De ramrock van Peter Pan Speedrock

Voorprogramma Black Bone verrassend boeiend

Ben Stam (tekst), Nadia Hagen (foto's) & Wil Delissen (foto's) ,

Lekker Eindhovens rock-’n-roll-avondje in het Roermondse ECI Cultuurgebouw met Peter Pan Speedrock, Black-Bone en The Jacks.

The Jacks uit Eindhoven en Tilburg speelt poppy rock met een punkrandje. De drie jonge meiden en de ex-bassist van Krezip musiceren strak. Zangeres Marcia Savelkoul gaat met haar rauwe stem helemaal los en pakt er regelmatig een koebel en een tamboerijntje bij. Maar het overtuigt niet. Daar helpt zelfs een aardige uitvoering van Led Zeppelins Whole Lotta Love niet bij. Hoe hard de frontdame ook haar best doet, ze krijgt de halfgevulde zaal niet mee. The Jacks komt nog wat onervaren over, terwijl de band toch al de nodige optredens achter de rug heeft waaronder als voorprogramma van Slash.

De drie mannen van het Eindhovense Black Bone zijn ook nog jong, maar nemen met bravoure het podium over. De allereerste gitaarriff die voorbij komt, doet sterk aan Guns n’ Roses denken. Ook AC/DC en Motörhead hebben duidelijk hun sporen nagelaten in de prettig vuige rock. De band kijkt niet op een cliché meer of minder. Niet vernieuwend, maar zo smeuïg gebracht. Jammer dat de microfoon van bassist Sven zo zacht in de mix staat; de Alice In Chains-achtige samenzang met zanger/gitarist Steef is bijna niet te horen. De band is niet bang om fouten te maken, maar walst er vakkundig overheen. De ‘no bullshit rock-’n-roll’ van de heren is geloofwaardig en de muzikanten benutten het podium volledig. Ze zoeken elkaar geregeld op. Hier staat een eenheid te spelen en dat is altijd plezierig om te zien. Uitermate geschikt bandje voor een vrijdagavond met een biertje in je hand.

Bandmascotte Dikke Dennis kondigt rond half twaalf Peter Pan Speedrock aan. De zaal is nu gelukkig een stuk voller. Zanger en gitarist Peter van Elderen opent met een bluesy gitaarpartijtje, waarna de band het gaspedaal diep intrapt. Er volgt dik anderhalf uur opruiende ramrock, bedoeld om verschrikkelijk bij te zuipen en te knokken. Vanaf het derde nummer is er rechts voor het podium dan ook bijna onafgebroken een gemoedelijke pit. De driesnarige bas van Bart Geevers klinkt wat wollig, het drumstel van Bart Nederhand wiebelt vrolijk mee vanaf de eerste klap, maar lazert niet om.

Peter Pan Speedrock is een brullende muscle car, die genadeloos voortdendert en nergens de bocht uitvliegt, al gaat de poot nauwelijks van het gas. Gelukkig houdt de losse presentatie van de frontman iedereen bij de les. De set lijkt half geïmproviseerd, want er is ruimte voor verzoekjes. “Willen jullie een langzaam of een snel nummer?” vraagt Van Elderen. Natuurlijk volgt een snelle song. Als iedereen halverwege de set volkomen murwgebeukt lijkt, voegt Dikke Dennis zich bij de band. Het is direct weer druk voor het podium. Uiteraard keert deze 'ideale schoonzoon' verderop nog een keer terug voor het nummer Schoppenaas. Rockcity komt voorbij, waarna zanger/gitarist Steef van Black Bone tijdens het laatste nummer glunderend het gitaarduel aangaat met zijn held Peter van Elderen. Daarmee is het Eindhovense feestje ten einde. Goede zet van Peter Pan Speedrock om Black Bone op sleeptouw te nemen. Deze band wat toegankelijker en gevarieerder, maar Steef had best een zoon van Van Elderen kunnen zijn qua stem, looks en houding.