Een druk bezet man. Muziek lijkt de rode draad in je leven te zijn. Druk met een aantal bands. In die hoedanigheid kom je als het een beetje meezit in aanraking met platenmaatschappijen. Hoe ben je op het idee gekomen om zelf een label te starten? En hoe pak je dat aan? "We hadden met Nem-Q de nieuwe plaat helemaal zelf opgenomen. We kregen een deal voor fysieke distributie, maar ik wilde deze plaat ook per se digitaal uitgebracht hebben. Ik heb vervolgens veel tijd gestoken in het uitzoeken wat er bij het uitbrengen van de plaat allemaal komt kijken. Al snel kwam ik er achter dat het als particulier nogal gecompliceerd zou worden. Daarom heb ik uiteindelijk mijn eigen label opgericht en heb me geregistreerd bij de Kamer van Koophandel en belastingdienst. Op die manier ben je als ZZP’er dus verantwoordelijk voor de volledige administratie van je eigen onderneming, daar moet je buiten de muziek, ook affiniteit mee hebben. Vervolgens heb ik de juiste distributiepartners gezocht en gevonden. Dezelfde aanpak voor de release heb ik gedaan met de debuut-EP van Circus Mayhem. En toen begon het bij me te dagen, dat ik het uitbrengen van albums ook zou kunnen doen voor andere bands. Ik ben toen op zoek gegaan of hier vraag naar is. En al snel kwam ik in de provincie en de rest van het land leuke bands tegen die behoefte hadden aan het uitbrengen van een album, EP of single."

Een consument koopt af en toe nog een cd’tje of LP. iTunes en streamingdiensten als Spotify en Deezer zijn goed in opmars. Er lijkt weer betaald te worden voor muziek maar dat is lange tijd niet zo geweest. Downloaden was veel handiger en ‘gratis’. Vele ketens en platenzaken zijn ten onder gegaan de laatste tien jaar. Is het economisch nog wel verantwoord om een label te starten? "Zolang je de financiële risico’s beperkt en de investeringen verdeeld over het label en de band, is het zeker economisch verantwoord om een label te hebben. Je moet je boekhouding wel op orde hebben, je moet letten op je budget en je kosten. Je zult veel investeringen moeten doen, in zowel de band, als het label. En dan bedoel ik niet alleen financieel, maar ook vooral de tijd en energie. Ik kan er niet van leven (waarom zou ik dat wel moeten kunnen, als het voor een band niet is weggelegd?) en dat gaat naar alle waarschijnlijkheid ook niet gebeuren. Dus dan moet je zorgen dat op zijn minst de kosten en inkomsten enigszins in balans zijn. En belangrijker nog is, dat je kunt functioneren op intrinsieke motivatie. Ik krijg er erg veel energie van om bands naar een hoger niveau te tillen."

Een  label die een artiest ‘tekent’, een droom voor de band of muzikant. Hoe ga jij te werk om artiesten op je label te krijgen? "Het tekenen van een platencontract is altijd al een mijlpaal geweest voor een muzikant en dat is het tegenwoordig nog. Het contract dat we toentertijd zelf hebben mogen tekenen met Dreadlock Pussy heb ik altijd bewaard. Maar voor mij als label is dit een net zo speciaal moment. Ik ben zelf altijd op zoek naar interessante muziek die op mijn label zou kunnen passen. Ik benader de band dan ook zelf. Maar andersom gebeurt het natuurlijk ook. Vervolgens zullen we afstemmen wat de wensen, verwachtingen en planning zal worden. Als het wederzijds vertrouwen er is, alle afspraken op elkaar zijn afgestemd en het contract is opgemaakt en ondertekend, dan geeft dat een gevoel dat het beste onderstreept kan worden met een lekker drankje."

Als je kijkt naar de jaren ‘90/’00 waar Dreadlock Pussy furore maakte, een platendeal scoorde en albums uitbracht, zie je dan veel verschil in hoe een label omgaat met artiesten ten opzichte van nu? En heb je die ervaring ondergebracht in hoe je zelf handelt als platenbaas? Waarin onderscheid jij je van andere labels? "De deal die wij met Dreadlock Pussy hebben gekregen, zoiets is tegenwoordig een zeldzaamheid, vooral voor kleinere bands. Wij kregen een budget om drie volledige albums op te nemen, met daarbij totale creatieve vrijheid. Het label heeft de volledige studiokosten en alle investeringen betaald. Uiteraard zijn die kosten uiteindelijk wel weer verhaald op de royalty’s. Zo kan ik helaas niet werken, maar dat geldt tegenwoordig voor de meeste labels. Mijn eigen ervaringen neem ik natuurlijk mee in wat de insteek van mijn label is nu; ik had een hecht contact met de label-manager van Dreadlock Pussy, ik heb zelfs nog steeds contact met hem. Dat persoonlijke en directe contact heb ik altijd erg prettig gevonden. 

Na Dreadlock Pussy ben ik helemaal opnieuw moeten beginnen met nieuwe bands en hebben we ook zelf demo’s opgenomen zonder steun van een label of een grote boeker. Ook die ervaringen hebben mijn werkwijze gevormd. Ik trek me daarbij weinig aan van wat andere labels doen, alhoewel ik daar zo heel af en toe goede ideeën uit haal, maar ook zie ik hoe ik dingen nooit op die manier aan zou pakken. Het verschil bij mijn label zit hem in dat ik alles in mijn vrije tijd doe en alleen werk met bands waar ik mezelf muzikaal in kan vinden. Zo wordt het voor mij ook geen verplichting om te doen, kan ik voor mezelf de rust inplannen als ik die nodig heb en blijf ik het leuk vinden." 

Tot slot: Veel bands maken demo’s en nemen albums op in eigen beheer. De droom is vaak een platen- en distributiedeal. Hoe kunnen zij ervoor zorgen dat ze de aandacht trekken van een label? "Zorg allereerst voor goede nummers, dat is de basis. Alles moet goed in elkaar steken en kloppen. Wees kritisch op je eigen spel en zorg voor goede opnames. Door het hebben van een product dat zonder veel werk uitgebracht kan worden, open je veel meer deuren dan met een demo van matige kwaliteit. Wees niet te bang om zelf labels aan te schrijven. Zorg voor een duidelijk verhaal (biografie), goede foto’s en mogelijkheden om de muziek te beluisteren. En weet wat je wil bereiken. Hoog inzetten daarbij mag, maar wees wel realistisch. Maak voor jezelf een planning wanneer de opnames zijn, wanneer je verwacht klaar te zijn. Wanneer zou je zelf de release willen zien en zorg dat je tijd hebt om na de release het album te promoten."