Ontspannen sfeer heerst op Roepaen Reggae

Onverstaanbare taal, lange dreadlocks en de bekende wietlucht

Bas van den Ende ,

Ja, er is weer een reggae festival bijgekomen. Limburg heeft verschillende mooie festivals waar veel muziekgenres te horen zijn. Toch is er een genre wat verrassend weinig op de posters prijkt. Reggae wordt vaak overzien, gelukkig is daar nu Roepaen Reggae.

Het is inmiddels meer dan 32 jaar geleden dat Bob Marley is overleden. Toch zullen veel mensen bij het muziekgenre reggae meteen aan deze naam denken. Marley, of The King of Reggae, was een grote voorvechter van Rastafari. Bij Rastafari dragen de aanhangers van dit geloof dreadlocks, wordt er veel gemediteerd (soms in combinatie met marihuana) en wordt reggae gespeeld bij bijeenkomsten. Niet geheel toevallig zijn dit ook de ingrediënten van de eerste editie van Roepaen Reggae.

Even na het middaguur begint de eerste artiest op het kleinste van de drie podia. Op dat moment is het terrein van de Roepaen voornamelijk bezaaid met bankjes, veel zit/ligplaatsen en een markt, echter zijn er nog maar een handvol mensen. De eerste artiest op het hoofdpodium heeft al wat meer publiek. Gelukkig heeft Jahcoustix niet veel mensen nodig om mooie muziek te maken. Deze artiest weet in zijn eentje met een gitaar een verassend vol geluid neer te zetten. Al heeft de goede man wel veel echo nodig voor dat volle geluid. Zelf is hij erg blij dat hij de eerste editie van dit festival mag openen en dankzij een goed optreden het publiek ook.
 
Tegelijkertijd zijn de eerste klanken te horen op het 'Give it Dub'-podium, of 'The Forest'. Dit podium ligt iets verder en biedt de gehele dag muziek voor de liefhebbers van dub. Ondanks een goede line-up houdt het publiek zich liever op bij de andere podia gedurende deze dag. Al zijn er de gehele tijd wel een aantal liefhebbers van de lage tonen. De sfeer bij dit podium blijft lekker mellow en de muziek, die eerder doet deinzen dan dansen, helpt hier aan mee. Hierdoor hangt er de gehele dag een fijne ongedwongen sfeer rond dit podium.

Een van de grotere namen van de dag is Ziggi Recado. Ziggi heeft zijn oom meegenomen naar Ottersum. Strawl staat op het kleinste podium, 'The Yard'. Op een zeer eigenzinnige manier laat hij het publiek meedansen op zijn muziek. Op het hoofdpodium 'The Mainsquare', begint ondertussen de meest jeugdige band van de dag. Leeways laat meteen deze jeugdige energie zien aan het publiek. Na de eerste tonen gaan meteen de eerste voetjes van de vloer, of in dit geval, het zand. De stemmen van de twee vocalisten passen bijna perfect bij elkaar en muzikaal klopt het plaatje ook helemaal. Dankzij een rockend Reggae geluid weet de band heel wat zieltjes te winnen.
 

Na een pauze begint The Renaissance Band zij bouwen langzaam de spanning op tot Ziggi Recado het podium betreedt. Dat dit een grote naam is in het Nederlandse reggaecircuit is te zien aan dat het publiek in grote getalen naar het podium komt. Deze zelfgenoemde 'ganja-music' past perfect bij de sfeer van de dag. Halverwege de set van Ziggi begint op 'The Yard' de band All Stars Confusion. Deze band die één á twee keer per jaar samenkomt zonder ooit te repeteren is misschien wel de grootste verassing van de dag. De heren maken traditionele rootsreggae waarbij er lekker geïmproviseerd wordt. Het plezier straalt van de band uit en heeft ook zijn invloed op het dansende publiek. Als dan ook nog special guest LePrince (Doorson) mee gaat dansen met het publiek is de verassing compleet. Jammer dat ze maar enkele keren per jaar spelen.
 

Nadat de heren van All Stars Confusion klaar zijn, is het klaarblijkelijk tijd om te gaan eten. De drie podia lopen langzaam leeg, terwijl de rij voor de frietkraam langer wordt. Dit voornamelijk ten koste van DJ Spitfire die op 'The Mainsquare' maar enkele mensen voor zijn podium ziet dansen. Ondertussen wordt er ook wat gewisseld in het programma op 'The Yard', wat tot gevolg heeft dat The Dubfactory bijna meteen weer weg is en Colah Colah naar voren wordt gezet. Als er een reggaefestival wordt georganiseerd, moet er een Jamaicaan aanwezig zijn. Roepaen Reggae heeft die in de vorm van Colah Colah. Deze man met zijn herkenbare lage stem weet niet wat stilstaan is. Hij huppelt over het podium en weet zelfs van Eftelingmelodietjes een reggaeplaat te maken. 

Op 'The Mainsquare' is ondertussen DJ Den-Den van Black Star Sound aan het draaien. Hij krijgt daarbij vocale steun van Smiley en Leah Rosier. Nadat deze twee hun steun hebben gegeven komt de meest onverwachte naam op het podium. Brainpower weet zelf ook niet helemaal waarom hij op een reggaefestival staat. Desondanks is zijn skaversie van 'Dansplaat' ontzettend dansbaar en wordt luidkeels meegezongen door het publiek. Dat hip-hop daadwerkelijk wortels heeft in de reggae blijkt wel uit het geluid van de hoofdact van de dag. Postmen is er een tijd tussenuit geweest, maar dat is niet (meteen) terug te horen. Vooral frontvrouw Alyssa Stotijn is zeer goed bij stem. Naast de bekende hits van Postmen spelen ze aangename skacovers van Get Lucky (Daft Punk) en I Want You Back (Jackson 5).

Toch komt het hoofdgenre van de dag na de hip-hop van Brainpower en Postmen wat minder in zicht. De grootste echte reggae artiest van de dag bleek toch daadwerkelijk eerder Ziggi Recado dan de voorgaande namen. Om de dag toch te eindigen op wat bekendere reggaenoten draait Herbalize It nog wat plaatjes voor het langzaam op huis afgaande publiek. Al krijgen de meeste nummers niet meer dan een halve minuut om gehoord te worden.
 

Terwijl de laatste nummers gedraaid worden kan er teruggekeken worden op fijne muziek en een nog betere sfeer. Die heerlijke ongedwongen sfeer van: 'Niets moet, alles mag', zat diep in de wortels van Roepaen Reggae verworven. Natuurlijk komen er op het einde ook meerdere nummers langs van 'The King of Reggae' zelf. Als Bob Marley op deze dag had kunnen terugkijken had hij een brede glimlach op zijn gezicht gehad.