"In het begin van mijn studie in Utrecht had ik wel last van het gevoel dat ik terug wilde. Ik heb toen overwogen om in Maastricht te gaan studeren, maar het gevoel ebde weg op een gegeven moment. En ik sta nu op een punt, dat ik, doordat ik wat meer in Limburg speel, wel wat meer in het centrum van het land zou willen wonen, ergens rond Den Bosch. Maar aan de andere kant ben ik echt een stadsmens dus wat dat betreft bevalt Amsterdam mij wel goed. Het is toch een hele diverse en open stad. Limburg is ook heel leuk. Ik ben er de afgelopen jaren wat minder geweest, ook omdat ik me ervan los wilde maken. Maar ik merk wel dat ik er wel meer en weer graag kom. Ook merk ik dat ik het me opnieuw eigen moet maken, omdat ik toch inmiddels een ander mens ben dan toen ik uit Limburg vertrok."

Ongetwijfeld. Het heeft met leeftijd en met afstand te maken dat ik steeds meer in het Limburgs ben gaan zingen, dat het heimat gevoel sterker wordt."

"Dat ontstaat, maar als je gaat nadenken over de compositie van je album, dan wordt het toch een bewuste keuze. De tekst van het liedje Het Narrenschip komt van van Paul Sterk, die alleen in het Nederlands schrijft. Het nummer Rome wilde ik graag op album hebben, omdat mensen daar altijd naar vragen. Ik had het al eens opgenomen, maar nu heb ik het nummer in een hele andere versie erop gezet. Beide zijn liedjes die ik me niet in het dialect kan voorstellen. Stadsrand is zo verbonden met Utrecht dat dat dan ook wel echt in het Nederlands moest. Irene is samen met een Nederlandstalige schrijver geschreven. Voor het nieuwe album, ik meer richting het dialect gaan. Dat is wel mijn verwachting, omdat ik merk daar nu meer in schrijf. Maar ik vind de afwisseling ook wel prettig en ik merk dat in de Randstad er weinig moeilijk over wordt gedaan. Limburgers hebben soms wel eens iets zeggen over dat ik in het Limburgs zing en ik een harde G heb. 'Hoe zit dat nou eigenlijk?', vragen ze dan. Ik heb dat zelf niet zo door."

"Ja daar ben ik natuurlijk super trots op. Dat is echt een opsteker en een mooi begin. Het is voor het eerst dat ik zo wordt opgepikt door L1. Dat vind ik wel heel tof aan Limburg dat daar zoveel aandacht en trots is voor het regionale product. Ze zijn daar ook niet eenkennig in. Ik heb laatst opnames gemaakt voor de L1 Muziekfabriek en dat was van Engelstalig tot Nederlandstalig tot Limburgs. Van hoge muzikale kwaliteit. Ik had echt het gevoel van ik moet hier echt wat laten zien, het zijn niet de minste met wie ik hier sta. Dat is heel leuk om mee te maken."

"Muziek heeft me als kunstvorm als eerste geraakt, ooit. Bij ons thuis, dankzij mijn moeder, was er altijd muziek. Dus dat heb ik van jongs af aan altijd meegekregen. Ik heb dus altijd ook het beeld gehad van 'ik wil graag ook doen, wat Elvis doet'. Dat begint natuurlijk allemaal heel infantiel, maar inmiddels heb ik daar wel wat reëlere beelden van. Wat jou geraakt heeft, bij een ander proberen teweeg te brengen. Dat vind ik wel iets heel puurs en iets heel moois om na te streven. Dat je met muziek echt iets voor mensen kunt betekenen. Je verhaal kunt doen. Tenminste, ik heb het gevoel dat ik echt mijn verhaal kwijt kan, met de liedjes die ik maak en met de mensen met wie ik werk. Ik hou erg van zingen en gitaarspelen. Dat is wel iets wat ik de afgelopen vijf jaar echt ontdekt heb, dat ik echt van het instrument houd. Daar zie ik ook nog heel veel groeimogelijkheden, dus in die zin ben ik ook nog niet uitgeleerd. Dus het is een kunstvorm waar het heel gevoelsmatig diep gaat bij mij en waar ik ook nog heel veel mogelijkheden zie. Zeker nu het zo is dat je in de popmuziek oud mag worden."

