Nu of Nooit voorronde 5

Chain Of Dogs, Synthetica, Amberjacks, Panacee en Syphonaptera

Jerome Crutsen, foto's: Wil Delissen en Marcel Degens ,

Afgelopen vrijdag 14 februari 2014 vond in Poppodium Nieuwe Nor in Heerlen de vijfde voorronde plaats van Nu of Nooit 2014, en werd bekend wie door zijn naar de finale van 9 maart in de Maaspoort in Venlo. 3voor12 limburg doet verslag in woord en beeld.

Chain Of Dogs
Een bont gezelschap bestaande uit zes bandleden die allen geschminkt zijn alszijnde arbeiders uit de kolenmijn, betreden het podium van de Nieuwe Nor. Snoeiharde metal vermengd met folk, trashfolk noemen ze het zelf. Zanger Olaf die een rauwe stem heeft, overgehouden aan zijn vele punkjaren, is de frontman maar zo nu en dan wordt er ook een nummer gezongen door violist, met een viool die niet altijd even zuiver klinkt, Arne en gitariste Samana om de afwisseling erin te houden. De in dialect gezongen songs komen soms rommelig over doordat er zoveel instrumentarium wordt gebruikt. Het geheel ontbreekt maar de show staat.

Synthetica
De laatste voorronde van Nu of Nooit is er een met zeer uiteenlopende stijlen. Het eveneens geschminkte trio genaamd Synthetica verwerkt invloeden uit de dark ambient, electro en industrial. Denk aan Skinny Puppy met een vleug Ministry met regelmatig Duitstalige teksten. Duister en guur is de thematiek waarin het einde van het bestaan zoals wij het kennen, centraal staat. De zanger is charismatisch en zingt geregeld synchroon met de videobeelden. De elektrische drums aangevuld met samples en snoeiharde gitaar maken het tot een dansbaar geheel waarbij aan het experiment niet voorbij gegaan wordt.

Amberjacks
Een band die de laatste tijd behoorlijk veel aandacht krijgt naar aanleiding van hun debuutalbum, is Amberjacks. Het plaatje eenvoudigweg 'Amberjacks' genaamd mag zeer zeker gehoord worden. Vernieuwend is het niet maar de stevige rock met hier en daar een psychedelisch tripje erin verweven staat als een huis. De solo's van gitarist Jeroen, overduidelijk Jimi Hendrix georiënteerd, zijn precies lang genoeg en heerlijk verworteld met de rest van de muziek net als de melodische maar toch een tikkeltje rauwe stem van singer/songwriter Jack Westenberg. Minpuntje is dat Jack soms net iets te vroeg zijn mond van de microfoon haalt waardoor de zinnen niet volledig te horen zijn. Welcome to the voodoolounge.

Panacee
Wanneer Panacee begint, rijst bij ondergetekende de vraag of hij bij Nu of Nooit is of bij Popsport. 'God, I believe it's bullshit' wordt er geschreeuwd door de frontman. Hiermee zet hij een statement. De garage-achtige kelderrock komt erg slordig over en de invloeden uit de stoner- en doomrock, zoals eerder ergens werd geschreven, zijn ver te zoeken. De bandleden zijn nog jong en onbehouwen maar het publiek krijgen ze in ieder geval mee. Op de voorste rijen staat de nodige support in de vorm van schreeuwende meisjes en vrienden. De drummer krijgt de eeuwige roem in de vorm van zijnde de muzikant van de avond. En nu weer terug die kelder in om keihard te gaan oefenen.

Syphonaptera
Dit duo had zich het elektrische drumstel van Synthetica moeten lenen want het ziet er ietwat belachelijk maar wel gedurfd uit op het podium zo met een drumcomputer in plaats van een echt drumstel. Tevens ook leeg want met zijn tweeën krijg je het podium namelijk niet gevuld. Syphonaptera maakt industrial metal met drumbeats en samples. Voor fans van Sepultura, Slayer en Fear Factory. Aangevuld met beelden bestaande uit afbeeldingen van het koloniaal imperialisme en aanverwanten, maakt ook Syphonaptera haar statement. Maar de kattenvlooien zullen hun heil ergens anders zoeken.

Na de oren weer gewassen te hebben na alle herrie is het tijd voor de uitslag. Presentator Bazz noemt onder luid gejuich en geklap, na aanmoediging, een rits van sponsors en prijzen op. Dan is het tijd om de bands bekend te maken die zullen strijden om een plek op het Pinkpoppodium te bemachtigen. Dit zijn de bands die in de finale staan: Amish Winehouse, CUDA, Cherry Darling, Les Djinns en The Mothmen.