Ruim zestig jaar na de Tweede Wereldoorlog lijken veel wereldburgers de Duitsers deze gebeurtenis nog steeds kwalijk te nemen. De wond die Nazi-Duitsland heeft achtergelaten heelt natuurlijk niet binnen enkele tientallen jaren. Maar inmiddels zijn we drie generaties verder en wijzer. Alhoewel, hoeveel wijzer zijn we nu eigenlijk geworden? De WK-singles van dit jaar geven een niet al te florissant beeld van hoe de rest van de wereld de Duitsers ziet. Wunderbar! MTV Nederland heeft de afgelopen tijd op geestige wijze ingespeeld op de manier waarop Nederlanders hun oosterburen zou moeten benaderen. Dit met het oog op het WK in Duitsland. Het lijkt echter tevergeefs, als we sommige Nederlandse artiesten horen zingen over de Duitsers. De Toppers Voor Oranje, oftewel René Froger, Gerard Joling en Gordon, zijn wat dat betreft nog vrij braaf met hun singletje ‘Wir Sind Die Holländer’, een soort disconummer in de geest van The Village People. Pijnlijk echter, nog los van het muzikale aspect, is de WK-single van liedjesschrijver en producer Emile Hartkamp met zangeres Marianne Weber. Hun duet ‘Ik Wil Dat Ons Land Oranje Kleurt’ degradeert door een passage over “de fiets van opa” van gezellig volks naar zo plat als een dubbeltje. Zelfs het totaal onlogische tekstfragment “…om zijn daden en zijn doen” van Hazes (uit ‘Wij Houden Van Oranje’) is poëzie tegenover dit wanstaltige lied van Weber en Hartkamp. Maar ook de Engelsen kunnen er wat van. De Duitsers en de Engelsen zijn nooit echt goede vrienden geweest. En de Engelsen zijn de oorlog ook nog niet vergeten. Denk maar aan fragmenten uit de Britse televisieseries ‘Fawlty Towers’ en ‘Dad’s Army’. En laten juist die bewuste fragmenten in liedvorm zijn uitgebracht tijdens dit WK. De beroemde uitspraak “Don’t mention the war” van John Cleese (uit ‘Fawlty Towers’) is te horen op het nummer ‘Don’t Mention The World Cup’ van First Eleven. De tune van ‘Dad’s Army’ leent zich natuurlijk ook voor dit soort ongein. Zo veranderde de gelegenheidsformatie Tonedef Allstars de tekstregel “Who do you think you are kidding Mr. Hitler” zonder schaamte in “Who do you think you are kidding Jurgen Klinsmann”. Komiek Stan Boardman gaat nog verder met ‘Aye Aye Ippy, The Germans Bombed Our Chippy’. Met slechte remakes van ‘Hi, Ho, Silver Lining’, ‘Tom Hark’, ‘Mas Que Nada’, ‘I Wanna Dance With Somebody’ en ‘We Are The Champions’ (door The Crazy Frog!) wordt het er muzikaal niet veel beter op. Je zou bijna met weemoed terug denken aan de oorspronkelijkheid van Johan & De Groothandel, Peter Koelewijn, Hans Versnel en André van Duin. “Nederland, die heeft de bal, die mooie bal van goud…”