Door een communicatiefoutje kwam ik een uur te laat aan bij Kefee Pollux. De poster gaf aan dat het feest om 22.00 uur zou beginnen, maar dat bleek een drukfout, waardoor ik van het voorprogramma nog net de laatste drie nummers meekreeg. Genoeg om te horen dat Mooon met zijn "psychedelic garage blues" erg fijn is om mee te maken. Niet direct bij de eerste indruk, als je toevallig binnenloopt bij een lang instrumentaal stuk, zoals ik deed. Maar als je van het volgende nummer de opbouw vanaf het begin meekrijgt, en kunt genieten van de typerende lijzige zang, dan valt het kwartje wél. En of de afsluiter met zijn vier akkoorden muzikaal zo vernieuwend is, dat zal wel niet, maar het is een heerlijk nummer dat zo uit de sixties had kunnen komen, en waarop het heerlijk meebewegen is. Het is dat Kefee Pollux er niet de gelegenheid naar is, maar wellicht had de muziek nog geïnspireerd tot een dansje.
The Mothmen presenteren EP in Kefee Pollux
Mooon brengt psychedelic garage blues
Alternatieve rockband The Mothmen heeft zijn eerste volwaardige EP uit, en vond dat één releaseparty wel wat weinig was. Dus stonden ze 8 november 2014 in Kefee Pollux in Venlo voor deel twee van een feestje dat vrijdag 31 oktober in Sevenum begonnen was.
Kefee Pollux is een lang smal café. Om de band goed te zien moet je vooraan staan, want iets verder van het podium staand, versperren de mensen en de grote boxen het zicht. Voor je het weet heb je een zichtlijn waardoor één of twee van de optredenden alleen maar te horen en niet meer te zien zijn.
Verder zou ik nog een kritische opmerking kunnen maken over het geluidsniveau. Een live optreden heeft altijd wat extraas omdat je de muziek lekker stevig kunt meemaken, maar als je je tijdens een optreden zorgen gaat maken over je trommelvliezen, is de band of de zaal niet meer goed bezig.
Dat gezegd zijnde, dit alles weerhield The Mothmen niet een prachtige presentatie neer te zetten. Over de nummers van de EP is al het nodige geschreven, ook op 3voor12limburg. Zie de EP recensie en de bespreking van het optreden tijdens Nu of Nooit 2014. De nummers blijven pareltjes, en vaker beluisteren zorgt dat je aan bepaalde dingen went. Bijvoorbeeld aan dat sommige nummers wel erg kort zijn. Tijdens Nu of Nooit leek me dat nog een bezwaar, bij de cd-recensie merkte ik op dat het medium cd als voordeel heeft dat je een nummer nog eens op repeat kunt zetten, en tijdens deze releaseparty valt het me niet eens meer op: de nummers zijn precies zo lang als ze moeten zijn.