Singer-songwriter Njtamrosie werd geboren in Kameroen. “Ik kan me nog heel goed het zingen in de kerk herinneren”, vertelt ze over die tijd. “Dat vond ik echt te gek, everybody could join, harmony! Geweldig. Verder was er veel percussie in het dorp tijdens feesten en dergelijke. Muziek is in mijn herinnering van Kameroen iets dat zich mengt met de cultuur.” Negen lentes jong verhuist Njtamrosie met haar familie van Zuid-Kameroen naar Zuid-Limburg. “Het was vreemd, het ging allemaal snel, ik had nog nooit gevlogen, dat vond ik wel spannend.”, herinnert ze zich. “Ik wist niet echt wat ik me bij Nederland moest voorstellen, behalve klompen, kaas en tulpen.” , lacht ze. Hoewel het wennen was, paste ze zich door haar leeftijd snel aan. “Je bent bezig met vriendjes maken en de taal leren.” Haar eerste indrukken van Maastricht bestaan uit: “Veel huizen dicht op elkaar, bussen, blanke mensen... ontworpen groen hier en daar, vreemd vond ik dat!” De zangeres heeft bitterzoete herinneringen aan de Limburgse hoofdstad: “Het gemis, erbij willen horen, racisme / discriminatie af en toe... het was niet altijd even gemakkelijk. Ik ben er vijf keer verhuisd. Dus ik heb er vele fases meegemaakt.” Desondanks noemt ze het een “heerlijke tijd”. “Ik heb een hele fundamentele tienertijd gehad die tot de dag van vandaag nog steeds een basis vormt voor wie ik ben.” In de Limburgse hoofdstad schrijft Njtamrosie op veertienjarige leeftijd haar eerste gedichten en maakt er melodieën erbij. Ze zingt met haar vriendinnen en heeft zangles, maar heeft niet de ambitie er door mee te gaan. Nadat ze haar HAVO diploma behaalde aan het J'eanne D'arc College werkt ze een jaar als thuishulp in Maastricht, om daarna naar Rotterdam te verhuizen. Ze studeert er Social Studies, maar stopt na een half jaar en kiest voor haar passie muziek. Ze meldt zich aan op het Conservatorium, waar ze momenteel wereldmuziek studeert. “Mijn familie woont helaas nog steeds in Maastricht. Ik mis ze vaak, de afstand is net iets lang om elkaar vaak te bezoeken.” Haar eerste nummers verschijnen op het ‘Mighty 8’ cd, die de tournee van het Nationaal Pop Instituut vergezelt. Njtamrosie’s West-Afrikaanse wortels komen het beste naar voren in het betoverende, in Bulu, het dialect van haar stam de Yengap, gezongen ‘Bia Yon’, een ode aan haar grootmoeder. “Bulu spreken ze in Zuid Kameroen” , legt de zangeres uit. “Er zijn ook andere dialecten die er weer op lijken, net zoals je Mestreechs en Sittards hebt... een beetje anders, maar je verstaat elkaar wel, het is dezelfde streek. Dat geldt dus voor het zuiden, maar Kameroen is een groot land, met vele dialecten.” Ze omschrijft haar muziek zelf als organische easy listening soul, met een knipoog naar broken beat, folk en singer-songwriter. De producties van Appletree producers Nelson & Djosa zorgen echter dat je bij de les blijft. De muziek kent teveel details en twists om achterover te leunen en zorgt in combinatie met de eigenwijze ritmes dat je ook bij conventionelere nummers als ‘Squeeze The Breeze’ op het puntje van je stoel zit. De brouwsels van het duo doen soms denken aan de gelaagde muziek van Steve Wonder ten tijde van ‘Innervisions’. De combinatie met Njtamrosie werkt goed. Het maakt erg benieuwd naar haar debuut. Vanaf deze week ligt haar eerste twaalf inch ‘Patience’ in de platenbakken, inclusief remixen van I.N.T. en labelgenoot Sotu The Traveller, in de herfst gevolgd door haar album op Appletree Records.