Zomerparkfeest Venlo dag 1

Donderdag tropisch begonnen, eindigt in zwoele dansnacht

teksten Stan Steeghs, Ben Stam, Ruud Everaerts foto's Willem Janssen ,

Een tropische dag was ons voorspeld, en een tropische dag kregen we. Zomerparkfeest Venlo trapt af met bands die voor de taak staan warme tenten te vullen met publiek. Dat lukt de ene band beter dan de andere, maar overal vonden acts hun eigen liefhebbers.

De eerste band waar 3voor12 limburg voor uitrukt is niet de eerste act van de avond. De openingsact van Zomerparkfeest 2013 is de officiële opening waarbij het publiek wordt vermaakt met Hollandse meezingers, voor het bijeengestroomde publiek van dit gratis festival natuurlijk een goede opwarmer, maar het is wachten op Pien Feith voor het meer 3voor12-fähig repertoire. Bijzondere samenstelling. Twee drummers/percussionisten, een synthesizerspeler die voor de gewenste geluiden ook maar vast een elektrische gitaar heeft omhangen, en tezamen met vocaliste Pien Feith zelf levert dat een heel eigen geluid. De prominente rol van synthesizer en drums levert een heel sferisch beeld, hypnotiserend soms. Dat heeft altijd het risico dat het muziek blijft voor mensen met geduld, die de moeite willen nemen om 'in' de muziek te kruipen. Maar dan injecteert Feith haar muziek weer regelmatig met zo'n portie dansbaarheid, dat we vermoeden dat ze ook een breder publiek kan boeien.

Een goede aanwijzing: ondanks de hoge temperatuur, is de Carrousel, de tent waar het optreden plaats vindt, redelijk gevuld en een aardig aantal mensen staat buiten de tent mee te luisteren, bij meer verdraagbare temperaturen. Zomerparkfeest Venlo is van start voor 3voor12limburg en de eerste gerecenseerde act is meteen een schot in de roos. (RE)

Bluesrockband No Man's Valley start op deze hete zomeravond met een aangename Tom Waits-achtige luiheid. Al gauw ontpopt de zanger van dit kwintet uit Horst zich als een groot fan van Jim Morrison. Na een paar nummers stopt de band af en toe wat meer power in de van sixties doortrokken rock. Hammondpartijen dragen stevig bij aan dat geluid. De frontman pakt er regelmatig wat attributen bij, zoals een megafoon, waarmee hij onder meer een trompet imiteert. Wat blijft zijn de luie grooves. Makkelijk te volgen, heupen wiegen mee in het publiek. Het hapt wel een tijdje lekker weg. Een aantal nummers heeft wel een lekkere spanningsboog, maar écht spannend wordt het nergens. En dat is met deze temperaturen misschien ook wel prima. De band past prima in de café-ambiance van het Vriendenpodium. (BS)

Bij Valerie June in de Circustent is sprake van een mismatch tussen artiest en publiek. De liefhebber hoort de hartdoorvoelde vocalen van een blues/roots/folk/americana-zangeres van het zuiverste water. Een groot of in elk geval luidruchtig gedeelte van het publiek kan echter weinig waardering opbrengen voor de nogal typische stem van de artiest. Weinig flatterende vergelijkingen komen voorbij. Valerie June krijgt te maken met hinderlijk klappend publiek en andere meligheid. Na een tijdje houden de niet-fans de tent gelukkig voor gezien.

Valerie June maakt het haar publiek niet makkelijk, met haar wel zeer spaarzame begeleiding. Een akoestische gitaar, een andere keer een banjo. Maar als je van die instrumenten houdt en houdt van die oude blues en folk, dan is June Valerie een aanrader. De nummers zitten sterk in elkaar, liggen makkelijk in het gehoor en hebben een soort oerkracht. Songs waarvan het lijkt alsof ze al honderd jaar oud zijn. Die houden iedere artiest overeind, zelfs al moet die het opnemen tegen een luidruchtig Venloos publiek. (RE)

Een van de pareltjes van de gevarieerde line-up op het Zomerparkfeest is het Canadese METZ. Afgelopen jaar kwamen de mannen met hun gelijknamige debuutplaat, uitgebracht door het bekende Sub Pop label. Er volgden veel lovende recensies. Dit jaar doen ze een paar shows in Nederland, waaronder dus hier in het Julianapark.