"Dat kan van alles zijn. Ik lees veel, dus literatuur is altijd een inspiratiebron geweest en dat zal ook wel zo blijven. Ik heb me voorgenomen, om voor het nieuwe album, maatschappelijker te gaan schrijven. Dat vind ik heel lastig, maar dat zie ik het wel voor me dat ik daar iets mee ga doen. Bijvoorbeeld de vluchtelingenproblematiek, dat grijpt me heel erg aan. Mijn liedjes gaan vaak over het gevoel van thuis zijn en wat dat inhoudt. Mensen die totaal ontheemd zijn, ja dat vind ik echt een heel heftig onderwerp. Ik weet nog niet zo goed hoe ik dat kwijt kan. Ik heb net een liedje geschreven over die aanslagen in Parijs, over iemand die daar heel erg door is geraakt. Iemand die het sowieso al niet zag zitten en die aanslagen aangreep om te zeggen dat alles klote is. Maar ik wil niet op die manier tien liedjes schrijven. Daar wil ik wel echt een stap in maken. En misschien wil ik dingen van binnenuit omschrijven, waardoor het ook echt aankomt. Maar het kan ook simpeler. Soms is het ook gewoon dat wanneer ik een liedje hoor, ik denk dat zou ik ook wel willen na doen. Andere muziek is ook altijd een inspiratiebron. Sowieso is het zo dat ik probeer om genoeg rust in te bouwen in mijn drukke leven, dat ideeën ook kunnen komen."

"In 2013 kreeg ik bezoek van Evert Aalten met Boot Recordings. Hij deed toen een project met een grafisch vormgever. Ze nemen met verschillende singer-songwriters, door heel Nederland, in een of twee takes een track op. En dat op een analoge band. Ze komen dus gewoon bij je thuis met een oude Volkswagen bus. Nou, een leuk project. Ik vond het idee van een mobiele studio heel tof. Ik ging er over nadenken en dacht het wel gaaf zou zijn om zo een paar nummers op te nemen. Rond die tijd kwam ik ook weer in contact met mijn oude drummer, van mijn eerste bandje waar ik ooit in speelde, in Limburg. Die had ik 20 jaar niet gezien. Hij woont in een boerderij in Heppeneert én hij heeft de ruimte. Éen en één was twee. Dus toen hebben we in de meivakantie daar wat liedjes opgenomen. Ik had me voorgenomen om een EP te maken. Echter, het resultaat beviel me zo dat ik dacht 'dit moet gewoon een album worden'. Toen Thimo Gijezen zich er ook bij voegde, kwam van het een het ander. Dus het is een vrij intuïtief en spontaan proces geweest. Het meeste hebben we in Heppeneert opgenomen en één liedje in Austerlitz opgenomen. Thimo heeft wat dingen bij hem thuis gedaan in de studio. We hebben gemixt en gemasterd in Kytopia in Utrecht. Maar uiteindelijk is het dus een heel lokaal project."

"Dat is nog zeer de vraag, omdat we in het najaar nog veel gaan spelen. Daardoor staat het misschien allemaal een beetje on hold, al merk ik aan mijn bandleden dat die wel graag vooruit willen. We willen gaan experimenteren met andere ritmes, funk en reggae en misschien wat hip-hop-invloeden, maar ik heb nog geen idee hoe ik me dat eigen moet gaan maken. Dus dat is een proces. Dat is ook het fijne van de mensen waar ik nu mee werk, dat ze hun eigen ideeën en verlangens op mij botvieren. En dat we daar vervolgens samen uit moeten komen. Daar kijk ik erg naar uit, om dat proces weer aan te gaan. Het zal anders worden dan wat we tot nu toe gedaan hebben. In ieder geval is het plan nu om in 2017 een nieuwe plaat uit te brengen. En ik hoop dit keer ook bij een label een promotor te vinden. We doen nu geen zomerfestivals, dus ik zou het wel heel tof vinden als we met de volgende plaat wel een paar van die festivals kunnen doen. De kleinere festivals, ik denk dat dat goed past bij onze muziek en wie weet ooit Pinkpop. Dat zou heel gaaf zijn. Meestal werkt het voor mij niet zo goed als ik me zulke dingen heel erg ten doel stel. Ik word daar alleen maar gefrustreerd van. Ik heb me afgeleerd om dat soort ambities te hebben. Het gaat uiteindelijk om het proces en de fun die je daarbij hebt als maker. Tenminste zo werkt dat voor mij."

Wil je Harold K live zien spelen? Dat kan op de volgende data:
26 september DVERS Sittard
18 oktober Kluiskerk Geleen (met schrijver Ralf Mohren)
21 november Podiumkerkje Grevenbicht
Voor meer info ga je naar: www.haroldk.nl/

We zijn altijd op zoek naar Limburgse muzikanten, bands of mensen die iets betekenen voor de Limburgse scene. Lijkt het je leuk om geïnterviewd te worden voor onze rubriek? Stuur dan een email aan 3voor12limburg@gmail.com onder vermelding van 'aanmelding 10 Vragen Met...' en wie weet sta jij in de volgende editie van 10 vragen met...