviserend met de radio mee dan dat hij zich hield aan het opgegeven muziekstuk. Die scheppende drang is altijd in hem aanwezig geweest. Naast muziek, maakt hij dan ook een heleboel andere dingen, zoals kleine kriebeltjes tijdens vergaderingen die weer inspireren tot liedjes, gedachtesprongen en het spelen met taal leiden tot gedichten, verhalen of sprookjes. "Door de jaren heen ben ik erachter gekomen dat alles wat ik doe eigenlijk één groot kunstenaarschap is. Ik merk dat er heel veel creativiteit in me zit, maar ik heb het altijd heel lastig gevonden om dat te bundelen tot één ding, want ik vond dat alles los van elkaar stond. Iets wat Nederlandstalig is, moest dan Ravaage  heten, en wat pop, country, folk en wereldmuziek is, werd dan Quramitry. Nu is het tijd om dat anders te doen en alles onder een naam te doen. Dat is eigenlijk Mark Courage. Die heeft een groep mensen om zich heen, met wie hij dat allemaal uitvoert en met wie hij allemaal nieuwe plannen gaat bedenken. Dat resulteert in nu Baroesjko."

Het idee om alle creativiteit samen te brengen onder één naam ontstond in oktober 2014 toen er een liedje dat al lang op de planken lag teruggevonden werd. Courage liet het nummer horen aan Giel Greijn, de hoornist van Quramitry. Die vond dat er meteen iets mee moest gebeuren. Zo ontstond Bloomsfield’s Christmas, een vrij donker liedje over een soldaat die terugkeert van het front. Het nummer houdt direct verband met de Eerste Wereldoorlog en de wapenstilstand tijdens Kerstmis 1914. "Het was dus heel relevant om het nummer tijdens de Kerst uit te brengen. Daar hadden we dan twee maanden voor. Rondom het nummer ontstond het ene na het andere idee. Zo zijn we een aantal samenwerkingen aangegaan met andere mensen, waaronder een kunstenares, Wendy bij de Ley, die een schilderij bij het lied heeft gemaakt. Hierdoor werd het een heel breed project. Dat heeft me aan het denken gezet. Ik realiseerde me dat ik al zoveel op de plank had liggen waar ik niks mee doe. Het overkomt me, dat ik het ene idee na het andere idee heb en dat ik daar eigenlijk te weinig mee doe. Ik zocht een nieuw vehikel om dat wel te kunnen doen. Bloomfield’s Christmas is dus de aanstichter geweest om niet meer alles apart te houden, maar alles één geheel te laten zijn."

Alles wat om hem heen gebeurt, kleine momentjes of herinneringen, inspireren hem. Teksten werden voorheen voornamelijk in het Engels geschreven, soms in het Nederlands. Het kijken naar De Beste Singer-Songwriter van Nederland zette hem ertoe aan om ook in het Limburgs te gaan schrijven. Hij ging thuis de weekopdrachten van het programma uitvoeren, om zichzelf uit te dagen. Een van de opdrachten was het schrijven van een nummer voor een van je dierbaren. Alle deelnemers hadden een liedje geschreven voor een ouder. Marks vriendin vond het wel een hele uitdaging als hij een nummer zou schrijven over zijn moeder, die in 1997 getroffen is door een herseninfarct. Haar ziekte heeft een enorme impact gehad op het gezin en sindsdien is het leven voor Mark behoorlijk veranderd. "Ik kon niet anders dan in het Limburgs schrijven in dit geval. Zittesj is toch mijn moedertaal. Hieruit is Wesj aan de Parapluu ontstaan, dat begint met de tekst 'Weg is wat gewaes is' en dat is eigenlijk dubbel. De moeder van vroeger is er niet meer en wat geweest is daar hebben we het ook niet meer over. Het is nu zoals het is. Het nummer staat ook op de EP van Baroesjko, dat de titel Aom (Sittards voor adem) draagt." Hoewel het maken van dit nummer confronterend voor hem was, was het ook een moment waarop Courage zich besefte dat hij óók in het dialect kon schrijven. Het blijft wel nog even wennen. "Ik vind het makkelijker wanneer ik over het hier en nu schrijf, terug te grijpen op het Engels, omdat ik dat nou eenmaal gewend ben. Wanneer het over ingebakken en doorleefde herinneringen gaat, gaat het Limburgs mij beter af."

