De belofte van The Boxer Rebellion

Britse indie rock in Maastricht

Erwin Bongaerts ,

The Boxer Rebellion geniet een aanzienlijke populariteit in Nederland. Hun vierde album 'Promises' was een succes. De single 'Diamonds' haalde de hitlijsten en optredens op grote festivals volgden. Gaat The Boxer Rebellion op de commerciële toer? Afgelopen donderdag trad de band op in de Muziekgieterij.

Als voorprogramma van The Boxer Rebellion (TBR) mag LIANA optreden in de Muziekgieterij. Deze Limburgse band bestaat uit twee zusjes die ietwat zweverige, duistere muziek à la Björk of Lamb spelen. Op DVERS toonden zij ook al hun potentieel. Jammer is wel dat – bij gebrek aan bandleden – hun optreden voor een groot deel bestaat uit vooraf opgenomen materiaal.

Rond tien uur is het de beurt aan The Boxer Rebellion. Deze Britse rockband weet wat tegenslag is. Een failliet platenlabel, persoonlijke tragedies en ziekte leken succes in de weg te staan. Maar de band rechtte telkens de rug, promootte zich via het internet en richtte een eigen label op. Verleden jaar kwam het vierde album 'Promises' uit.

'Promises' is aanmerkelijk toegankelijker, gepolijster en elektronischer dan het vroegere werk. De agressie en pijn van het debuutalbum 'Exits' lijken verdwenen. Je zou kunnen zeggen dat 'Promises' het meest commerciële album van TBR is. Het album heeft de band in ieder geval geen windeieren gelegd, zo blijkt uit de bekendheid van de plaat en de vele optredens in heel Europa. Lead single 'Diamonds' (bijna verkozen tot 3VOOR12 song van 2013) werd een bescheiden hit in Nederland.

Ondanks het discutabele Coldplay-gehalte van 'Promises' toont het optreden in Maastricht hoezeer het nieuwste album het repertoire van TBR heeft verrijkt. Stevige rocknummers als 'Evacuate', 'Flight' en 'Watermelon' worden afgewisseld met recentere, gevoelige nummers als 'New York' en 'You Belong To Me'. De veelzijdige stem van Amerikaanse frontman Nathan Nicholson komt daarbij goed tot zijn recht.
 

Al bij al speelt TBR een gebalanceerde set die het enthousiasme van de toeschouwers redelijk vasthoudt. Voor een doordeweekse avond is de Muziekgieterij overigens behoorlijk gevuld. Opvallend is wel dat 'Diamonds' het enige liedje is dat echt bekend is bij het gros van de bezoekers.

In Maastricht werkt TBR richting de afsluiting van een bewogen jaar. Tegenvaller was het vertrek van gitarist en mede-oprichter Todd Howe. Diens vertrek had gelukkig niets te maken met een conflict. Zijn vervanger Andrew Smith doet het trouwens prima live. Positief voor de band is ongetwijfeld de groeiende populariteit. Zo was TBR dit jaar te zien op zowel Lowlands als Pinkpop. Toch komt TBR beter uit de verf op een kleiner podium als de Muziekgieterij. Tijdens 'No Harm' staat Nicholson bijvoorbeeld midden in het publiek; tekenend voor de innige band die TBR heeft met de fans.

Het zal een tijdje duren voor TBR weer in Nederland optreedt, maar gelet op de populariteit die de heren in Nederland genieten, zullen ze ongetwijfeld de belofte nakomen om terug te keren. Net zoals ze de belofte na zijn gekomen om, ondanks tegenslagen, hun eigen koers te blijven varen.