Het drietal maakt vanavond in Venlo in de Carrousel de hoge verwachtingen meer dan waar: harde scherpe noise punk/rock klinkt om stipt tien uur door de ronde tent en meteen merk je dat deze band op het podium thuishoort. Het debuutalbum is goed, maar METZ moet je live aan het werk zien. Ook vanavond, voor een halfgevulde tent, gaat de band voluit. De band weet steeds kleine verrassingen in te bouwen, met name door verschillende hooks. Dit blijft boeien, drie kwartier lang. Het is te horen dat deze band afkomstig is uit Toronto: hectisch, luid en hard. Heel hard.

Bij het nummer Headache, het eerste nummer van hun eerste album, klinkt "I gotta get, I gotta get away", maar vanavond hadden deze mannen best wel wat langer op het podium mogen blijven. Het is wachten tot hun tweede plaat. Vooralsnog moeten we het doen met een album en geweldige live shows. (SS)

De show van de Venlose seventies-rockformatie Peter Beeker & Ongenode Gaste start spectaculair met projecties op een scherm, waarachter de band gedurende het eerste nummer staat te spelen. Daarna gaat het doek op en zet het vijftal een degelijke show neer. Licht en geluid zijn prima uitgebalanceerd, net als de setlist van deze rockers. Rustigere stukken doen denken aan Pink Floyd en Eagles, het ruigere werk gaat meer richting Bruce Springsteen. Peter Beeker & Ongenode Gaste is een beetje zo'n band als Bløf; met een beetje fantasie staat er een band uit Engeland of de Verenigde Staten te spelen. De stem van Beeker doet denken aan de stem van Daniël Lohues, ook een dialectzanger. Alle muzikanten zijn zonder uitzondering performers, die hun songs met bezieling over het publiek uitgieten. Het publiek gaat niet massaal uit zijn plaat, ook al is het knap druk voor het podium. Niet zo gek, want het is warm en veel mensen komen gewoon om lekker te ouwehoeren met elkaar. Dit was een prima optreden. (BS)

Het is inmiddels na middernacht en het is aan de dj's om de voetjes van de vloer te krijgen. Terwijl de 'ouderen' langzaam uit de tent verdwijnen stromen de jongeren de tent in. Waar eerder op de dag achtereenvolgens Pien Feith, METZ en H-Sik op het podium stonden is het aan DJ+ om het podium voor vandaag af te sluiten.

DJ+ a.k.a. Paulus Plus, afkomstig uit Veghel, begon als dubstep dj, maar de laatste tijd trekt hij meer richting de diepere stijlen met techno, garage en house elementen. Als oprichter en resident-dj van Hoax en daarnaast bekend van Lockdown en Nachtwerk (in de Melkweg en Club Up) is hij bekend in de scene, maar nog niet bij het grote publiek. Vanavond is het dan ook niet druk in de tent, want veel jongeren kiezen voor de Circustent met Dancehall en R&B. Ondanks dat blijft 'Plus' zijn eigen ding doen. Vooral in het begin is het te merken dat hij een IDM achtergrond heeft. Voor veel mensen is het dan ook moeilijk dansen op onder andere Moderat. Richting het einde van zijn set gaat hij meer 'housy' draaien waardoor het voor de meerderheid wat meer dansbaar wordt. Hij doet dit onder meer met 'Trace' van MIDLAND, een echte kneiter. Deze valt dan ook goed in de smaak. DJ+ verdiende vanavond meer publiek: hier gaan we zeker nog meer van horen. (SS)