De avond start laat aangezien de zaal pas om negen uur open gaat. Na de snijdende kou wordt je warm onthaald met de warme seventies klanken en (Super) 8MM projecties van de Celluloid Gurus. Dit duo bestaat uit Ron Koerts, geestelijk vader van Vollanalog en bedenker van Orgel Vreten, en Harry Winkelmolen. Een batterij aan projectors en een trits vinyl zorgen voor een sleazy mix van oude erotische en andere obscure B-films met veelal seventies (georienteerde) muziek. Dit duo zet de toon van vandaag: analoog, analoog en nog eens analoog.
Met zijn allen Orgel Vreten
Mag ik twee Hammonds met?
Ingrediënten van vanavond: twee Hammond orgels, twee strijdlustige toetsenisten: Robin Piso en Thijs Schrijnemakers, een begeleidingsband en een aantal verrassingen on the go. Een avond vol analoog geweld in een heuse battle. Vanavond gaan twee 'krijgsheren der toetsen' de strijd aan in de Effenaar. And the winner is?
Het idee om tijdens het Vollanalog! Festival een Hammond battle te organiseren kreeg gestalte toen Thijs Schrijnemakers (Wende Snijders, ex-Stereo) en Robin Piso (DeWolff) elkaar analoog te lijf gingen on stage. Dat deed blijkbaar naar meer smaken. Een optreden tijdens De Wereld Draait Door deed de rest: de kleine zaal van de Effenaar is finaal uitverkocht.
Wat moet je je eigenlijk voorstellen van twee kerels met Hammond orgels met elkaar 'in gevecht'? Ik kan me voorstellen dat meer mensen zich dat afgevraagd zullen hebben. Inmiddels is het antwoord daarop duidelijk. Een avond packed met ranzig ronkende Lesley kabinetten en virtuoos bediende toetsen. De spreekwoordelijke battle bestaat uit het elkaar uitdagen tot uiterste toetsacties tijdens een set met favoriete nummers van beide heren met ondersteuning van een groovende ritme sectie.
Na een korte warmup gaan de registers open. In een intens tempo worden knijters van weleer nog eens goed instrumentaal aan de man gebracht. Na opener "La La La" van ander Neerlands orgel trots zZz volgen onder andere de, Big Organ Trio's "Down And Dirty", Jimmy Smith's "The Sermon", "Rubber Monkey" van Santa Barbara Machine Head.
Na een luid positief antwoord op de vraag of er ook mensen uit Eindhoven aanwezig zijn, is het tijd voor een gastmuzikant. Het (later gebleken) spits wordt afgebeten door Bertus Borgers, de sax en microfoon ter hand nemend voor "Bread", een nummer van zijn oude band Sweet D'Buster. Een prima combinatie zo blijkt uit het enthousiasme van het (samen-)spel en de reacties uit de zaal. Daarna gauw door met The Allman Brothers en "Anonymous II", van nog een Nederlands (export-)product: Focus.
Pablo en Luka van de Poel, gitarist en drummer van DeWolff zijn in de zaal gesignaleerd. Zou het? Jawel, tweede gast van vanavond is Pablo die gewillig zijn gitaar omhangt voor "Lazy" van Deep Purple. Luka mag vanavond alleen kijken al is dat echt geen straf.
Na een volle set van ruim anderhalf uur lijkt het tijd om op te stappen. Na een korte break en geschreeuw om meer is er nog ruim tijd voor een toegift waar alle muzikanten van vanavond nog eenmaal aan de bak mogen. Dit maal langer dan een minuut wagen de mannen zich aan eigen track "Organasm" om na bijna twee uur succesvol af te sluiten waarmee ze gestart waren: de ronkende sound van de Lesley speaker, de strijd onbeslissend latend.
En mijn antwoord op de vraag die Schrijnemakers aan de zaal stelde (en ook zelf bevestigde): "Willen jullie dat we dit vaker doen?". Zeker weten!