Quramitry bestaat dit jaar tien jaar en dat is ook een aanleiding geweest om te kijken wat er anders kan en wat de band nog meer zou kunnen doen. Daarbij had de band genoeg ideeën en toen rees al snel de vraag of ze dit onder de vlag Quramitry moesten blijven doen. De band besloot dat de bandnaam moest verhuizen naar Baroesjko. "We wilden wel de connectie houden met ons verleden. Baroeskjo is een onderdeel van de titel van het laatste album van Quramitry, Circus Baroesjko. Het is een verbastering van het Tsjechisch woord voor lieveheersbeestje. Wat we daaraan interessant vinden is dat het een klein onderzoekend beestje is dat een heel groot bereik kan hebben door uit te vliegen. Dat past bij ons."

Het genre van Baroesjko staat niet ver weg van de muziek die Quramitry maakte. Maar het moet verder gaan dan dat. Courage wil met zijn nieuwe project over-grenzen-heen-denkende-folk-en-Sittardse-wereldmuziek maken. Dat over grenzen denken uit zich in niet alleen in liedjes en composities, maar ook in gedichten, beschouwingen, blogs, kriebels en tekeningen. Daarnaast uit het zich in allianties en samenwerkingen met andere kunstdisciplines. "Bij Bloomsfield’s Christmas werkten we al samen met gastmuzikanten die een rol hebben gespeeld in de opname van het nummer. Dat willen we vaker gaan doen. Maar we willen ook andere disciplines erbij betrekken. Zo hebben we de autonome kunstenaar en fotograaf, Hans Bremmers, gevraagd om op geheel op eigen invulling de EP-hoes voor Baroesjko te maken. Op zijn proces ben ik niet van invloed geweest. Stiekem toch wel, omdat hij natuurlijk mijn teksten heeft gelezen. Daarnaast wil ik ook jamsessies met andere disciplines aangaan om te kijken wat er dan ontstaat. Heel veel bandjes, ik verwijt ze dat niet, zitten op hun band-eilandje en denken 'wij spelen rock en doen dit'. Dat hebben we met Quramitry ook heel veel gedaan. Het zou veel meer een archipel moeten zijn. Alleen al binnen de band zie ik zoveel mogelijkheden die je kunt aanstippen om te komen tot andere producten dan alleen wat een bandje normaalgesproken zou doen. Kijk bijvoorbeeld naar de video die we onlangs hebben gemaakt. Ladybug’s Maiden Voyage, dat is eigenlijk een klassiek solostuk voor fluit, waarbij we een animatiefilm hebben gemaakt. Dat is totaal iets anders, maar het is wel een van de gedachtenspinsels die in mijn hoofd zitten en die er nu uit mogen komen."

De EP die Baroesjko uitbrengt bevat vier liedjes, waarvan twee in het Limburgse dialect, het Sittards. Quramitry maakte overwegend in het Engels nummers, met een liedje in het Duits daar gelaten. Courage wil met de EP meteen laten zien dat er met Baroesjko over grenzen heen gedacht wordt. "Het is meteen een dingetje, zo van hallo, ook in het Limburgs. Daarnaast staat er ook een cover op van Pearl Jam, Wishlist. We proberen te kijken naar hoe we iets verrassend kunnen brengen. Mijn muzikale beleving zit hem ook in het interpreteren van liedjes. Ik vind dat andere mensen zouden moeten genieten van bepaalde muziek die ik tegen kom, waar ik van geniet. Of op zijn minst een glimlach van op het gezicht zouden moeten krijgen. Dus de muziek hoeft niet alleen maar door mij geschreven te zijn, het kan ook een bewerking zijn van een lied, omdat het gewoon mooi is om te doen."

De band wil ook kijken wat er ontstaat als er in verschillenden bezettingen gespeeld wordt, binnen de zeven bandleden waaruit Baroesjko bestaat. "Hoe werkt het als we een keer in een in een kwartet of trio de vloer op gaan. Of dat ik zelf weer klarinet ga spelen en dat we dan iets met allemaal blazers gaan doen." Met het oog op de toekomst, hoopt Courage een boel leuke projecten te kunnen doen waarmee andere mensen geïnspireerd worden en waarmee de band zelf geïnspireerd raakt. Ook wil Baroesjko een aantal commerciële producten uit gaan brengen. "Binnen de liedjes van Baroesjko zijn er altijd kleine boodschapjes die je op een ansichkaart kan zetten, bijvoorbeeld. Dat is leuk als mensen dat een ander cadeau kunnen doen. Er staat heel veel te gebeuren in ieder geval. Ik hoop dat de band een klein fenomeentje mag worden. Baroejsko mag gezien worden."