Music Machine: "Een hobby mag best geld kosten"

Gesprek oprichters van Music Machine Records en eigenaar Ernesto's

Maurice Kamps, ,

Het Sittardse Music Machine Records heeft zich gespecialiseerd in livealbums, opgenomen in het schuin tegenovergelegen café Ernesto's. Eerder werden concerten van 50 Foot Combo, The Slackers en Jaya The Cat voor het nageslacht veiliggesteld. Net voor carnaval verscheen 'Laif: De Sjlaag Om Ernesto's' van Janse Bagge Bend. De vijfde release van het label, een liveregistratie van het Deense The Movement, is onderweg. Een interview met de mannen achter het label.

Gesprek oprichters van Music Machine Records en eigenaar Ernesto's

Jan van Monfort en Rino Vincken ontvangen me in hun platenzaak aan de Putstraat in Sittard. Vaste geluidsman Rob Driesen is verhinderd en Ernest 'Ernesto' America blijkt in de sportschool te zitten. Terwijl Rino een voicemail voor hem inspreekt, vertelt Jan hoe het allemaal is begonnen: "Het label is op 1 april 2003 opgericht. Het idee was om al die leuke bands die in Ernesto's gespeeld hebben, in plaats van de hand te drukken en tot ziens te zeggen, te vereeuwigen. Het idee is ontstaan door diverse Slackers-optredens." Vincken: "Ze hebben een paar keer bij Ernesto's gespeeld en toen hadden The Slackers wat livenummers nodig voor een single. Wij hebben een concert zelf opgenomen en dat beviel ze zo goed dat ze het integraal hebben uitgebracht." Het Slackers-album 'Live! At Ernesto's' werd in 2000 wereldwijd uitgebracht door het label Hellcat, van Rancid-zanger Tim Armstrong, en de rest is geschiedenis. De groep groeide uit tot stamgasten van het Mexicaanse café en namen er voor Music Machine Records de cd 'Upsetting Ernesto's' op. Een verwijzing naar hun 'friends'-zangeres Susan Cadogan en Glenn 'Capo' Adams, organist van de legendarische Upsetters, de begeleidingsband van Reggae pionier Lee 'Scratch' Perry. En voor de opnames van hun laatste album 'Peculiar' werd Ernesto's als studio gebruikt. Waarom kiezen ze ervoor om alleen livealbums uit te brengen? Rino: "Live-opnames hebben een goede atmosfeer. Door het vast te leggen kun je het terughoren en nu hebben we een paar hele mooie tasbare herinneringen." Inmiddels heeft een in "zondags trainingspak" gehulde Ernest America, zich bij het duo gevoegd, hij heeft een geheel eigen motivatie voor het label: "Door omstandigheden mis ik wel eens shows, of de helft van een show," lacht hij, "en dan is het wel leuk om het terug te horen..." En waarom uitsluitend opnames van concerten in Ernesto's? Jan: "Vanwege de goede atmosfeer, de gezelligheid dat het lokaal uitstraalt en het publiek dat er altijd is." Rino vervolgt. "Als je met de bands praat, zeggen ze dat ook, het staat altijd in de top drie van beste concerten die ze ooit gegeven hebben," aldus de voormalige frontman van The Swampsurfers en Marshmellow Steamhammer. Hoe komt dat? De kastelein van Ernesto's legt uit: "Muzikanten hebben maar een moeilijk leven, er wordt vaak gezegd dat ze een uur spelen en dan het geld binnen hebben, maar het is vaak armoede troef, The Slackers spelen 175 keer per jaar om rond te komen. Ze moeten maar zien waar ze terecht komen en hoe ze opgevangen worden. Uit respect voor de muzikanten en de muziek worden ze hier erg goed verzorgd. Dat komt vanuit mijn hart, dat is niet vanuit een commerciële gedachte. Achteraf krijg je daar heel veel voor terug. Je krijgt geïnspireerde bands die ook terug willen komen, dus commercieel blijkt