Locatie is culturele vrijplaats Het Landbouwbelang aan de oever van de Maas waar, tot burgemeester Leers er op het laatste moment een stokje voor stak, vandaag het Kraakfestival zou plaats hebben gevonden. De Maastrichtse engel die als achtergrond moest dienen bij de foto’s is verdwenen onder een verse laag Sparvar. De gemeente Maastricht geeft geen garantie dat het werk ook blijft staan, zo staat te lezen op een bord naast de legale graffitimuur. Een groep uit Brussel werkt aan een nieuwe piece die tijdens het vraaggesprek steeds meer gestalte krijgt. Als 3VOOR12/LIMBURG een tv-programma zou zijn, was de setting perfect geweest. Flexxfit zette eind 2006 ‘Microfoon Syndroom’ op haar website. Het album kreeg lovende recensies en het tweetal trad veelvuldig op, van Heerlen tot Veenendaal en van Genk tot Tilburg. Toch zien ze de release als een vingeroefening en beschouwen ‘De Nachtploeg’ als hun eerste cd. Julio: “ ‘Microfoon Syndroom’ was een promotiecd om aan de mensen te laten horen dat wij nu samen muziek maakten.” Julio werkte daarvoor met andere rappers en bracht solo ‘De Zuiderling’ uit, voor Drees was het allemaal nieuw. “Ik rapte voor mijzelf en om het terug te horen nam ik het op met een microfoon van drie euro en Windows Media Player”, lacht hij. “Nadat ik een paar nummers op Soundclick zette stelde Julio voor om eens iets samen te doen. Ik wilde dat in eerste instantie niet, ik wilde geen rapper worden of optredens geven, maar gewoon zaken van mij afgooien. Maar de eerste track die we schreven was ‘Witte Ster’ en die vonden we zo relaxed dat we meteen ‘next’ zeiden!” “De releaseparty was mijn allereerste optreden. De reacties waren boven verwachting. Het heeft veel beter uitgepakt dan we hadden verwacht, we kregen goede recensies. Dat was een stimulans om serieus verder te gaan. Daarna hebben we anderhalf jaar rustig en gefocust aan het nieuwe album gewerkt.” ‘De Nachtploeg’ verwijst naar het tijdstip dat de cd gemaakt werd. Weijers: “We werken tot vet laat aan de nummers, vroeger bij Drees in de 231 (diens oude kamer in De Heeg-M.K.) hoorden we ook elk weekend de vogeltjes fluiten.” Drees: “Ik zeg ook ergens: "Van jongs af aan worden wij genachtbraakt". Mijn moeder moest mij altijd naar boven slepen, ik kwam er niet uit en er niet in en dat is nog steeds zo." De nieuwe langspeler verschilt hemelsbreed van haar voorganger. Julio: “ ‘Microfoon Syndroom’ was new school qua beats, meer electronisch, die synthesizersound. Op de nieuwe cd gaan we terug naar de sampelshit, die boombapshit.” “Vieze, oude, krakende samples”, vult Drees, die voor het merendeel van de producties verantwoordelijk is, hem aan. “Ik was qua sound nog niet helemaal tevreden over ‘Microfoon Syndroom’ en dat heb ik met deze cd wel. Als je er zelf tevreden over bent, dan weet je dat het goed zit, dan boeit het ook niet uit wat een ander er van vindt.” Julio: “Dat heb ik steeds sterker, het is ons ding en dat neemt niemand ons meer af.” Het gros van de produkties op ‘De Nachtploeg’ is afkomstig van het eigen Comfortabel Beats, De Beatshop tekende voor twee beats, Erik (OZL) en Pointwood elk voor een. Opvallende afwezige tussen de kleine lettertjes op de hoes is de naam van producer Bart Rikers. “We hadden er een track met een Rikersbeat op staan, maar die is afgevallen’, legt Weijers uit. Dresens: “De reden was dat de tekst te persoonlijk was naar de omgeving toe.” Maar ook qua teksten heeft Flexxfit haar draai gevonden, vind hij. “Deze cd is tekstueel een stuk sterker, de eerste was meer over joints, fuck you en schijt op jou, nu is het wat gemoedelijker. Muziek moet er ook zijn om van te genieten, het hoeft niet altijd alleen maar over shit te gaan.” De uiterst aanstekelijke refreinen, een handelsmerk van Flexxfit, zijn in ieder geval gebleven. Drees: “Refreintjes moeten catchy zijn, niet catchy als in gelikt, maar het moet wel pakkend zijn. Als je de helft van het nummer hebt gehoord, kun je de tweede keer het refreintje al mee doen.” Nieuw zijn de scratches van Vieze Vingerz, waarmee Flexxfit ook op de planken staat. Drees: “Het maakt het plaatje compleet, het is een supervette samenwerking. Hij heeft goede skills en probeert op het concept van de track een sample te vinden.” De dj is afkomstig van OZL uit Heerlen, met wie Flexxfit en Pointwood ook OVS (Ondergrondse Vakschool) vormt, dat te horen in ‘Ontzettend Vaak Stoned’. Weijers: “Allebei mijn opa’s en hun familie hebben in de mijn gewerkt. Vroeger als je op je veertiende klaar was met school kon je naar de Ondergrondse Vakschool gaan waar je werd opgeleid tot mijnwerker. Mijn opa heeft er nog allemaal vaantjes van en ik vond het een vette naam. We gaan nummers maken en optreden, of er een cd’tje komt, dat weten we nog niet. Gewoen vegen mit dea shit!“ De twee zijn erg tevreden over hun jongste cd. “Voor mijn gevoel hebben we bijna twee treden overgeslagen ten opzichte van het vorige album”, gaat de rapper verder. “Het zit naar mijn idee gewoon heel lekker in elkaar; verschillende beats, verschillende concepten, het is volwassener, beter.” Hoe zien ze hun kansen om de grote rivieren over te steken, veel Noorderlingen haken vaak al af bij het horen van de 'zachte G'? Julio: “Ik ken een gast uit Zaandam die ook hiphop maakt en die vind het vet. Ze luisteren wel door het accent heen. “Een gast op mijn school in Utrecht ook”, vult Drees hem aan. “Maar die is wel in De Heeg geboren!”, lacht Julio. “Dat speelt misschien wel mee, hij heeft er tot zijn derde gewoond’, beaamt Drees. “Ik denk wel dat mensen het gaan waarderen." De rapper weet wat de kracht van Flexxfit is: “We zijn best wel positieve dudes, geen popi jopies. Mensen waarderen onze shit omdat we het uit liefde voor hiphop doen en niet omdat we de ruigste van de klas willen zijn.”