De hoofdletters KC verwijzen naar de band King Crimson, die al sinds de eind jaren '60 bestaat. Deze legendarische band wordt door hedendaagse muzikanten gezien als zowel de grondlegger als de toekomst van het progressive rock genre. Door de jaren heen heeft deze band talloze line-ups gehad met de gitarist Robert Fripp als leider en drijvende kracht. Een aantal van de huidige en voormalige bandleden brengen tegenwoordig - weliswaar zonder Robert Fripp - de muziek van King Crimson van de begin jaren '80 tot de late jaren '90 live ten gehore onder de naam The Crimson ProjeKCt, namelijk Adrian Belew (gitaar, zang), Tony Levin (Chapman Stick, bas, zang) en Pat Mastelotto (drum).
The Crimson ProjeKCt
muziek met een hoofdletter KC
Eens in de zoveel tijd verschijnt er een concert op de agenda dat je de kans biedt om getuige te zijn van een echt uniek optreden. Dat is zeker het geval voor het concert dat The Crimson ProjeKCt gaf op zaterdag 5 juli in het Parkstad Theater te Heerlen.
Ondanks de lange staat van dienst van King Crimson, talrijke studio albums en tours met o.a. bands als Dream Theater en Tool, is de kans groot dat je nog nooit van King Crimson hebt gehoord. Dit in tegenstelling tot andere bands uit dezelfde periode die tegenwoordig nog optreden en ervoor zorgen dat festivals binnen no time zijn uitverkocht. Dit lijkt vreemd, maar King Crimson is niet bepaald scheutig met het vrijgeven van de rechten van hun muziek en ze krijgen dan ook nauwelijks airplay op de radio of tv en zijn ook niet te vinden op streaming diensten als Spotify of iTunes.
Het concert wordt geopend door Markus Reuter die met zijn Touch Guitar (een doorontwikkelde gitaar speciaal ontworpen voor tapping) soundscapes langzaam laat aanzwellen. Na een tijdje wordt hij vergezeld door de overige leden van het Stick Men trio, te weten Tony Levin op de Chapman Stick (een bas gitaar variant van de Touch Guitar) en Pat Mastelotto op drum. Daarna verschijnt ook het Adrian Belew Power Trio op het podium met Adrian Belew op gitaar/zang, Julie Slick op bas gitaar en Tobias Ralph op een tweede drum kit. Een sextet bestaande uit een tweetal trio's van gitaar/bas/drum is kenmerkend voor bepaalde line-ups van King Crimson en wordt ook gehandhaafd door The Crimson ProjeKCt. Kort daarna gaan de soundscapes over in het eerste King Crimson nummer "Vrooom".
Het mooie van The Crimson ProjeKCt is dat je naast een spetterend optreden van King Crimson songs ook een kijkje krijgt in de afzonderlijke bouwstenen van deze muziek, omdat de beide trio's ook afzonderlijk een aantal nummers van hun eigen repertoire spelen. De Stick Men laten de melancholisch ritmische kant van King Crimson horen en ze spelen zelfs een heuse improvisatie genaamd "Open Part 3". Hierbij maakt drummer Pat Mastelotto gebruik van alledaagse zaken als een lege waterfles, een piepend badeendje en een sampler als aanvulling op zijn allesbehalve 4-kwarts maat drumwerk. De onnavolgbaar snelle tokkelpartijen van Robert Fripp neemt Markus Reuter voor zijn rekening in het nummer "Breathless" van een van Fripp's solo albums. Het Adrian Belew Power Trio laat met hun nummer "e" de typische, haast neurotische gitaarloops horen die deel uit maken van veel King Crimson muziek. De breekbare en melodische kant wordt tenslotte belicht door een intieme uitvoering van het nummer "Matte Kudesai" door Tony Levin met Adrian Belew.
Toch kunnen de nummers en uitvoering van de trios apart niet echt tippen aan de nummers die door het gehele sextet worden gebracht. Het is fenomenaal om te zien hoe de beide drummers twee compleet verschillende drumpartijen weten te verweven tot een geheel. Ook de verrichtingen van bassiste Julie Slick zijn indrukwekkend die met een plectrum moeiteloos het adembenemende tempo van Tony Levin op de Chapman Stick en Markus Reuter op de Touch Guitar weet bij te benen. De prachtige rockstem van Adrian Belew en zijn fratsen op gitaar om de vreemdste geluiden te laten horen, maken het feestje compleet. Het hoogtepunt van de avond is zeker de uitvoering van het nummer "Indiscipline" waarin men ditmaal een heuse drumbattle heeft verwerkt tussen Pat Mastelloto en Tobias Ralph zoals ik nog nooit tevoren heb gezien. Het publiek gaat hierbij echt uit hun dak. Ondanks de tijdsdruk van de kwart finale van het Nederlandse elftal wordt het publiek tot slot nog op een aantal toegiften getrakteerd waaronder het nummer "Elephant Talk".
Het moge duidelijk zijn dat dit een gedenkwaardig optreden is geweest van The Crimson ProjeKCt en ik kan dan ook enkel afsluiten met de woorden van Adrian Belew zelf: "I wish you were here to see it!" En de mogelijke troost dat King Crimson zelf momenteel weer in Amerika aan het toeren is en daarna hopelijk ook naar Europa zal komen ... wie weet.