dat toch een goede zet, maar dat is niet het uitgangspunt." Music Machine Records is een project waarvan het viertal niet rijk zal worden, daar zijn de oplages te laag voor en het uitbrengen van de opnames op vinyl is een kostbare aangelegenheid. America: "Een hobby mag best geld kosten. Flaco Jimenez, dat was misschien ook nog wel leuk geweest om op te nemen. Dat was ook zo kostbaar, dat heb ik op persoonlijke titel gedaan, dat is dus echt de liefde voor muziek. Over drieëneenhalf jaar word ik vijftig, daarvoor ben ik bezig met Los Lobos." Door de cd's van The Slackers en Jaya The Cat blijkt het steeds minder moeilijk om bands te krijgen. Groepen die opnames willen maken melden zich tegenwoordig. Ook de fans weten Ernesto's steeds beter te vinden en hebben lange reizen ervoor over om de concerten te bezoeken. Door de jaren werd het kleine café aan de Sittardse Markt bezocht door Italianen, Portugezen, Engelsen, Amerikanen, Canadezen en zelfs Japanners. Van de surfmuziek met bongo's van het onlangs opgeheven 50 Foot Combo, de rocksteady-ska van The Slackers, de punky reggae van Jaya The Cat tot de feestmuziek van Janse Bagge Bend en de politieke modpunk van The Movement, de volgende release op Music Machine. Een echte lijn valt er niet te ontdekken in de releases van het label. Of toch wel? Vincken: "Muzikale originaliteit en kwaliteit. En het moeten leuke bands zijn om mee te werken. De band moet zich ook goed voelen bij ons concept, ze moeten niet het gevoel hebben dat ze bezeikt worden, dat is ook heel belangrijk. Je bouwt een bepaalde band op met een groep, dan is het ook veel leuker en makkelijker werken." America: "Ze moeten met niet meer dan vijfentwintig man zijn, ze moeten op de bühne passen. Ze moeten niet zo slecht zijn als de WW Band (de band waarvan America zelf deel uitmaakte, red.). Het moet muziek zijn die met het hart gemaakt is zijn, dan is het goed. Het hoeft muzikaal geen Pavarotti te zijn. Het moet goed gespeeld worden en als de band dat ook uitstraalt dan krijg je een goede interactie met het publiek en stijgt de band tot grote hoogten." Rino (tegen de interviewer): "Maar jij vraagt je natuurlijk af, hoe zit het dan met de Janse Bagge Bend, originaliteit haha!" Ernest: "Voldoet het niet aan de criteria die ik gegeven heb dan? Muziek met het hart gemaakt, het is een stukje Limburgse pophistorie. Ze hebben toch vijfentwintig jaar geteerd op één hit, dat is toch een prestatie! We hebben er intern wel een korte discussie over gehad of we het wel of niet moesten doen, maar daar waren we al snel uit." Rino: Ze hadden nog geen live-cd en we zijn een Limburgs label. Rowwen Hèze had al een live-cd uit, dus toen werd het Janse Bagge Bend, haha." Welk concert hadden ze, achteraf, graag op willen nemen? Jan: "Het laatste concert van The Palladins, helaas hadden ze vlak daarvoor een afspraak gemaakt met een ander label voor een live-dvd-opname. Het was een supergoed concert, de groep was op zijn hoogtepunt, ze speelden voor de vierde keer in Ernesto's." Rino: "Plus het was één van de laatste concerten die ze ooit gegeven hebben. Het was historisch ook goed geweest! Voor mij ook The Palladins, dat was zo goed. De bandleider Dave vond het concert ook geweldig en was zo aan het balen dat ze het niet opgenomen hadden. Ik vond het één van de beste optredens in Ernesto's. Ook The Loved Ones uit San Francisco, die hebben hier ook twee knalconcerten gegeven. Maar het zijn altijd toppconcerten in Ernesto's!"