Het Play Festival, van 4 t/m 7 mei net over de grens in Hasselt kent een schitterend affiche. Van de openingsavond met Stash, Flip Kowlier, Buscemi en Jasper Steverlinck tot en met de sluiting met Absynth Minded, Sioen, Zornik en Gorki: bijna de gehele top van de Vlaamse alternatieve pop komt voorbij. Maar er is heel bewust ook gekozen voor een groot aantal Nederlandse namen: Racoon, Kraak&Smaak, Alize, Bettie Serveert, De Jeugd van Tegenwoordig, Julie Mittens, Malkovich, Alamo Race Track, Powervice, At The Close Of Every Day, Green Dream, zZz, Salto Del Muerto, Coparck, Terrie Ex & Han Bennink, The Feromones, Club Guaranà, Monica Electronica en Rombout! Je ontwaart zo maar even méér Nederlands alternatieve bands dan je in een week op 3FM hoort en er staat meer talent van boven de grote rivieren dan je in een jaar op de Limburgse kernpodia tegenkomt. Dat is natuurlijk fantastisch, maar het baart meteen ook zorgen over ons eigen popklimaat. Wat in Belgisch-Limburg zo maar even uit de grond lijkt te worden gestampt, is voor Limburg nog altijd een stap te ver. Want ondanks niet geringe reputatie stonden bands als Malkovich (al 244 shows), Alamo Race Track, At The Close of Everyday volgens hun eigen websites nog niet op een poppodium in Limburg. En dat is verontrustend. Maar Play biedt natuurlijk een schitterende kans om Nederlandse en Limburgse alternatieve popmuziek in Vlaanderen onder de aandacht te krijgen. En daar is het festival ook voor. Patrick Vandewalle, de communicatieverantwoordelijke vanuit het Muziek-O-Droom: "Nederlandse bands zijn vaak (ten onrechte) onbekend en dus onbemind in België. Jullie Racoon, bijvoorbeeld, kent hier (bijna) niemand. Ze hebben absoluut de kwaliteiten hebben om bij ons door te breken. Om zulke bands een duw in de rug te geven, is Play als showcase festival een ideale gelegenheid." De organisatie van het gloednieuwe festival is in handen van het Muziek-O-Droom in Hasselt. Dit popcentrum blijft zich aan de andere kant van de Limburgse grens sterk ontwikkelen, daar waar de poppodia aan deze kant van de Maas het collectief moeilijk hebben met hun middelen en identiteit, misschien Perron55_ uitgezonderd. Nederland is volgens Vandewalle niet ineens 'hot' geworden in België, maar hij ziet wel een aantal bands die meer aandacht verdienen dan ze nu krijgen: "Nederlandse muziek, en ik sla Anouk voor het gemak eventjes over, is niet echt superhot in België, maar dat komt omdat onbekend onbemind is. Vroeger lukte het Golden Earring, Doe Maar, Bettie Serveert, Claw Boys Claw, Burma Shave en anderen wel, dus waarom nu niet? Ik heb niet de indruk dat er minder kwaliteit is dan vroeger. Alleen: er is in het algemeen een overaanbod, waardoor sommige bands in de vergeethoek geraken. Het is aan ons - en dat doen we met Play - om die bands in de spotlights te zetten." En onze eigen provincie Limburg mag in die spotlights mee de grens over. De vijf Nu Of Nooit finalisten spelen op Play. Dit komt voort uit een samenwerkingsverband tussen het Muziek-O-Droom, de Provincie Belgisch-Limburg en Parkstad Popstad dat als doel heeft om groepen van de beide kanten van de grens ook podiumkansen te geven aan de andere kant. Van de Walle: "De link met Nederland is ook gauw gelegd. Wij voelen ons als Belgisch-Limburgers meer verwant met Nederlands-Limburgers en Brabanders dan met pakweg West-Vlamingen." Voor de vijf Nu Of Nooit finalisten Green Dream, Salto Del Muerto, Alize, The Feromones en Club Guaraná is dat natuurlijk mooi meegenomen. Het wachten is wél tot we de finalisten van de Belgisch-Limburgse bandwedstrijd Limbomania ook hier mogen begroeten. Vandewalle weet hoe het festival zich moet gaan ontwikkelen: "Play wordt een jaarlijks terugkerend festival, en de link met Nederland zal elk jaar behouden worden. Maar vanaf volgend jaar gaan we ook telkens één extra gastland meenemen. Frankrijk, bijvoorbeeld, of Duitsland." Zonder dat er nog maar één noot is gespeeld, smaakt dit festival al naar méér. Al blijft het natuurlijk toch wel vreemd dat we de grens over moeten om de 'heetste' alternatieve Nederlandse acts te zien. Maar dat maakt Play alleen maar interessanter! Tekst: Kees van den Berg