Één van de meest prestigieuze muziekprijzen die je als artiest in Nederland kunt winnen zijn de Gouden Harpen. Daarvoor moet je echter tientallen jaren in 'het vak' zitten of binnen tien jaar alle mogelijke records breken die je maar kan verzinnen. Dit jaar beviel die eer aan de Tilburgse zanger Guus Meeuwis (inmiddels 11 jaar in het artiestenvak, met drie nummer 1-hits), diskjockey Ferry Maat en cabaretière Brigitte Kaandorp. Voor het jonge grut, wat dit jaar erg letterlijk opgevat kan worden, zijn er de Zilveren Harpen. Al deze Harpen van edelmetaal én de Exportprijs werden op maandag 6 februari uitgereikt tijdens het Harpen Gala 2006, in conferentiecentrum Spant! in Bussum. Het Harpen Gala is een initiatief van BUMA (Bureau voor Muziekauteursrechten) en Conamus (Comité voor Nederlandse Amusementsmuziek) en bedoeld om Nederlandse popmuziek te promoten. Anderzijds is het ook een besloten feestje van de Nederlandse platenmaffia op kosten van diezelfde BUMA en Conamus. En op deze 'high tea' van de Nederlandse muziekindustrie werd goed zichtbaar wie er voor een groot deel verantwoordelijk zijn voor de huidige stand van zaken binnen 'het wereldje'. Veel gestreepte colbertjes en grijze haren. Uitgedost en opgedirkt voor een avondje borrelen met de 'society of sound'. Een verjongingskuur zou het muziekwereldje geen kwaad kunnen. En nee, daarmee bedoelen we geen oplapbeurt van Robert Schumacher. Naast 3VOOR12 en enkele andere respectabele media was ook de persparia van de roddelbladen aanwezig. Gierige fotografen die Hans van Hemert onthaalden als een ware glamourster. Deze oude platenboef, verantwoordelijk voor het succes van Mouth & MacNeal en LUV' in de jaren '70, pronkte trots met de veel jongere blondine aan zijn zijde, als ware het een nieuwe Porsche. Voor de jonge muzikanten hadden de boulevardfotografen geen interesse. Want wie van de lezers van Privé of Story weet nu wie Pete Philly is? Kort voor 20.30u begaf de elite van de muziekindustrie zich naar de zaal, vanwaar de Harpen zouden worden uitgereikt. Radio 2-corifee Ron Stoeltie verwelkomde met zijn diepbruine stem het publiek en vertelde kort hoe het verloop van de avond zou zijn. Achter hem stond Het Metropole Orkest al speelklaar. Het was vanavond de op één na laatste maal dat Dick Bakker het orkest zou dirigeren. De laatste keer is tijdens het Radio 2 'Gala Van Het Nederlandse Lied'. Toen het eindelijk 20.30u was, werd live overgeschakeld naar Radio 2 en begon Het Metropole Orkest met de ouverture van het Harpen Gala, waarna presentator Sjors Fröhlich ('Cappuccino', 'Standpunt NL') het podium betrad. Voordat de optredens begonnen werd eerst Jerney Kaagman het podium op gehaald. Deze ex-zangeres van Earth & Fire en jurylid van het televisieprogramma 'Idols' is namelijk ook directrice van Conamus. En in die hoedanigheid had zijn een belangrijke mededeling. De stichting Conamus zal voortaan namelijk door het leven gaan als BUMA Cultuur. In een later betoog grapte Boudewijn de Groot: "Goed dat de BUMA zich nu ook met cultuur gaat bezighouden." De reden voor de naamsverandering is met name om de naam van de BUMA sterker te profileren en om te laten zien dat de BUMA meer is dan een incassobureau, zoals Sjors Fröhlich dat stelde. De eerste Zilveren Harp van de avond werd uitgereikt aan Pete Philly & Perquisite. Dit hiphopensemble was één van de grote sensaties van het afgelopen festivalseizoen. Dus een terechte Harp, die zij kregen uit handen van de reeds eerder genoemde Boudewijn de Groot. Het was erg amusant om De Groot te horen praten over hiphop. "De Beat. Daar gaat het om in hiphopmuziek", zo stelde De Groot. "Hiphop is dus eigenlijk beatmuziek. En dat is dan weer bekend terrein." Uit de speech werd niet duidelijk of De Groot daadwerkelijk of de hoogte was van het repertoire van het Nederlandse hiphopduo, maar Perquisite gaf toe een groot liefhebber te zijn van het werk van Boudewijn en zijn wijlen compagnon Lennaert Nijgh. Of de aanwezigen in de zaal erg gecharmeerd waren van de 'streetwise attitude' van Pete en Perky valt zeer te betwijfelen, gezien de enigszins beduusde gezichten in driedelig grijs. Ook het bedankpraatje leek voor menigeen in de zaal een lange brij nietszeggende woorden. Het optreden met Het Metropole Orkest was erg bijzonder. Een voltallig orkest dat hiphopnummers speelt maak je niet iedere dag mee. Boudewijn de Groot had inmiddels weer rustig plaatsgenomen. Chillen met zijn homies. Na de performance van Pete Philly & Perquisite werd Henkjan Smits gevraagd het podium op te