Nog voordat er een Nederlandse popgroep was die zich waagde aan een eigen compositie werden er al covers gemaakt. Dit gebeurde al vanaf de jaren '30, toen Nederlandse orkesten en swingbands hits uit de VS en uit de ons omringende landen opnamen. Eind jaren '50 en begin jaren '60 verschenen er zelfs Nederlandse vertalingen van Amerikaanse rock 'n' roll-hits door onder andere The Fouryo's, The Butterflij's en Ronnie Tober. Covers zijn dus zeker geen recent fenomeen. En ook het gebruik van samples is al zo'n twintig jaar gemeengoed in de popmuziek. In deze tweeledige 'coverstory' gaan we, naar aanleiding van het verschijnen van de nieuwe single van Stevie Ann (de Queen-cover 'One Year Of Love'), opzoek naar tien uitmuntende coverversies en tien hele beroerde. Allereerst de slechte covers. Het aanbod is overweldigend. Voor deze top 10 beperken we ons echter tot opnames die vanaf 1990 op single zijn verschenen en die in minimaal één van de officiële Nederlandse hitparades hebben gestaan. 01. PAUL DE LEEUW met BASSIE & ADRIAAN - 'Bohemian Rhapsody' (2001) Veel erger dan dit kan het eigenlijk niet worden. Als het bedoeld was als parodie, dan hadden ze er wellicht nog mee weg kunnen komen. Ook al is deze uitvoering helemaal niet grappig, zelfs niet ondanks de bedroevende uitvoering. Nee, het erge is juist dat deze opname van 'Bohemian Rhapsody' serieus bedoeld is. Dat het clownsduo Bassie & Adriaan muzikaal niet al te diepgravend is weet iedereen die de doelgroep van de kindervrienden ontgroeid is. Maar dat De Leeuw, die toch wel een paar hele mooie liedjes op zijn repertoire heeft staan, de historische waarde van de Freddy Mercury-compositie zo onderschat is op z'n zachtst gezegd ernstig te noemen. Want het is nogal een klassieker die ze verminkt hebben, een dinosaurus zelfs. Deze muzikale holbewoners slagen er echter in om van een popdinosauriër een draak van een plaat te maken. Au!!! 02. BLANK & JONES ft. ROBERT SMITH - 'A Forest' (2004) Er zijn ongetwijfeld weinig serieuze popliefhebbers die blij worden van trance of hardstyle. Het illustere Duitse duo Blank & Jones valt onder die categorie en maakte een vreselijke cover van 'A Forest', één van de mooiste en meest herkenbare liedjes van The Cure. Dat ze toestemming hebben gekregen om de vocalen van zanger Robert Smith te mogen gebruiken mag dan ook een wonder heten. 03. ALL SAINTS - 'Under The Bridge' (1998) Of je nu een fan bent van Red Hot Chili Peppers of niet, iedereen zal het erover eens zijn dat de versie die All Saints maakte van 'Under The Bridge' écht heel slecht was. Ze wilden waarschijnlijk heel stoer overkomen door een nummer van de Peppers te coveren, maar dan is dit om te beginnen al niet het juiste nummer. Als je All Saints al een RHCP-nummer wilt horen doen, dan hooguit 'Catholic School Girls Rule' of 'Suck My Kiss'. De monotone en emotieloze zang van de meiden van All Saints en de ongeïnspireerde productie werkten voor de nummers 'Never Ever' en 'Booty Call', maar hopelijk hebben ze die sound op hun aankomende derde album achterwege gelaten. Hun versie van 'Under The Bridge' was een single in 1998, als dubbele A-kant met een andere cover: 'Lady Marmalade' (origineel van de studiogroep Eleventh Hour en niet van Labelle!). 04. CHARLY LOWNOISE & MENTAL THEO - 'Just Can't Get Enough' (1997) Dat vooral Mental Theo niet bepaald bekend staat om zijn goede smaak zal ieder weldenkend mens beamen. Want die lijkt hij niet te hebben. Met zijn maat Charly Lownoise slaagde hij er echter wél in om uit te groeien tot één van de meest succesvolle acts uit de stroming die bekend staat als happy hardcore. Enkele opvallende nummers die dit duo coverde waren 'Wonderful Days' (Tony Ronald) en 'All Together Now' (The Farm). Met hun cover van Depeche Mode, 'Just Can't Get Enough', bereikten ze in 1997 een nieuw dieptepunt. Het allerergste van die uitvoering was dat Lownoise en Theo (voor het eerst nota bene) zelf de plaat ingezongen hadden! Tja, hoogmoed komt voor de val... 05. BRITNEY SPEARS - 'I Love Rock 'N' Roll' (2001) Als er iemand het tegenovergestelde is van rock 'n' roll, dan is het Britney Spears wel. Dat is niet erg, maar dan moet je er niet over gaan zingen natuurlijk. Want dat was niet echt goed voor haar toch al wankelende geloofwaardigheid. En voor degenen die denken dat de originele versie van Joan Jett & The Black Hearts uit 1982 is, hebben we schokkend nieuws. De eerste versie stamt namelijk al uit 1975, van de glamrockband Arrows. Toen nog als B-kant, voordat Jett ermee aan de haal ging. In tegenstelling tot