Het tweede album van de Venlose dialectband The Holy Goats heet 'Goddelik', maar wij zijn van mening dat 'Van God Los' een betere titel zou zijn geweest. Waar de band zich denkt te onderscheiden van andere dialectbands, als Neet Oét Lottum en Rowwen Hèze, horen we weinig verrassende elementen bij The Holy Goats. Sterker nog, we horen Neet Oét Lottum zelfs doorklinken in het geluid van The Holy Goats. Zelfs ondanks het vleugje punk klinken deze heilige boontjes toch als populistische doch middelmatige stijlverwanten van hun muzikale stadsgenoten. Al moet gezegd worden dat je al snel populistisch klinkt naast de linkse rakkers van Neet Oét Lottum. Toch gaan de bokkenrijders al meteen de fout in. De opener heet namelijk 'Heej Lekker Dink!', een rockliedje met een flauwe tekst en een akkoordenschema waarvoor zelfs Status Quo zich zou schamen. De schrijver van het nummer is Paul Achten, wiens naam eveneens vermeld staat onder het nummer 'De Sjloaper'. Deze logge rockballade is ook niet bepaald briljant en puilt uit zijn voegen vanwege de vele en vooral overbodige gitaarsolo's. We get the point, alright? Powerballads lijken echter favoriet te zijn bij The Holy Goats, getuige nog twee soortgelijke nummers. De eerste daarvan is 'Bushalte 3', een liedje dat verhaalt over een meisje bij de bushalte die het lijdend voorwerp iedere ochtend tegenkomt. De heren van The Holy Goats zingen er vol passie over, alsof ze nog op de middelbare school zitten. Want dit is natuurlijk niet echt een onderwerp waar je als volwassen vent over gaat zingen. Bovendien is de overbodig poëtische (of poëtisch bedoelde) tekst van Frank Leenders overtrokken dramatisch. Maar ook dát is middelbare scholieren eigen. De volgende powerballad is het door zanger Roy Smeets geschreven titelnummer van het album, 'Goddelik'. En tevens de single. Eigenlijk is 'Goddelik' nog meer een schlager dan een powerballad. Een liefdesliedje over een jongedame met een schijnbaar "goddelijk lijf" en geheel in het wit gekleed, alsof het een engel kon zijn. Gelukkig stond er een teiltje naast de cd-speler... Neppunk met powerakkoorden is er in de vorm van 'Sjuppekeuning'. Ach ja, het laat zich raden van welke analogie de band hier gebruik maakt. Toch klinkt in het gitaarspel vreemd genoeg de invloed van Johnny Marr (ex-The Smiths, ex-Electronic) door, hetgeen altijd aangemoedigd dient te worden. Beter dan dat wordt het echter niet. Niet op het rocknummer 'Euver Sjtraot' en ook niet op 'Ôniërlik', een liedje dat qua stijl aanleunt tegen britpop. Na 'De Sjlaoper' volgt nog een onaangekondigde track. Een instrumentaal rocknummer, steviger dan welk van de voorgangers dan ook. Waarschijnlijk met de bedoeling om in slaap gesukkelde luisteraars wakker te maken. Want dat is wel even nodig. Verder voegt het totaal niks toe aan het dertig minuten durende schijfje. Behalve dan de vijftig seconden extra speeltijd. Het mag duidelijk zijn, 'Goddelik' zal niet op een jaarlijst prijken van 3VOOR12. Dat zal ook vast niet de ambitie zijn geweest van The Holy Goats, maar het is wél een gemiste kans om eens een andere invulling te geven aan Limburgse dialectpop zoals we die gewend zijn. Om te beginnen de clichématige thema's van de band. Menig tekstschrijver zal vol ongeloof naast zijn/haar radio zitten wanneer een liedje van The Holy Goats voorbij komt. Gelukkig wordt airplay veelal beperkt tot L1 Radio en Omroep Venlo FM. De zang van Roy Smeets is ook niet bepaald een pluspunt te noemen. Zijn kraaiende vocalen hebben iets weg van de zang van Peter Koelewijn, maar dan scheller en zonder de bevlogenheid die we wel horen bij de Eindhovense rockzanger. Gitaarsolo's zijn er volop. Goed gespeeld, dat wel, maar het klinkt niet heel jofel op cd. Dát heeft dan weer te maken met de productie, die in handen was van Gert Jan van Avesaath, Jos Kessels en Marcel Heemels. In de Klankstudio in Tegelen, waar dit plaatje is opgenomen, kun je prima opnames maken. Alleen is 'Goddelik' daar beslist geen schoolvoorbeeld van. Venlo ligt heel dicht tegen de Duitse grens aan. Die Duitse invloeden hebben, al dan niet bewust, hun weg gevonden in de sound van The Holy Goats. Deze band zou best kunnen uitgroeien tot een populaire schlagerband als ze in het Duits zouden zingen. Zeker met een Duitser als paus moet het resultaat dan toch goddelijk kunnen worden?