komen. Dit andere lid van de jury van 'Idols' werd in 2002 in korte tijd de bekendste A&R-manager van Nederland. De immer assertieve talentenjager (met die eeuwige zonnebril in zijn haar) is de grote schrik voor al die bakvissen die een carrière als artiest ambiëren. Gelukkig zijn er ook nog jonge talenten die geen grootse tv-show nodig hebben om landelijke bekendheid te krijgen. Het meest recente voorbeeld is Stevie Ann. Haar juryrapport was niets dan positief, maar wanneer weer de vergelijking wordt gemaakt tussen Stevie Ann en Norah Jones gaat de serieuze muziekliefhebber zich toch afvragen of de jury niet gewoon een recensie uit een gemiddelde radiobode heeft overgepend. Muziekvrienden, verdiep u eens in Ricky Lee Jones (geen familie) en Shelby Lynne. Henkjan Smits noemde Arno Guveau (ja, hoe spreek je dat nou uit, Henkjan?) en Tren van Enckevort als de grote ontdekkers van de zangeres uit Roggel. Ook vriend en plaatjesdraaier Rob Stenders kreeg een dikke pluim, omdat hij sinds afgelopen najaar iedere week Stevie Ann in zijn ochtendprogramma op Yorin FM uitnodigt. Bovendien prees Smits de sterkwaliteiten van Stevie. "Zij heeft, zoals dat gezegd wordt, 'the full package'." Na de complimenteuze woorden van de man die er ogenschijnlijk als geen ander verstand van heeft (en derhalve ook één van de juryleden van de Zilveren Harpen is), werd Stevie het Harpenspeldje opgespeld. Na een aanzienlijk kortere bedankrede dan de hiphoppers voor haar, begon haar performance met Het Metropole Orkest. Stevie speelde haar recente hit, 'The Poetry Man', en werd hierin prachtig begeleid door Dick Bakker en zijn orkest. Ook het nummer 'You Versus Me' (waarschijnlijk de volgende single) werd voorzien van een wonderschoon orkestraal arrangement. De fraai ingerichte zaal in Spant! paste mooi bij de liedjes van Stevie. The full package, indeed. Als bij een evenement als dit de altijd sympathieke Jochem van Gelder ten tonele verschijnt, dan weet je dat er bijdehante kinderen in de buurt zijn. Jochem was gevraagd om een Zilveren Harp uit te reiken aan de bijna zestienjarige Thomas Berge, de jongste winnaar van een Zilveren Harp ooit. Van Gelder kreeg de lachers op zijn hand toen hij het had over de het talent van het kleine blonde jochie. "Het totale plaatje klopt bij hem", zei Van Gelder, "Of 'the full package', zoals mijn voorganger Henkjan Smits dat zei." De pretentieloze hoempapaliedjes van Thomas Berge deden Het Metropole Orkest bijna degraderen tot het inhaak-en-meedein-niveau van André Rieu. De snor van Chiel Montage, die achterin de zaal stond te kijken, ontkrulde spontaan bij het horen van deze jonge vaandeldrager van het vaderlandse lied, die bovendien zeer veel exportmogelijkheden biedt richting Beieren. Daar weten ze wel raad met kleine jongetjes. Het niveau keerde gelukkig terug toen Within Temptation voor de derde maal de Exportprijs kreeg uitgereikt. Want tegenover Thomas Berge is zelfs Marco Borsato 'high culture'. De band was niet bijzonder uitgedost voor de gelegenheid, zelfs niet na de jurkenpolonaise op Noorderslag, maar niemand in de zaal leek de term 'rock 'n' roll' zo goed begrepen te hebben als Within Temptation. Na een soort hitmedley van Within Temptation door Het Metropole Orkest verscheen een zingende Sharon den Adel op het podium. De zangeres heeft niet meer opgetreden sinds de geboorte van haar eerste dochtertje, Eva Luna, dus het Harpen Gala had de primeur na het zwangerschapsverlof van Sharon (die nog niet helemaal voorbij is overigens). De liedjes van de Nederlandse gothicrockband klinken voortreffelijk met een orkest erachter, zoals Within Temptation dat al eens eerder bewees. Het feit dat Within Temptation voor de derde maal de Exportprijs kreeg toont niet alleen aan dat de band bijzonder populair is in het buitenland, maar ook dat de Nederlandse muziekindustrie zich snel rijk rekent met de internationale potentie van haar artiestenstal. Artiesten als Anouk en Krezip hebben absoluut de muzikale potentie om buiten Nederland (en Vlaanderen) door te breken, maar hebben dit (al dan niet om bekende redenen) nog niet gedaan. Ook nieuwkomers als Stevie Ann en Pete Philly & Perquisite hebben deze potentie in zich. Het is dan ook taak aan de betrokken platenmaatschappijen, managers én BUMA Cultuur om zich hard te maken voor dit jonge talent. Want alleen de mooie woorden van Henkjan Smits maken je nog geen wereldster. Zie Jim en Jamai. Gezien: Harpen Gala 2006, maandag 6 februari 2006 in Spant!, Bussum. Tekst: Pierre Oitmann. Foto's: Bart Notermans.