Britney is Joan Jett echter wél een heuse rock 'n' roll-tante. In 1999 gebruikte de boyband Five een sample van het nummer in hun single 'Everybody Get Up', ook een grote hit. 06. TITT'N - 'Ben Je Geil Of Wil Je Een Koekje?' (1998) Het is eigenlijk al erg genoeg dat uitgerekend 'Should I Stay Or Should I Go' de enige Top 40-hit was voor The Clash in Nederland. Dit nummer werd op single uitgebracht nadat het gebruikt werd in een spijkerbroekreclame. De band was toen al zo'n vijf jaar uit elkaar. Van alle singles die er van The Clash verschenen zijn is 'Should I Stay Or Should I Go' nog de minst leuke. In 1998 ging het liedje op herhaling in een vertaling. De band Titt'n, een stel Drentse scholieren, nam het opnieuw op onder de stupide titel 'Ben Je Geil Of Wil Je Een Koekje?' en had er een top 5-hit mee. Ze verkochten er zelfs 40.000 exemplaren van! De opvolger van deze single was 'Wie Zeurt Krijgt Een Beurt', een cover van The Beastie Boys. Naast deze schunnigheid leek zelfs de ongein van Dingetje en Ome Henk intelligent. Twee jaar later bracht Titt'n een Duitstalige versie uit van 'Ben Je Geil Of Wil Je Een Koekje' ('Bist Du Geil Oder Willst Du Torte?'). 07. RAGE (a.k.a. EN'RAGE) - 'Run To You' (1992) Nee, we hebben het hier niet over de metalband Rage, maar over het Britse houseduo dat in 1992 een onwaarschijnlijk grote hit scoorde met 'Run To You'. Het origineel, in 1985 de doorbraakhit voor Bryan Adams in Nederland, bereikte indertijd de 14e plek in de Top 40. De houseversie, waarin het origineel nauwelijks herkenbaar is, kwam zeven jaar later tot nummer 12. Bryan Adams is vaak gecoverd, maar slechts zelden bereikten coverversies ook daadwerkelijk de hitparade (DJ Sammy & Yanou, Do, Paul de Leeuw & Simone Kleinsma, Novaspace). Leuk weetje: 'Run To You' werd aanvankelijk geschreven voor de band The Blue Oyster Cult (bekend van de hit '(Don't Fear) The Reaper'), maar zij vonden het niet goed genoeg... 08. JAN WAYNE - 'Because The Night' (2002) Waar DJ Sammy nog een redelijk creatieve danceversie maakte van de Bryan Adams-klassieker 'Heaven', ging de Duitser Jan Wayne behoorlijk over de schreef met zijn danceversie van 'Because The Night' van Patti Smith Group. Toch had Wayne er in 2002 een nummer 1-hit mee. Het nummer is geschreven door Bruce Springsteen, die het in een fantastische live-versie op plaat zette. Nu is het ook geen makkelijke taak om Springsteen te coveren. Velen deden het tóch, waaronder Elvis Costello, Adam Green, Frankie Goes To Hollywood, David Bowie en Rod Stewart. Enkel The Hollies wisten The Boss te evenaren en wel met het prachtige nummer 'Sandy (4th Of July, Asbury Park)'. Springsteen zette 'Because The Night' overigens voor het eerst op plaat, maar die versie is nooit officieel uitgebracht. Andere bekende covers van het nummer zijn van Co.Ro ft. Tarlisa en 10,000 Maniacs. Ook Kim Wilde nam het op. 09. ALANIS MORISSETTE - 'Crazy' (2005) Rond 1990 was Seal nog een veel belovende artiest. Maar na zijn hit 'Kiss From A Rose' wist hij eigenlijk alleen nog maar te scoren bij Heidi Klum. Op zich ook een hele prestatie. Voor de film 'Space Jam' maakte Seal nog een vrij beroerde cover van 'Fly Like An Eagle' van The Steve Miller Band. Één van zijn eigen nummers werd echter nóg veel beroerder gecoverd. God straft onmiddellijk, zeker als Zij Alanis Morissette heet. En in de film 'Dogma' was dat het geval. In 2005 bracht Alanis haar 'Greatest Hits' uit. Bij schijnbaar gebrek aan creativiteit nam ze een nieuwe versie op van de Seal-hit 'Crazy'. En tot overmaat van ramp werd het nog een single ook! Waar is het fout gegaan met deze mevrouw? 10. WILL SMITH - 'Will 2K' (1999) Al in het begin van zijn carrière, toen nog onder de naam The Fresh Prince, gebruikte Will Smith regelmatig samples uit andere platen voor zijn eigen hits. Op zich niks mis mee, want zo is hiphop tenslotte ontstaan. Toen Smith op de solotoer ging sloeg hij echter volledig door, wellicht geïnspireerd door zijn collega Puff Daddy. Een rijtje artiesten die Smith samplede in zijn hits: Patrice Rushen ('Men In Black'), Sister Sledge ('Gettin' Jiggy Wit It'), Stevie Wonder en Kool Moe Dee (beide in 'Wild, Wild West'), The Whispers ('Miami'), Gloria Estefan & Miami Sound Machine (in de remix van 'Miami'). In 1999 deed Will Smith, zoals zo velen, mee aan de millenniumhype. Dat resulteerde in een album met de niet zo profetische titel 'Willennium'. De eerste single was 'Will 2K', gebaseerd op 'Rock The Cashbah' van The Clash. Not his finest moment... Aanstaande maandag: Coverstory, Part 2: The Good.